Sevgili Bakıcım

2.0

Makyajım bitmişken çantamdan ayakkabımı çıkarttım ve saçıma baktım.

Hâlâ bozulmamıştı. Biraz elimle düzelttim ve çantamı alıp aşağı indim.

"Bora." Diye seslendim merdivenlerden inerken.

Hemen bir kaç adım ötemdeki Bora elini sallarken geniş bir adım attım ve ince topuğum boşluğa geldi.

Düşmek üzere gözlerimi kapatırken bedenim iki geniş kol tarafından tutuldu. Gözlerimi açtım.

Burnuma dolan geçmişin kokusu ile gözlerim yerinden çıkmak üzereydi. "Can." Dedim.

"Dikkatli ol güzellik."

"Elini çek." Sesi ile bedenim düzeldi. Bora elimi tutarken Can kaşları çatık şekilde bakıyordu. "Hayırdır birader?"

"Sevgilimi tutma hakkını sana kim verdi?" Can güldü.

"Sevgilin mi? Hem de Yasemin." Can gözlerini devirdi.

"Hayırdır sorun mu oldu?" Dedi dişleri arasından. "Bora gidelim mi? Bak sadece tuttu, düşmemi engelledi."

"Salak mıyım lan ben! Duydum, sana dediği güzellik lafını. Sabahtan beri önünü kesmeler, yanağına dokunmlar. Sabrımla deney mi yapıyorsun lan sen benim" Bora bir eliyle Can'ın boğazına yapıştı ki diğer elini ben tutup geri çekmeye çalışıyordum.

"Andım olsun güzellik algını baştan yaratırım senin."

"Bora." Dedim stresle. Birilerinin tartışmayı görmemesi gerekiyordu.

"BORA!" Dedi Yaman Abim koşa koşa yanımızda gelirken.

"Ay Yaso." Dedi Deva'da elbisenin eteğini tutup koşa koşa gelirken.

İkisi de bahçeye girdiğinde Bora'yı, Can'dan ayırdılar. "Sen şükür et insanlar bugün mutlu olacak." Dedi Bora tehdit kokan sesiyle.

"Sen ne bok sanıyorsun kendini!" Dedi Deva, Can'a.

"Devo!"

"Sakın konuşma!"

"Bora ne oldu?" Dedi Yaman Abi. "Sabahtan beri Yasemin'e bakıyor, önünü kesiyor, yanağına dokunuyor, iltifatlar ediyor." Yaman Abi derin bir nefes alırken Bora sakallarını ovuşturdu.

"Yemin ederim tek hakkı kaldı." Dedi Bora. "Tamam bak sakin olun. Ben konuştum." Dedi Deva.

"Gidelim ve eğlenelim ha?" Dedi Deva gülerce. "Olur." Dedi Bora.

Elimi tuttu ve arabaya bindik. Gelin arabasının arkasındaki konvoya takıldık.

"Yasemin bu adamla aranda ne var?" Gözlerimi yumdum. "Hiç bir şey."

"Doğruyu söyle!"

"Hiç bir şey." Dedim sessizce. "BU ADAM BU CESARETİ NEREDEN BULDU YASEMİN! SANA DOKUMA CESARETİNİ, SENİ GÖRME CESARETİNİ NEREDEN BULDU."

"HER ŞEYİ GEÇTİM SENİN TENİNİN KOKUSUNU ALACAK KADAR YAKININA HANGİ CESARET İLE YAKLAŞTI!" Bağırışları ile gözlerimi yumdum.

"Lan ben daha diyememişken-". Sözünü kesti ve tuttuğu direksiyona avuç içi ile vurdu.

Cama yasladığı kolunu kaldırıp sakallarını karıştırdı.

Sessiz kalmayı tercih ettim.

Çünkü Can hayatımın bir dönemini mahvetmişti. Şimdi onun hakkında düşünüp duramazdım.

***

Düğün başlamış ilk dans vakti gelmişti. Yaman Abim ve İlkim Abla ilk danslarını ederkken. "Dans etmek isteyen tüm çiftlerimizi piste davet ediyoruz." Anonsu ile bir çok çift ayaklandı.