Becoming an American girl

2.

(Vanuit Laura)

"Je gaat ons verlaten toch?" Zei mijn coach na de training. Ik knikte en keek hem verdrietig aan. "Je stopt niet met turnen toch?" Ik schudde meteen mijn hoofd en zei:"zeker niet." Mijn coach glimlachte en zei:"gelukkig, je kunt het ver schoppen." Ik zuchtte en zei:"ik hoop dat ze dat in de VS ook zien." De coach zei:"zeker. Meid, ik hoop je weer te zien op de Olympische spelen van volgend jaar." Ik knikte en zei:"deal." Dat was al mijn hele leven lang mijn doel, en ik was er al hard voor aan het trainen. Ik was zelfs al geselecteerd voor het Nederlandse team, maar ja, nu ging ik naar Amerika en moest ik mezelf helemaal opnieuw bewijzen.. Ik nam afscheid van de coach en de meiden en met tranen in mijn ogen liep ik de parkeerplaats op, waar papa in de auto op me zat te wachten. "Ging het goed?" Vroeg hij toen ik instapte. Ik knikte en keek uit het raam. "Laura, het komt echt allemaal wel goed." Zei mijn vader terwijl hij zijn hand op mijn been legde. Ik keek hem aan en glimlachte. Het zal allemaal wel. Toen we thuis kwamen zaten mijn moeder en mijn broer op de bank tv te kijken. "Hey lieverd, hoe ging het?" Vroeg mijn moeder. Ik zei:"goed hoor. Het afscheid was moeilijk." Mijn moeder knikte vol medelijden. "Wat kijken jullie?" Zei ik om de sfeer vrolijk te houden. "Oh, een of andere herhaling van een concert van Ilse DeLange." Zei mijn moeder. Mijn broer zei:"ze is echt hot." Ik lachte en zei:"zij is 38 en jij bent 18, beetje jammer." Tom zei:"nou en? Ze ziet er wel heeel goed uit voor haar leeftijd." Ik schudde lachend mijn hoofd en zei:"ik ga douchen." Mijn broer was al jaren helemaal weg van Ilse DeLange. En nee, niet alleen van haar muziek. Vooral van haar uiterlijk. Hij nam ook altijd blonde meisjes mee naar huis, typisch. Na het douchen keek ik naar een foto van mij en mijn vriendinnen. Wat ging ik ze missen... Morgen zag ik ze voor de laatste keer, want die nacht zouden we al richting Nashville vertrekken. Ja, daar gingen we wonen. Het was voor anderen misschien een droom, maar voor mij de grootste nachtmerrie ooit. Ik wilde niet weg uit Nederland. Ik wilde hier blijven met mijn vrienden en familie en hier blijven turnen. Gewoon, zoals het altijd was..

*de volgende dag*

Na een lang en moeilijk afscheid met iedereen van school en van de familie zaten we in het vliegtuig. Ik was verdrietiger dan ooit. Dit was geen vakantie, nee, dit was voor altijd. Mijn broer leek het allemaal wel prima te vinden, want hij zat vrolijk met mijn vader te kletsen. Mijn moeder en ik waren stil en ik keek uit het raam. Goodbye Nederland...

COMMENTS?
TIPS?