Becoming an American girl

13.

(Vanuit Laura)

Een middag later zaten Katy, Jasmine, Kelly en ik in de auto van Jasmine. We reden gewoon een beetje rond en we hadden de grootste lol. "So, this is what American girls do." Zei Katy. "No, only crazy American girls do this." Zei Kelly. Ik lachte en zei:"than I become a crazy American girl. I love it." De rest lachte en Jasmine zei:"you are really cool Laura, I guess we've made a new friend." "Of course." Zei de rest. Ik glimlachte en zei:"yes. Thank you guys." De meiden lachten en Katy zei:"welcome in the USA girl!" Ik lachte en zei:"my new home!" Ja, ik was een Amerikaan nu, ook al had ik ook een Nederlandse paspoort en voelde ik me gewoon Nederlands, ik woonde in Amerika. En misschien stond ik volgend jaar wel op de Olympische spelen in het Amerikaanse team. Wat gek..

Die avond had ik turntraining en het ging redelijk. Ik kon me totaal niet concentreren door dat gedoe met Ruben. Ik kreeg gewoon nog steeds berichten en dat maakte me echt bang. Ook al was ik super blij dat ik hier vriendinnen had gemaakt, Ruben maakte me bang. Toen ik thuis kwam schrok ik me dood. Daar, op de bank zaten Ilse en mijn ouders. "Wat doe jij dan hier?" Zei ik verbaasd, maar eigenlijk wist ik het al. Ilse zei:"ik kom je helpen." Ik keek haar bang aan en Ilse zei:"sorry liefje, het is echt beter." Maar ik was niet eens boos op haar, nee, ik was blij. Zelf kon ik het verhaal gewoon niet vertellen. Dat Ilse me daarmee wilde helpen vond ik super. Mijn hart klopte nu toch wel in mijn keel van angst. "Hoe ging het?" Vroeg mijn vader. Ik zei:"wel goed." Ik had geen zin om uit te wijden over de training, daar was ik te zenuwachtig voor. "Waar is Tom?" Vroeg ik. "Boven met Lauren." Zei mijn moeder. Ik rolde met mijn ogen en zei:"aha." En nu kwam het. Ik ging naast Ilse op de bank zitten en mijn moeder zei:"we hebben al een hele tijd het gevoel dat je wat dwars zit, maar je vertelt het maar niet. Wat is er toch?" Ik keek naar Ilse, die knikte en even bemoedigend in mijn hand kneep. Ik zuchtte diep en zei:"het is iets van al bijna een jaar geleden ,aar wat nooit heb verteld omdat ik me ervoor schaamde en uit angst dat ons wat ging gebeuren." Mijn ouders keken me verbaasd aan en mijn vader zei:"wat dan?" Nu kwam het. Mijn ouders gingen nu horen dat hun dochter verkracht was door een jongen van wie zij dachten dat hij echt om hun dochter gaf. "Hij... Hij heeft me op een avond dronken gevoerd omdat ik het niet wilde en... En toen heeft hij het wel gedaan." Verder kwam ik niet want ik begon te huilen. Ilse gaf me een knuffel en zei:"ik ben trots op je schat." Ik glimlachte even door mijn tranen heen en mijn ouders keken beduusd voor zich uit. "Hij heeft wat?!" Zei mijn vader boos. Ik wilde het niet herhalen, ik wilde het niet nog een keer vertellen en terugdenken aan dat vreselijke moment. "Ik ben zo bang... Hij stuurt berichtjes dat hij me wel te pakken kan krijgen en alles.." Snikte ik. "Dat is strafbaar!" Zei mijn vader, die steeds bozer aan het worden was. Mijn moeder zei:"dit had je moeten vertellen schat..." Ik zei:"weet ik.. Maar ik durfde het niet.." "Goed dat je dit hebt verteld schat, we lossen dit op." Zei mijn moeder. Ik begon weer te huilen en Ilse trok me naar zich toe. "Wie weten het allemaal?" Vroeg mijn vader. Ik zei:"alleen Ilse en jullie nu, verder niemand." "Lieverdje toch..." Zei mijn moeder. Ze liep naar me toe en gaf me een knuffel. Ik huilde weer en mijn moeder zei:"rustig lieverd, alles komt goed... Ik en trots op je." Opeens was mijn grote geheim geen geheim meer, maar iets waar mijn ouders dagelijks mee bezig waren. De klap bij hun kwam hard aan. Ik had geen idee wat er nu ging gebeuren, maar alles zou goed komen had mama gezegd. Toch wist ik dat niet zeker...

COMMENTS?
TIPS?