မှော်စက်မှုအင်ပါယာ - ရှုယီ (ဘာသာပြန်)

Vol 2, အခန်း ၂၉ - ၃၂

မှော်စက်မှုအင်ပါယာVol 2, အခန်း ၂၉။ထုတ်ကုန်ဖလှယ်ခြင်း

ကောင့်ထ်စီယန်မှာ လုံးဝမှန်သည်ဟု ပြော၍ရသည်။

Frestech ကုန်သည်ကြီးများအသင်းမှာ လူများလာရှုပ်ရမည်ကို တုံ့ဆိုင်းနေရလောက်အောင်အထိ ပိုမိုသန်မာလာသရွေ့ ရှုယီအနေနှင့် တစ်နေ့ ၎င်းတို့ကို မျိုးရိုးမြင့်မိသားစုကြီးတစ်ခုမှ ဝါးမြိုမည်ကို စိုးရိမ်ရလိမ့်မည်မသးဟုတ်ချေ။

သို့သော် "ဘန်တာမြို့ကဲ့သို့ မြို့လေး၏ ထိပ်ဖျား၌ရပ်တည်ရန်ပင်" မတတ်နိုင်သည့် Frestech ကုန်သည်ကြီးများအသင်းအတွက် ၎င်းက အင်မတန်ရှည်လျားမည့်လမ်းဟူသည်မှာ သံသယပင်မလိုချေ။

မှန်ပါသည်၊ အစားအစာကို တစ်လုပ်ချင်းစီစားရမည်ဖြစ်သလို လမ်းကိုလည်း တစ်လှမ်းစီလျှောက်ရမည်၊ လူတစ်ယောက်မှာ လုံးဝအလျင်လိုနေ၍မရပေ။

Frestech ကုန်သည်ကြီးများအသင်းက အမြန်နှုန်းနှင့် တိုးတက်နေသည်မှာ ကိစ္စကောင်းပါပင်။ ယခင်နှစ် တည်ထောင်စကနှင့်ယှဉ်ပါလျှင် Frestech ကုန်သည်ကြီးများအသင်းမှာ အဆများစွာ ပိုမိုသန်မာလာပေပြီ။

အရိုးရှင်းဆုံးသော နှိုင်းယှဉ်နည်းမှာ အရေအတွက်များနှိုင်းယှဉ်ရန်သာ။

ယခင်နှစ်က Frestech ကုန်သည်ကြီးများအသင်းအား တည်ထောင်ချိန်တွင် ပထမလ၌ စုစုပေါင်းမှော်ပန်ကာ တစ်ထောင်လောက်သာ ရောင်းခဲ့ရပြီး ရွှေဒင်္ဂါးနှစ်ထောင်နီးနီးသာရရှိခဲ့၏။

ယခင်က ရှုယီမှာ အပြင်ဖုံးများဖန်တီးရန် မြို့ထဲရှိ ပန်းပဲဆရာများကို သုံးခဲ့ရသည်မှာ ကုန်ကျစရိတ်မြင့်လှသည်။ ထို့ကြောင့် အရာအားလုံးကို တွက်ချက်ကြည့်လျှင် နောက်ဆုံးသော အသားတင်အမြတ်ငွေမှာ ရွှေဒင်္ဂါး ငါးရာပင် မပြည့်ပေ။

ထိုစဉ်က ၎င်းမှာ ရှုယီနှင့် ဟိန့်ဇ်တို့အတွက် ပမာဏကြီးတစ်ခုဖြစ်သော်လည်း လက်ရှိ Frestech ကုန်သည်ကြီးများအသင်းနှင့် ယှဉ်ပါလျှင်မူ လစဉ် သုတေသနဌာနအတွက် ပစ္စည်းများ ဝယ်ယူရန်လိုအပ်သည့်ပမာဏလောက်ပင် မရှိချေ။