အပိုင်း-၄(Zawgyi)

533 3 0
                                        

"ေႏြဦး ရရဲ႕လား မင္းေျခေထာက္ က်ည္ထိသြားတာလား "

"ရတယ္ လင္းေရာင္ မထိဘူး။ ေျပးရင္း သံျပားနဲ႔ ျခစ္မိတာ ျဖစ္မယ္။ ေသြးနည္းနည္းပဲ ထြက္ေနတာ ကိစၥမရွိဘူး။ မႈန္မႈန္႔ကိုပဲ ဂ႐ုစိုက္လိုက္"

"ငါ သူ႔ကို ေကာင္းျမတ္နဲ႔ ေခၚသြားခိုင္းလိုက္ၿပီ။ သူတို႔က ေတာ္ေတာ္ေဝးေဝးမွာေရာက္ေနတာ မင္းကို မေတြ႕လို႔ ျပန္လာရွာတာ"

"ျမတ္ႏိုးေကာ"

"သူ႔ကိုလဲ ပူမေနနဲ႔ ဟိုေခြးေတြ စပစ္ထဲက ကေလးေတြေခၚၿပီး ေျပးခိုင္းထားတာ ၾကာၿပီ။ မင္းကိုမင္းပဲ ပူ။ ျမန္ျမန္လာ ငါ့ကို တြဲလိုက္။ စစ္ေခြးေတြ နီးေနၿပီ။ ဖမ္းမိသြားလို႔မျဖစ္ဘူး။"

"ရပါတယ္ ငါ ေျဖးေျဖးလာခဲ့မယ္။ ငါေျခေထာက္ရွသြားၿပီး နာေနလို႔ "

"မင္းမေတြ႕လို႔ လိုက္ရွာတာ ေျခေထာက္မွာေသြးေတြ ေတြ႕ေတာ့ က်ည္ထိတယ္ထင္သြားတာ။ ငါျဖင့္ လန္႔သြားတာပဲ"

"ဒီေလာက္နဲ႔ မထိေသးပါဘူးဟ။ ငါက ကြန္ဖူးတတ္တယ္ေလ အေရွာင္အတိမ္းကြၽမ္းတယ္။"

" ဟ ဟ ေအးပါကြာ"

"ဟိတ္ ကေလးေတြ ျမန္ျမန္ေျပးၾက။ဟိုမွာ လာေနၿပီ ေျပးေျပး ေျပး "

တိုက္ခန္းအေပၚထပ္တစ္ခုဆီမွ အန္တီတစ္ေယာက္၏သတိေပး လွမ္းေအာ္သံေၾကာင့္ ေႏြဦးသာႏွင့္ လင္းေရာင္တို႔ ခပ္ျမန္ျမန္ေလွ်ာက္မိသည္။ ေႏြဦးေျခေထာက္ေၾကာင့္ ေျပးလို႔မရႏိုင္သည္ မဟုတ္ပါလား။ ထိုစဥ္ ေနာက္က လူအုပ္တစ္အုပ္ေျပးလာသံ ၾကားမိၿပီး ေသနတ္သံေတြလဲ ဆူညံ၍ မ်က္ရည္ယိုဗုံး ပစ္ထည့္လိုက္သည္လား မသိ မီးခိုးေငြ႕ေတြႏွင့္ မသဲကြဲေတာ့ေခ်။

"အဲ့ဒီအေကာင္ေတြကို ဖမ္း အကုန္ဖမ္း အေသ သာ႐ိုက္။ ျပန္ခုခံရင္ ပစ္သာပစ္ "

လူအုပ္ၾကားထဲ မီးခိုးဗုံးေၾကာင့္ မီးခိုးေငြ႕ေတြႏွင့္ သဲသဲကြဲကြဲမျမင္ရဘဲ အသံမ်ားသာ ၾကားေနရသည္။ ေအာ္ဟစ္သံ႐ိုက္ႏွက္သံ ဆူညံသံမ်ားႏွင့္ ပတ္ဝန္းက်င္က ရႈပ္ရႈပ္ေထြးေထြးျဖစ္ေနစဥ္ သူ႔ကိုတိုက္၍ ျဖတ္ေျပးသြားေသာလူ တစ္ေယာက္ေၾကာင့္ ေႏြဦးေျခေထာက္ဒဏ္ရာႏွင့္မို႔ လဲက်သြားေတာ့သည္။ ထိုစဥ္ အေနာက္ကစစ္သားတစ္ဦးမွ ေႏြဦးသာကို ေသနတ္ ဒင္ႏွင့္႐ိုက္မလို႔ ျပင္ေနသည္မို႔ လင္းေရာင္မွ ေႏြဦးကို ကာကြယ္လိုက္ကာ ထိုစစ္သားကို တြန္းထုတ္လိုက္ေလသည္။

နွေဦးပန်းတွေ ပွင့်ချိန်တန် [Complete]Where stories live. Discover now