WRTC-II:48

7.3K 106 2
                                    

"Masakit na iniwan ka ng taong mahal mo noon. Pero I realized na mas masakit pala pag iniwan ka niya sa pangalawang pagkakataon."


Edited.

This chapter portrays the Scene before nagkita sila Rain at Thunder sa cemetery. (Yung scene na akala ni R di totoo si T.)

II: 48

Thunder's POV

"BRO!" Napalingon ako sa aking likuran at nakita ko si Slater kasama si Zachary.

Kumaway ako sakanila para makita nila ako.

Yeah. I'm at a Bar matapos umalis ni Rain at matapos kong magwala sa bahay ilang linggo na ang nakakaraan ay halos araw araw na akong nandito sa Bar.

Aaminin kong masakit. Pero bakit ganoon? Bakit mas masakit parin yung nakita kong nasaktan at umiyak siya dahil sa mga sinabi ko? Mali ba ako? Kinain lang ba talaga ako ng selos? Mali ba na di ko na naman siya pinakinggan? Mali bang nahirapan na kong pagkatiwalaan siya? I shook my head. I'am fucking dead!

"HEY!" Then Slater tapped my shoulder bago naupo sa bakanteng upuan. Ganoon din ang ginawa ni Z.

Tumawag ng waiter si S at nag order na ng inumin. Matapos ay nilingon na niya ako.

"So what's up?" He asked.

Tahimik lang si Z na para bang ang lalim din ng iniisip. Dumating na din yung order nila.

I sip the beer on my glass. Then I started to talk. Ikinukwento ko lahat. Mataman naman silang nakikinig.

"Nagselos ka." It's a statement.

"Oo." Pag amin ko.

Tinignan niya ako at ngumisi. Tahimik pa rin si Z.

"You got jelous and you messed up again." S.

Pinag laruan ko yung baso ng alak na hawak ko.

"I did." I whispered.

S shook his head.

"She got hurt that's why." He sighed. "You should understand her. Oo nagkamali yung tao before, pero dapat di mo inisip na lolokohin ka niya by now. You know ang babae iba yan mag isip. Dapat palagi mo silang iniintindi. But you messed up, you got cold, ni hindi ka na nga kamo halos umuuwi pero may narinig ka ba sakanya? Pinagdudahan ka ba niya? And I believed that she doesen't...di ka niya niloko T, because that woman of yours loves you so much."

And that hit me! Yes I got cold, gumawa ako ng mga paraan para iwasan siya but then, when I got home, lagi niya akong sinasalubong ng maganda niyang ngiti.

Nagkamali ba ako? Napasabunot ako sa buhok sa naisip ko.

"Wala ka bang tiwala sakanya?" Napatingin ako kay Z na ngayon ay nagsalita na.

"Meron."

"Pero may pag aalinlangan ka pa din." He added.

I breathe heavily. He was right. May tiwala ako kay Rain, pero di na katulad ng dati.

"If you want things to work out, trust her wholly. Kasi kung di mo gagawin, walang mangyayari. You love her, then learn to trust her wholly just like before." Z.

Napahilot ako sa sentido ko. Naiinis ako sa sarili ko. Ang kitid kitid ng utak ko. Inuna ko pa ang galit at selos. And what's worst? I even insulted her big time! At ang mas nakakainis? Ngayon ko lang naisip at ngayon lang ako natauhan!

"Oh sh*t!" Napatingin ako kay S na ngayon ay madilim na ang mukha at nakatayo na. Nakatingin siya sa may bandang dance floor at bigla ay naglakad patungo roon.

May hinaltak siya at maya maya ay may kaaway na. Tinalikuran siya ng babae at maging ako ay nagulat nang buhatin niya yon na parang sako ng bigas. Lumapit siya pabalik sa table namin.

"Ano ba! Let me go you je-"

"Shut up woman! Shut up or I'll fucking make love to you right here right now!" Nagtatangis ang mga bagang na wika ni S. Natahimik ang babae, gayundin ang pagpiglas nito.

Tumingin samin si S at kita ko pa rin ang galit sa mga mata niya.

"Sorry Bro. I need to go." I just nodded. But before he turn his back on us he tapped my shoulder and said. "Go after her. You two are already married. Wag mong sayangin ang chance Bro. Chase her." Then he smiled and tuluyan nang tumalikod at lumabas ng Bar.

"He's right. Chase her hanggang nandiyan pa siya. Wag mong hayaang umalis siya nang tuluyan sa buhay mo. Maswerte ka kasi umalis man siya alam mo naman kung nasaan siya. Unlike me." Zach said bitterly. Gusto kong tanungin siya tungkol sa problema but then I need to chase my wife. My wife is more important than anything else in this world.

Kailangan kong ayusin ang gulong ako na naman ang may gawa. I need to say sorry for all the hurtful things I've said to her. Babawiin ko lahat ng yon at handa akong mahirapan kung kinakailangan para lang mapatawad niya.

I love her. I love my wife so much. And I'm such a f*ckin idiot to messed up again.

---

"I'm sorry Mmy. Ddy." Nagulat ako nang bigla ay niyakap ako ni Mmy. Gulat na napatingin ako kay Dad na nakakaunawang ngumiti.

I know alam nila ang katangahang nagawa ko. I also expect them to yell at me, I also expect dad to punch me. But it didn't happen.

Hinawakan ni Mmy yung pisngi ko. I saw her crying and it breaks my heart. Pinunasan ko ang mga luhang iyon.

"Big boy.. go to her. Go to your wife. She needs you. We are so worried about her. She needs you." Mom started to sob.

Naguluhan ako. Why my mom is acting like this? May nangyari ba? Masyado ba akong nagpakabusy sa trabaho kaya wala akong alam sa nagyayari?

Napansin yata ni Mom ang pagtataka ko kaya mas lalo siyang napaiyak. Lumapit sa amin si Dad at tinignan ako. Bigla ay kinabahan ako.

"Rain's parents are dead Son. They died ilang oras matapos dumating ni Rain doon."

That made me stood frozen. Then bigla ay nagflashback sa utak ko ang lumuluhang mukha ng asawa ko ng sabihin niya sakin nang gabing iyon na kailangan siya ng Mommy at Daddy niya.

F*ck it! Gusto kong magwala! Mas lalo ko pang pinasakit yung nararamdaman niya.

Di ko na napigilan at tumulo na ang mga luha ko. I know my wife is hurt, and the thought of her getting hurt also hurts me.

Pinunasan ni Mmy yung mga luha ko at niyakap ako. Napahagulgol ako.

She needs me. My wife needs me now.

Napatingala ako ng may inabot sakin si Dad.

A plane ticket patungong U.S.

"Dad." The only word that came out from my mouth.

Dad gave me a small smile.

Umalis ako sa pagkakayakap kay Mommy at yumakap kay Dad.

"Thankyou. Thankyou."

He hugged me more tightly.

"Malaki ka na nga talaga. And I'm so proud na lumaki kang responsable anak. Now go. She needs you. Bring back your wife. Bring her home." The he tapped my shoulder.

Pinunasan ko yung mga luha ko at ngumiti.

"I will Dad. I will."

I'm so sorry Wifey, for hurting you again. Wait me there, I'm coming.
--

To be continued..

When Right Time Comes (UNEDITED!)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon