Sevgili Bakıcım

3.1

*30 oy ve 20 yorum*

1 hafta sonra

Denediğim her türlü kaçma planı suya düşmüştü.

İki gündür su dışında bir şey yemiyordum ya da içmiyordum da. Ne yapacaktım ne edecektim bilmiyordum.

Kızım ne durumda, Bora ne halde bilmiyordum. Bade öğrenmiş miydi? Deva ve abim biliyor muydu?

Beni merak etmişler mıydı?

Deva.

Düşüncelerim arasından bir isim fırladı.

Deva

Yüzüne gülümseme yayıldı ve hemen Kara'nın verdiği telefonu elime aldım.

Ezbere bildiğim çocukluğumun, geçmişinin, beni kurtarabilecek tek kişinin numarasını tuşladim.

Deva asla yabancı numaraları açmazdı ama açmasını UMUT ettim çünkü ezbere bildiğim tek numara ona aitti.

Ne abimin, ne İlkim Abla'nın ne de Bora'nın numarasını ezbere bilmiyordum. Ki zaten Bora'nın numarasını bilsem bile arayamazdım çünkü ruh hastası Kara her gün telefonumu ergen bir liselinin telefonunu kontrol eder gibi ediyordu.

Bir kaç çalışın ardından açıldı telefon. "Alo." Dedi bitkin bir ses. "Devo." Dediğimde bir hıçkırık koptu. "Yasocan."

"Emre, abi, Yasemin aradı." Dedi Deva ağlaya ağlaya.

Arkadan gelen şaşırma nidaları ile telefonun hoparlöre alındığını anladım.

Ağzımı açıp konuşacakken odanın kilidi oynadı ve telefonu hızla Deva'nın yüzüne kapatmak zorunda kaldım.

"Yasemin." Dedi Kara'nın iğrenç sesi.

"Akşam dışarı çıkıyoruz, eve yardımcı yollatırım seni hazırlarlar." Başımı salladım sadece. "KONUŞ ARTIK!"

Diye bağırdı bana. Bana bağırışı ile komidinin üzerindeki küçük lambayı ona fırlattım.

1 haftamız böyle geçmişti, suskunluklar, evden kaçışlar, bağırışlar ve fırlatmalı kavgalarla ve eğer çok damarına basarsan tokatlarla.

"Ruh hastası." Diyip odadan çıktı.

O beni odaya kitlerken ayaklandım ve ebevyn banyosuna girdim.

Kendimi oraya kitledim ve telefonu çıkarttım. Yeniden Deva'yı aradım.

Çalmasını bile beklemeden açtı telefonu. "Balım." Dedi ağlaya ağlaya. "Deva yardım et." Dedim sadece. "Edeceğim canım, söz veriyorum sana."

"Deva yanıma gelir misin? Ama tek gel ne olur." Gözlerimden akan yaşı sildim.

"Tamam bebeğim, geleceğim ben konum at bana. Ama telefonu sakın kapatma bak abim istiyor." Başımı salladım.

Ona konumu atarken abimin sesini duydum. "Abim." Dedi Yaman. "Abi." Dedim ağlaya ağlaya. "Ağlama boncuğum, ağlama bak ben arkandayım senin. Kurtaracağım seni."