When Right Time Comes (UNEDITED!)

WRTC-9

Edited.

9.

Rain's POV

"Ano ba ibaba mo nga ako!?" Inis na sigaw ko kay thunder.

"Maghintay ka malapit na tayo." Walang pakialam na sabi niya. Naiinis na hinampas ko siya sa likod. I know kanina pa kami pinagtitinginan. Haler? Sino ang hindi makakapansin samin eh para kaming tanga? Umagang umaga buhat buhat ako ng impaktong to at ang mas nakakainis? Yung pagbuhat niya! Ano ako sako ng bigas?

Binaba na niya ako, agad ko namang inayos ang nagusot ko nang uniform. Inikot ko ang mata ko at napansin kong nasa roof top kami. Tinignan ko siya ng masama.

"Ano bang problema mo?" Inis na tanong ko.

Tinitigan niya ako, partikular yung labi ko.. Bigla ay naalala ko ang scene namin sa kotse niya.. Nag init ang mukha ko, iniwas ko ang tingin ko sakanya.

"Sorry sa naging outburst ko kanina sa kotse at sa room, pero I'm not sorry for kissing you." Seryosong wika niya.

Napaangat ako ng tingin then I glared at him.

"What? You're not sorry for stealing my first kiss?" Nanlalaki at naiinis na sigaw ko sa gwapong mukha niya.

Nakita kong natigilan siya saglit, pero maya maya ay napangiti rin.

"So I'm your first kiss?" Nakangising sabi nito na mukhang tuwang tuwa pa. Namula ako

"Yeah, you pervert! You stole it from me!" Madiing wika ko.

Natawa siya, I glared at him. He stopped then itinaas niya ang mga kamay niya na animong sumusuko.

"I'm sorry, I'm just happy and I'm so glad to know that I'm your first." Masayang wika nito.

Muli ay pinamulahan ako. Grabe tong makapag sabi ng first ah? Akala yata niya buong pagkatao ko na yung nakuha niya. Tss.

"Di lang baliw, bastos pa." Bulong ko nalang.

"I heard that." Wika nito, I just rolled my eyes on him. "But I don't care kung anong isipin mo, basta I won't say sorry sa isang bagay na matagal ko nang gustong gawin." He even added.

Nilingon ko siya then I saw him smiling. Napatitig ako sakanya.

Bumilis na naman yung tibok ng puso ko. Bakit ganito? Bakit ba ganito ang epekto niya sakin?

"Ano nai-inlove ka na ba sakin?" Biglang tanong niya kaya napakurap ako. Kyaah, nakakahiya, nahuli niya kong tinititigan siya. Umiwas ako ng tingin.

"Asa ka." Bulong ko na ikinatawa niya.

"Bati na tayo ha? Basta manliligaw parin ako. Tara." Wika niya na ikinakunot ng noo ko.

"Saan na naman?"

"Sa cafeteria, kakain tayo." Di na ko nakapag protesta dahil nahila na niya ako.

-

Thunder's POV

"What do you want?" I asked her.

"Bahala kana." She answered.

"Okay. Do you like carbonara?" Tanong ko. Nakita ko ang pag-ningning ng mga mata niya.

"Meron ba?" Excited na tanong niya.

I nodded and smiled.

"You want that?"

She nodded.

"Yeah." Then she gave me a small smile.

"Okay, wait for me." Then tumayo na ko para umorder.