Falling In Love With The Red Flag Guy

46(Z)

"ဦးသားငယ္ ျပန္လာရင္ လိုက္ဝယ္​ေပး​ေနာ္။ သိလား သိလား။ သားသူငယ္ခ်င္း​ေတြအကုန္လုံး ဝယ္ၿပီး​ေနၾကၿပီ ဦးသားငယ္ရ"

"​ေမ​ေမနဲ႔သြားဝယ္​ေလ ပိုင္ပိုင္။ ဦးသားငယ္ ပိုက္ဆံ​ေပးမွာ​ေပါ့"

"ဟင့္အင္း... ​ေမ​ေမက အ​ေရာင္လည္းမ​ေ႐ြးတတ္၊ ကာ႐ိုက္တာလည္းမၾကည့္တတ္တာကို။ ဦးသားငယ္နဲ႔ပဲသြားခ်င္တာ"

"ပါပါးလာမွ ပါပါးနဲ႔ဝယ္လည္းရတာပဲ​ေလ"

"ဟာ... ပါပါးကပို​ေတာင္ဆိုး​ေသးတယ္လို႔။ ဘာမွာမွမသိတာ"

"​ေနရာတကာ ဦးသားငယ္ရွိမွျဖစ္မယ္ဆိုတဲ့စိတ္ကို ​ေဖ်ာက္ထား ပိုင္ပိုင္။ ဦးသားငယ္မရွိရင္ ဘာမွမလုပ္တတ္​​ေတာ့တာမ်ိဳးမျဖစ္​ေစနဲ႔"

ပိုင္ပိုင္က ​ေစာဒကမတက္​ေတာ့ပဲ အသံတိတ္က်သြားသည္။ မမက ဦးစီးကို စူးစမ္းစြာၾကည့္လာ၏။ ကင္မရာကို မ်က္ႏွာလႊဲလိုက္သည့္အခါ ဆီးႏွင္းျဖဴ​ေတြ​ေအာက္မွာ ၿငိမ္သက္​ေနသည့္ အီဖယ္တာဝါကိုျမင္​ေနရသည္။

"ဘာျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္သူမရွိရင္​ ဘာမရဘူးဆိုတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ ဘယ္သူမွမရွိလည္း ရရမယ္ဆိုတာမ်ိဳး ​ေနတတ္ရမယ္။ ​ေနႏိုင္ရမယ္"

ပိုင္ပိုင္ဟာ ဦးစီးစကားကို အလုံးစုံနားလည္သ​ေဘာ​ေပါက္မည္ မဟုတ္ပါ။ မိဘထက္ပိုၿပီး အ​ေနနီးခဲ့သည့္ ဦး​ေလးျဖစ္သူကို ခ်စ္ခင္တြယ္တာ လြမ္းဆြတ္​ေနပုံရသည့္ တူ​ေလး။ ဘဝမွာ နည္းနည္း​ေလး​ေတာ့ ​ေန​ေပ်ာ္ခဲ့သည္။ ​ေလာကမွာ ဦးစီးအျပစ္မလုပ္မိတဲ့တစ္ဦးတည္း​ေသာ ​ေသြးသားရင္းမိသားစုဝင္ဆို၍ ဤတူ​ေလးသာ ရွိသည္။ ႐ိုးရွင္းစြာ၊ ျပည့္ဝစြာ၊ ​ေလာဘကင္းစြာ၊ အတၱကင္းစြာ၊ ဟန္​ေဆာင္မႈကင္းစြာ ျပဳစုပ်ိဳး​ေထာင္ခဲ့သည့္တူ​ေလး။

"ဦးသားငယ္ စိတ္မဆိုးပါနဲ႔။ သားက... ဦးသားငယ္ကို လြမ္း​ေနၿပီမလို႔"

ပိုင္ပိုင့္ရႈိက္သံ အင့္ကနဲကိုၾကားရသည္။

"ဦးဦးမိုး​ေသာက္က ​ေက်ာင္းပိတ္ရက္မရ​ေသးဘူးလားဟင္။ ဦးဦးကို​ေခၚၿပီး ဘယ္​ေတာ့ျပန္လာမွာလဲ ဦးသားငယ္"

ခ်ာတိတ္​ရွိရာဆီ လိုက္လာသည္အား သိထားသည့္ ပိုင္ပိုင္က ထုတ္​ေမးလာ​ေတာ့၏။ ဦးစီး၌ ​ေျဖစရာမရွိ။ ​ဘယ္​ေတာ့မွလည္း ​ေျဖလို႔ရ​ေတာ့မွာ မဟုတ္သည့္ေမးခြန္း။