"လာပါကြယ္ ကိုမိုးေသာက္ရယ္။ ထိုင္ၿပီး အေမာေျဖပါဦး"
"ရပါတယ္ဗ် အန္တီ"
အန္တီတင္တင္ခိုင္မ်က္ႏွာက ပထမတစ္ခါေတြ႕တုန္းကနဲ႔ေတာင္မတူ။ နီညိဳေရာင္ပါတိတ္ဝမ္းဆက္နဲ႔ ထုံးဖြဲ႕ထားတဲ့ဆံပင္ေနာက္တစ္ျခမ္းမွာ သစ္ခြပန္းနီညိဳေရာင္ေတြပင္ ပန္ထားသည္။ အၿပဳံးေတြက တစ္စုံတစ္ေယာက္နဲ႔ဆင္ဆင္တူၿပီး အသက္ ၆၀ နားနီးေနသည့္လူႀကီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဇရာမ်ိဳးေတာ့ရွိေန၏။
"ဒီေန႔ ေနထိုင္ရသိပ္မေကာင္းလို႔ နားေနတာနဲ႔ ကိုမိုးေသာက္ကိုပဲ အိမ္လာခိုင္းလိုက္ရတာ အားနာပါတယ္ကြယ္"
"ရပါတယ္ဗ် အန္တီ။ လူငယ္က သြားရလာရတာ အပန္းမႀကီးပါဘူး"
သုံးထပ္အိမ္ရဲ႕အျပင္အဆင္က ႐ိုးရွင္းစြာပင္ ဟိတ္ဟန္ကင္းသည္။ စြတ္စြတ္ျဖဴေဆးသားသုတ္ထားတဲ့နံရံေတြက နံ႔သာေရာင္လိုက္ကာစေတြေၾကာင့္ အလင္းေဖ်ာ့သြားေစ၏။ ေဘာင္သြင္းလို႔ခ်ိတ္ထားသည့္ ဧည့္ခန္းက မိသားစုဓါတ္ပုံမွာေတာ့ အၿပဳံးကိုယ္စီျဖင့္ေႏြးေထြးေနၾကသည္။ မိုးေသာက္ငယ္ဘဝတုန္းက ဒီမိသားစုတစ္ခုလုံးကိုေတြ႕ဖူးခဲ့ေပမယ့္ ကေလးမွတ္ဥာဏ္နဲ႔မႈန္ဝါးဝါးအတိတ္သာ။ လူႀကီးမွတ္ဥာဏ္ရွိၾကတဲ့သူတို႔ေတာင္ မိုးေသာက္ရဲ႕အ႐ြယ္မေရာက္ခင္ကာလမဖြံ႕ၿဖိဳးေသးပုံကို မွတ္မိၾကမယ္မထင္။ ဓါတ္ပုံထဲကအၿပဳံးတို႔ သက္ဝင္စြာေႏြးေထြးေနၾကေပမယ့္ အိမ္ကတိတ္ဆိတ္စြာရွိေန၏။ မိုးေသာက္သိထားတာဆိုလွ်င္ ဒီအိမ္မွာ ဦးစီးဘုန္းလွ်ံနဲ႔အန္တီေဒၚတင္တင္ခိုင္အျပင္ သူ႔တစ္ဦးတည္းေသာတူေလးလည္း ေနသည္။ သူ႔အစ္မကေတာ့ အမ်ိဳးသားရွိရာစင္ကာပူကို သြားလိုက္ျပန္လိုက္။
ဦးစီးဘုန္းလွ်ံက သူ႔တစ္ဦးတည္းေသာတူေလးကိုေတာ့ သိပ္ခ်စ္ပါသည္တဲ့။ ဒါေပမယ့္လည္း ဘယ္သူမွမျမင္ဖူးၾကပါ။ ဧည့္ခန္းကမိသားစုဓါတ္ပုံမွာလည္း သူ႔ေယာက္ဖနဲ႔သူ႔တူေလးပုံ မပါ။အခ်ိန္ေရျပင္ေတြစီးဆင္းေ႐ြ႕လ်ားသြားတဲ့အတိုင္း ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာႏုပ်ိဳမႈနဲ႔စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာအေတြးအျမင္ေတြလည္းအကုန္ ေျပာင္းလဲကုန္ၾကတာပဲမလား။ လြန္ခဲ့တဲ့ရက္သတၱပတ္ေလးပတ္ေျမာက္က ေတြ႕ခဲ့တဲ့အန္တီေဒၚတင္တင္ခိုင္နဲ႔ အခုေဒၚတင္တင္ခိုင္နဲ႔ေတာင္ အၿပဳံးခ်င္းကမတူေတာ့ပါ။
ESTÁS LEYENDO
Falling In Love With The Red Flag Guy
RomanceLove doesn't exist, Just exist YOU VICE VERSA