Becoming an American girl

30.

(Vanuit Laura)

We waren een hele tijd verder en ik had nog steeds niks van Ruben gehoord. Ik was er opgelucht over, maar ik wist dat hij nog steeds vrij rondliep, en dat maakte me wel bang. Ilse en Bart waren weer in Nederland. Nu probeerde ik me vooral te richten op school en vooral op de Olympische spelen, wat al over 2 maanden was. De training ging hartstikke goed en ik had er echt zin in. En nu zat ik met Kelly, Jasmine en Katy in het park. "I want to be there, I want to go to Rio, I want to see you at the Olympics." Zei Katy. Ik zei:"tv?" Katy lachte en zei:"but that's not the same." Ik lachte en zei:"that's true. Die avond zat ik thuis op de bank. Mijn ouders waren knallende ruzie aan het maken met Tom toen de telefoon ging. "Ik ga wel!" Zei ik. Ik nam op en zei:"hello?" "Hallo." Hoorde ik. Ik schrok. Dat klonk Nederlands. Het bleek de politie te zijn om me te vertellen dat Ruben in Nashville gespot was. Kut. Ik hing beduusd op en barstte in tranen uit. "Wat is er meisje?" Zei mijn moeder geschrokken. Ik probeerde tussen het snikken hele verhaal te vertellen. "Het komt goed oke? Jij gaat nergens meer alleen naartoe. Wij brengen en halen je." Zei mijn vader. Ik knikte en mijn moeder zei:"en zodra we hem zien bellen we meteen de politie." Ik zuchtte en zei:"ja..." Die avond belde ik Ilse en ik vertelde het hele verhaal. Ze schrok zich dood. Wat moest ik nu? Ik had geen idee....

COMMENTS?
TIPS?