හදවත් ❤️

45 ♥️

කතෘ මානයෙන් 💗💗,

ඩොකාටත් බැනලා කෙලින්ම තමන්ගේ රූම් එකට ගිය හේෂාන් බාත් රූම් එකට ගිහින් ෂවර් එකට ඔලුව ඇල්ලුවේ අද දවස තුල වෙච්ච හැමදේම චිත්‍රපටියක් වගේ ඔලුවේ මැවෙන්න ගද්දි .

ඒත් ඉතින් තාම චොකලට් ටික කලිසමේ කියලා මතක් වුන පාර හේෂාන් වස්තුවක් දිය වෙන්න ගියා වගේ බයෙන් කලිසමේ සාක්කුවලට අත දැම්මේ චොකලට් ටික ගන්න . කොල්ලගේ ලක් එකට තාම චොකලට් ටික හොදට තියනවා .

" ආ..ආධ්‍ය ඇ..ඇයි බං උඔ මට මෙහෙම කරේ . තෝ මොකද්ද යකෝ මේ හේෂාන්ට කරේ . උඔ මාව මටත් නොදැනීම වෙනස් කරාද මැණික . ඇයි ...ඇයි යකෝ මට මෙහෙම කරේ "

චොකලට් ටික පැත්තකින් තිබ්බ හේෂාන් ෂවර් එක යට ඉදගන්න ගමන් එහෙම කිව්වේ අත් දෙක අස්සේ මූණ ඔබාගෙන.

" උඔ මගේ යකෝ , උඔ හේෂාන්ගේ . උඔට මම කියනකන් මැරෙන්න බෑ පිස්සු හුත්තෝ . මෙච්චර කාලයක් ගල් වෙලා තිබ්බ මගේ හිතට ඇවිත් උඔ ඔහොම මාව දාලා යන්න හදන්නේ ඇයි ආධ්‍ය . උඔට තේරෙන්නේ නැත්තේ ඇයි මට උඔව කොච්චර වටිනවද කියලා .

ආර්හ්...ෂික් . මෝඩ හුත්තා . තෝ මාව පිස්සෙක් කරනවා ආධ්‍ය . ඇයි යකෝ මෙහෙම කරේ . කොහොම ද උඔ මේ හේෂාන්ව වෙනස් කරේ ආධ්‍ය "

ෂවර් එකෙන් ඔලුවට වැටුනු සීතල වතුර බින්දු එක්ක හේෂාන්ගේ කදුලුත් දිය වෙලා ගලාගෙන යද්දි හේෂාන් කරේ ඒවාට ඔහේ ගලාගෙන යන්න ඉඩ දීලා අත් දෙක අස්සේ මූණ ඔබාගත්ත එක .

විනාඩි පැය ගන්න ඔහේ ගෙවිලා යද්දි හේෂාන් තමන්ටත් හොරා ඇඩුවේ තමන්ගේ හදවතට රිංගපු ආධ්‍යගේ හිනාව , කෙලවරක් නැති කච කචේ , වේදනාවෙන් කෙදිගාපු හැටි කන ලග දෝංකාර දෙද්දී .

කොහොම හරි නාලා කරලා ඉවර කරපු හේෂාන් චොකලට් ටිකත් අයිස් බොක්ස් එකකට දාලා උඩ තිබ්බ බැල්කනි එකට ගියේ හිත හදාගන්න පුලුවන් එකම තැන ඒක නිසා .

පරිසරය ලාවට අදුරු වේගෙන එද්දි , වටපිටාව ම තද තැඹිලි පාට එලියකින් වැහිලා යද්දි හේෂාන් කිසි හැගීමක් නැති මූණකින් ඒ දිහා බලන් හිටියා . නිශ්ශබ්ද අහසක් යට හේෂාන් හිටියේ ප්‍රශ්න දාහක් එකක් තනියම සටන් කරන ගමන් .