Broken promises // bankzitters

1.32 Sam meen je dit?..

Sam Pov:

Echt fuck al die mensen. Er probeerde net nog iemand mij tegen te houden. Ik ben toch maar mooi door gelopen. Ik zie Miel zijn kamer al. Ik begin iets harder te lopen. Ik doe de deur open en ik zie twee gezichten mijn kant op kijken.

"Dat geschreeuw was zeker niet jouw schuld?" Zegt Koen lachend. "Nee ik ben hier en toen mocht ik niet door. Nou mooi niet! Ik ben gewoon doorgelopen en toen ging iemand aan mij zitten. Dacht dat dus even niet." Zeg ik. "Hoe ben je hier gekomen?" Vraagt Roel serieus. "Gewoon." Antwoord ik. "Sam meen je dit." Zegt een stem vanaf het bed. "MILOOOO." Zeg ik blij als ik naar hem toe loop en hem een knuffel geef. "Hey hey! Maar beantwoord Roel zijn vraag." Zegt Milo streng. "Misschien ben ik gaan lopen..." zeg ik zachtjes zodat hij het alleen hoort. "Wacht! Wat zei je!" Zegt Milo verbaast. "Wat is er?" Vraagt Roel, terwijl hij opstaat.

Hierdoor wordt Rob ook wakker. "Doe effe rustig." Zegt hij, terwijl half wakker wordt. "Gast Sam is hierheen komen lopen." Zegt Milo tegen hem. "Wacht Sam wat doe je hier?" Vraagt hij verbaasd. "Ik wilde Milo zien." Zeg ik. "En daarvoor laat je alleen een briefje achter voor Matt?" Vraagt Koen. "Wat moest ik doen als ik het ging vragen wist ik het antwoord al." Zeg ik boos. "Je wist het antwoord al! Sam serieus je kunt niet zomaar even gaan lopen om mij te zien." Zegt Milo. "Oké ik ga wel terug als jullie dat willen." Zeg ik, terwijl ik de kamer uitloop. Ik had dit wel kunnen verwachten eigenlijk.

Plots voel ik handen onder mijn oksels en ik word opgetild. "Roehoel." Zeg ik boos als ik om kijk. "Ja inderdaad. Je blijf nu echt even bij ons. Koen is Matt al aan het bellen en hij komt hier ook heen." Zegt hij, terwijl ik over zijn schouder hang. "Ik kan zelf lopen." Zeg ik boos. "Weglopen ja. Dat weten we nu wel." Zegt hij.

"Sam waarom?" Zegt Matt boos als hij binnenkomt lopen na 20 minuutjes. "Ik wilde Milo zien." Zeg ik boos. Snappen ze dit niet ofzo? "Dat had je ook kunnen vragen." Zegt hij. "Ja en dan was het antwoord zeker nee geweest. Nou daar had ik geen zin in." Zeg ik. Hij zucht alleen maar.

"Oké er moet hier nu echt iets gaan veranderen." Zegt Roel. "Mee eens." Zegt Koen. "Sam jij kan niet zomaar het huis uit gaan. Je moet het eerst vertellen aan een van ons." Zegt Roel. Ik geef geen antwoord meer. Ik heb er geen zin meer in. Ik blijf wel lekker stil.

"Sam wij gaan naar huis toe. Kom je?" Vraagt Koen. Ik knik en loop mee. Milo moet hier waarschijnlijk nog tot vanmiddag blijven, dus het heeft geen nut om hier met z'n vijven bij te blijven vind Roel. Dus nu moet ik naar huis met Koen. Ik heb er geen zin meer in. Ik wil niet naar huis gaan. Ik wil gewoon echt tijdelijk verdwijnen. Even niemand om mij heen. Naar een bos en mezelf er in verstoppen. Dat wil ik nu.

* kleine Tijdskip van een paar dagen
Nog steeds Sam Pov

"Milo jij eet elke dag hier thuis vanaf nu of je moet naar iemand die het weet ervoor zorgt dat niet weer niks eet." Zegt Koen. We zitten aan tafel tijdens het avondeten. Ze zijn er na een dag al achtergekomen hoe Milo zo dun was geworden. Ik had het zelf nog niet gezien, maar hij is serieus op een cracker eens in de twee dagen blijven leven. Je kan bijna al zijn ribben tellen. Ze weten nu echt bijna alles over ons. Ze weten dat char niet eens in Nederland is. Ze willen dat Milo het haar gaat vertellen als ze terug is. Ook moeten we onze benen gaan laten zien na het scheren. Op zich kan ik mezelf daar nog wel in vinden, want ik zou hetzelfde doen als ik iemand moest stoppen om zichzelf pijn te doen. De medicijnen zitten nu op slot net als de scherpste messen waarmee je vlees snijdt.

Mij maakt het niet echt uit, maar ik zie de pijn voor dit alles in Milo's ogen. Hij had het zo graag zelf opgelost. Hij moet nu ook nog naar therapie. Het is van nul naar honderd gegaan voor hem in deze paar dagen. Ik vind het eigenlijk echt zielig, maar het is beter voor ons beide. We gaan nu ook echt nooit meer alleen thuis zijn of met z'n tweeën. De afspraken daar over zijn al veranderd. Er is zoals altijd weer iemand thuis met mij, maar ook als Milo alleen thuis

~
Hey mensjes! Ik ga nu drie weken op vakantie, daarna ga ik zo snel mogelijk proberen om deel 2 er op te zetten! Hopelijk vonden jullie dit eerste deel leuk!
Loef you all <33333