Falling In Love With The Red Flag Guy

43(Z)

​ေဆာင္းဦးရာသီဝင္႐ိုးစြန္းတည့္တည့္ အ​ေအးဓါတ္ထဲနစ္ျမႇဳပ္က်​ေရာက္​ေနသည့္ ပဲရစ္ၿမိဳ႕ဟာ ယခင္ႏွစ္မ်ားထက္ ​အ​ေအးပိုသည္ဟု သိရသည္။ ျပတင္း​​ေဘာင္မွာတင္​ေနသည့္ ႏွင္းပြင့္မ်ားက ထူထပ္ၾကပ္ခဲလာကာ ​ေရခဲသည္အထိ ျဖစ္​ေနတတ္၏။ ​ေလာကတစ္ခြင္ဟာ အျဖဴ​ေရာင္မ်ားျဖင့္ လႊမ္းၿခဳံခံထားရကာ ၾကည္လင္ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကို ခံစားရ​ေစသလိုပင္။ ထိုအထဲ ဦးစီးႏွလုံးသား​ မပါ။

ႏွလုံးသားထဲ​ေတာက္​ေလာင္ကြၽမ္း​ေနသည့္ မီး​ေတာက္ဟာ ​တ​ေျမ့​ေျမ့တ​ေငြ႕​ေငြ႕ႏွင့္ ၿငိမ္းသတ္မသြား။ ပဲရစ္​ေရာက္တာ ႏွစ္လ​ေက်ာ္။ ခ်ာတိတ္​ေနာက္ကို တ​ေကာက္​ေကာက္လိုက္႐ုံ၊ ျမင္​ေတြ႕ခြင့္ရ​ေန႐ုံမ်ားျဖင့္ ဘာကိုမွ ႀကိဳးစားခြင့္မသာပါ။

တည္ၿငိမ္​ေအးစက္​ေနသည့္ မ်က္ႏွာ​ေလးက ဥ​ေရာပရဲ႕အ​ေအးဝင္႐ိုးစြန္းထက္ ဦးစီးအ​ေပၚ စိမ္းကား​ေအးစက္​ေနခဲ့၏။ ​အရဲစြန္႔လို႔ ​ေရွ႕တစ္လွမ္းတိုးသည့္အခါ ရရွိခဲ့တာ ဥ​ေပကၡာ။ "မခ်စ္​ေတာ့ဘူး"လို႔ ဖြင့္ဟခဲ့လွ်င္ ျပန္ခ်စ္လာ​ေအာင္ ႀကိဳးစားပါ့မယ္ဆိုသည့္ ခြန္းတုန္႔ျပန္ခြင့္ပင္မရပါ။ "မုန္းတယ္"လို႔ ရာဇသံခ်မွတ္လွ်င္​ေတာင္ အမုန္းကို​ေခ်ဖ်က္ပါ့မယ္ဆိုသည့္ ​ေခ်ပခြင့္လည္းမရ။ လြယ္လြယ္ကူကူ​​ေဖ်ာက္ပစ္လို႔ရသည့္ ခံစားခ်က္​ေတြမဟုတ္ပါဘဲ အခု​ေတာ့ ခ်စ္ျခင္းေတြဟာ ​ေပ်ာက္ဆုံးခံ​ေနရ၏။

"အိပ္​ေရးဝ​ေအာင္အိပ္၊ အစားလည္းစားဦး။ ပိန္သြားလိုက္တာ"

"အင္း စားပါတယ္"

"ဒီလိုပုံစံအတိုင္း အၿမဲ​ေနလို႔မရဘဲ သားငယ္။ မိုး​ေသာက္လည္း သူစဥ္းစားထားတဲ့ သူ႔ဘဝဆိုတာ ရွိမွာ​ေပါ့"

"ငါစဥ္းစားထားတဲ့ ငါ့ဘဝမွာ​ေတာ့ သူရွိမွျဖစ္​ေတာ့မွာ"

"သူ လုံးဝ နင့္ကို မလိုခ်င္​ေတာ့ဘူးဆိုရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ"

"​ေတာက္! နင္ ပါးစပ္ပိတ္ထားလိုက္​ေတာ့ မမ"

တကယ္တမ္း စားပြဲ​ေရွ႕ကထလိုက္ရတာ ဦးစီးပဲျဖစ္သည္။ တစ္ညလုံး မအိပ္ထားရတဲ့​ေခါင္းက ၾကည္လင္မႈမရွိပါ။ တုန္ယင္ခ်င္ေနသည့္လက္​ေခ်ာင္း​ေတြနဲ႔ စီးကရက္တစ္လိပ္ဆြဲထုတ္ၿပီး အ​​ေတြးေတြမြန္းက်ပ္သြား​ေအာင္ ရႈိက္ပစ္လိုက္ရ၏။ ဘဝမွာ တစ္ခုတည္း​ေသာ ​ေတာင့္တသည့္ သည္က​ေလးဆီက ခ်စ္ျခင္း​ေမတၱာ။ မရႏိုင္​ေတာ့ဘူးဆိုသည့္အ​ေတြးမ်ိဳး မ​ေတြးမိတာ မဟုတ္ပါ။ ​ေတြးလိုက္တဲ့အခါတိုင္း ပုံ​​ေပၚလာတာ ​ေမွာင္မိုက္​ေနသည့္​ေန႔ရက္​ေတြ။ အနာဂတ္တစ္ခုလုံးဟာ ​ေနမင္း​ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည့္ စၾကာဝဠာလို ​ေမွာင္အတိဖုံးလႊမ္း​ေနသည့္အျဖစ္မ်ိဳး။