"I'm alright. It only hurts.. to breathe."
--Chapter 32-Jealous
Rain's POV
"Bye baby. We need to go. But I promise na pag naayos ko na ang problema sa office babalik ako agad dito."
Nandito kami ngayon sa airport at kanina pa nagpapa alam si kuya. Yeah, babalik na sila ni ate althea sa states, ayaw pa nga sana nilang umalis but they need dahil ay nangyaring aberya sa negosyo namin doon.
"Yeah, I understand Kuya. Sige na punta ka kayo ni ate doon." I said. Niyakap naman ako muna ni Ate thea at hinalikan sa pisngi. Agad din naman akong kinabig ni kuya para mayakap nung pinakawalan na ako ni ate.
"I know di pa dapat ako umalis kasi di ka pa okay.. But sorry baby, I need to go. But don't worry babalik agad kami pagkatapos na pagkatapos ng problemang ito."then he kissed my forehead.
I just nod at him and smiled.
"I will be okay kuya. Don't worry too much okay?" I even said.
He nod then kinuha na niya ang mga maleta nila, niyakap ulit ako ni ate thea.
"Call us princess if there's a problem okay?" She said. I nod at her. Napakabait at maalalahanin niya talaga.
"Yes Ate. Thankyou."
Lumakad na sila.
"Take care." I told them. Lumingon sila so I waved my hand. They just smiled and nod.
Nanatili pa ako doon ng ilang sandali bago ko naisipang tumalikod na at lumabas ng airport. Nagderetso ako sa kotse ko at binuhay ang makina niyon. Maya maya pa ay tinatahak ko na ang daan papuntang office.
--Thunder's POV
"Anong wala kayong nakuha!??" dumagundong ang boses ko sa buong office ko.
Di naman makatingin sakin ng maayos ang dalawang private investigator na inupahan ko.
Nagagalit ako! Paanong hindi? Wala manlang silang dalang magandang balita! Ni wala silang nakuha na kahit ano!
"Sir. Maniwala po kayo nag imbestiga po talaga kami, paulit ulit pa nga po kaya lang Sir wala pa talaga. Kahit saan walang impormasyon tungkol kay Rain Villegas at sa pamilya niya, five years ago."
Napaupo ako sa swivel chair ko at napasabunot sa buhok. Bakit ganoon? Bakit ang hirap alamin ng totoo?
"Here's the payment." Inilapag ko iyon sa lamesa. "You may go." I said.
Kinuha naman nila iyon at tuluyan nang umalis. Pagkalabas nila ay binalibag ko kung ano ang mahawakan ko. It's so frustrating!! Damn it!
Paano ko siya matatanggap ng buo ulit kung wala akong alam sa mga nangyari? Oo mahal ko siya pero sapat na ba iyon? Napahawak ako sa sintido ko. I don't know what to do anymore.
---Rain's POV
Agad kong inilibot ang mga mata ko sa bar na pinuntahan ko. Hinahanap ko kasi sila France. Sa halos ilang buwan din yata, ngayon ang ulit kami magkikita kita.
"Rain here!" Napalingon ako sa boses na iyon. Oo maingay sa loob pero ang malakas at medyo matinis na boses na iyon ay kilala ko, kay Sab iyon.
Lumingon ako sa gilid ko sa bandang kaliwa then I saw them approaching me. Nang makalapit ay agad akong niyakap ni Sab.
"My God! I missed you." She said.
Ginantihan ko naman ang yakap niya.
"I missed you more."i said.
BINABASA MO ANG
When Right Time Comes (UNEDITED!)
RomanceSYNOPSIS Nagmahal ka, pero sa maling pagkakataon at panahon. Ayaw mo siyang i give up, pero kailangan, wala kang magawa. Iniwan mo siya, then after 5 years bumalik ka, nagkita ulit kayo pero sa tuwing magtatama ang mga mata niyo ay galit at poot...