#Unedited po!!
Chapter 18
Rain's POV
Ilang linggo na rin ang lumipas mula nung nangyari yung graduation ball namin. Mula noon ay mas naging maayos ang mag bagay sa paligid at mas lalo pa kaming naging malapit ni thunder sa isat isa.
Naalala ko na naman ang pangyayaring iyon, napangiti ako.
"What's with the smile wifey?" Napabaling ako sa katabi ko. Yeah nagkasama kami ni thunder, nakasakay kami sa kotse niya, ihahatid na niya ako pauwi.
"Nothing hubby. May naalala lang ako." I said then I smiled at him.
He grab my hand and kissed it. "Okay. Pero sana kasama ako sa naalala mo kaya napa ngiti ka." Wika nito.
Natawa naman ako sakanya, kakaiba kasi ang pagkakabigkas niya,may halong selos.
Tinignan ko siya at sumandal sa balikat niya.
"Don't worry. Ikaw lang naman ang naalala ko e, kaya wag na magselos okay?" I said.
"Totoo?" Parang bata pang tanong niya. Natawa naman ako at kinuroy ang pisngi niya.
"Oo nga po." wika ko at ngumiti na rin siya.
Huminto na ang sasakyan sa tapat ng bahay namin. Agad itong bumaba at umikot para pagbuksan ako ng pinto ng kotse. Inalalayan pa niya akong bumaba na nakaapag pailing sakin. Sobrang protective.
Hinatid na niya ako sa pinto ng bahay.
"Oh. Bye na. Ingat sa pagda-drive ha?" Wika ko. Nagpaalam kasi siyang may aasikasuhin kaya di na daw siya papasok sa loob.
He smiled and pulled me closer to him. He hugged me then kissed my forehead. "Bye. See you tomorrow."then he gave me a peck on lips.
I nodded then i wave my hand as goodbye. Nakaalis na ang kotse niya. Humarap na ko sa pinto para buksan iyon ng mag ring ang phone ko. Napangiti ako na makitang siya ang tumatawag.
"Why?" Natatawang tanong ko.
"I forgot to say something."
My forehead knot. "What it is?" I ask.
"Iloveyou." He said na nakapag pangiti sakin. Kahit kailan talaga ang sweet.
"Iloveyou too. Ingat ha?" I said.
"Aye aye captain." he said that made me chuckle. Binaba na rin namin ang tawag.
Pipihitin ko na sana muli ang punto ng bigla ay tumunog na naman ang phone ko, nakangiting kinuha ko ito ng akala ko ay siya ang tumatawag, pero nawala ang ngiti ko at naoalitan ng pagtataka nang makita kung sino ang tumatawag. Hindi ko alam pero sa di maipaliwanag na dahilan ay bigla akong kinabahan.
"Hello po?"
"Hello hija?"
"Ako nga po tito."
"Can we meet? I have something to say to you. Are you free?"
"Opo."
"Okay. Meet me in IanneNuricko's coffee shop."
"Sige po. Give me a minute." Kahit nagtataka at kinakabahan pumayag ako. Di na ko tumuloy ng bahay at agad nang pumara ng taxi.
It was thunder's father who called. Di ko alam kung bakit kinakabahan ako. Feeling ko may di magandang mangyayari.
---
Xander's POV
"Hon, kailangan ba talagang gawin to?" my wife asked me.
BINABASA MO ANG
When Right Time Comes (UNEDITED!)
RomanceSYNOPSIS Nagmahal ka, pero sa maling pagkakataon at panahon. Ayaw mo siyang i give up, pero kailangan, wala kang magawa. Iniwan mo siya, then after 5 years bumalik ka, nagkita ulit kayo pero sa tuwing magtatama ang mga mata niyo ay galit at poot...
