Becoming an American girl

21.

(Vanuit Laura)

Ik was nu weer een dag in Amerika, en Ruben was inderdaad weg. Ilse had hem namelijk gespot in Hilversum. Dat vond dan nog wel grappig, alleen hij was dus nog niet opgepakt. En dat maakte me toch wel bang. Maar goed. Nu was het tijd voor turntraining. Toen ik binnenkwam zei Ron:"hey Laura, how was Holland?" Ik zei:"good, how was Nashville without me?" Ron lachte en zei:"booooring!" Ik lachte en zei:"just what I thought." Ron lachte en keek daarna serieus. "That boy came her two days ago. Again." Zei hij. Ik schrok en zei:"what? Again? Why?" "For you." Zei Ron. Ik zuchtte en zei:"o my gosh... He is in Holland now." "Nice. And the police?" Zei Ron. Ik zei:"they are searching him a guess." Ron knikte en zei:"I hope that they find him soon girl." "I hope so.." Zei ik. De politie pakte hem wel en dan was ik van hem af... Ik probeerde er niet aan te denken toen ik op de balk stond. "You can do this, come on." Zei Ron. Ik zuchtte diep en deed de salto. Zonder wiebels. Na de landing keek ik Ron twijfelend aan. Was dit wel goed genoeg? Ron lachte en zei:"believe in yourself Laura. You were great." Ik glimlachte en zei:"thanks." "I'm happy with you in the team. We're making a really good chance." Hoorde ik achter me. Ik keek om en zag Debby staan. Ik glimlachte en zei:"I guess you are amazing." Debby lachte en ik gaf haar een knuffel.

(Vanuit Ilse)

De deurbel ging. "Schat, doe jij open?" Zei Bart vanuit de keuken. Ik zei:"ja!" En ik liep naar de voordeur. Toen ik de voordeur opendeed schrok ik. Een jongen van ongeveer 18 stond voor mijn neus, en ik herkende hem. Dit was Ruben. "Hallo." Zei ik. "Dus, jij bent ook een vriendin van Laura?" Zei de jongen boos. Oke, direct. Ik zei:"dat klopt." Ruben zei:"ik word verdomme gezocht door Laura, dus door jou. Daar ga je voor boeten!" Ik zei:"doe normaal. Jij hebt iets gedaan wat strafbaar is en daar ga jij voor boeten, zoals het hoort." Bart merkte blijkbaar dat er iets aan de hand was want hij kwam meteen naar me toe. Toen hij zag wie het was schrok hij even. "O je vriendje? Kun je het niet alleen?" Zei Ruben. Ik zei:"ik zal maar even rustig doen, wij kunnen de politie ook bellen hoor." "Dat zal ik niet doen als ik jou was.." Zei Ruben dreigend. Bart kwam beschermend voor me staan en pakte me vast. "Ga maar naar de woonkamer, ik regel dit wel." Fluisterde hij in mijn oor. Ik liep naar de woonkamer en liep naar de keuken. Ik keek stiekem even naar de gang om te kijken of er niks met Bart zou gebeuren. Toen hij even later de woonkamer binnen kwam liep ik op hem af. "Gelukkig is er niks gebeurd!" Zei ik terwijl ik Bart in de armen viel. "Natuurlijk schat, ik kijk wel uit." Zei Bart met een knipoog. Ik glimlachte en gaf hem een kus. "En nu gaan we de politie bellen." Zei Bart.

COMMENTS?
TIPS?