Becoming an American girl

33.

(Vanuit Laura)

Sinds ik wist dat Ruben weer opgepakt was ging het goed met mij. Ik was hartstikke vrolijk en ik kon niet wachten tot de Olympische spelen begonnen. Waar ik wel van was geschrokken was dat Ruben voor de tweede keer bij Ilse en Bart was geweest. Ik vond het vervelend voor hun, zij hadden immer niks gedaan. Maar ja, alles was zoals het er nu uitzag opgelost en ik kon me eindelijk volledig focussen op wat echt belangrijk was. Ik had mijn examen gehaald en ik was dus officieel verlost van High school. En nu zat ik in de auto op weg naar de training (ja, ik had nu een rijbewijs, cool he ;) ). Toen ik binnen kwam zaten Ron en de andere meiden van het team bij elkaar. Ik miste alleen Debby. Ze keken niet echt vrolijk. "What's wrong?" Vroeg ik. "Debby broke her finger." Zei Mackenzie. Ik schrok. "O my gosh, really? But the Olympics are about a month..." Zei ik. "Yes, and without Debby we can't win the team final. Her vaults are amazing." Ron zei:"maybe she can compete, we don't know yet." "I hope so..." Zei Kayla. En nu? Wat moesten we nu? Debby was geweldig. Haar sprong was sowieso de beste van de wereld. Ze won altijd goud op dat onderdeel, altijd. Wat moesten we zonder haar? "Hey guys!" Hoorden we ineens. We keken verbaasd om en zagen Debby staan met haar vinger in het gips. "Are you okay?" Vroeg ik bezorgd. Debby knikte en zei:"yes, I'm okay. With a bit luck I can compete at the Olympics." Ron zei:"that's amazing!" Debby zette haar grote grijns op en zei:"I don't let you down, I'm gonna compete, whatever it takes."

Die middag kwam ik Drake tegen in het park. "Hey honey!" Zei hij en hij zoende me. "Hey." Zei ik. "Where were you this morning? I called you a million times!" Zei Drake. Ik zei:"I'm sorry, training. "Oh." Zei Drake. Ik zag dat hij het vervelend vond en ik zei:"I'm really sorry, you know how much gymnastics means to me." "Yes, more than I mean to you." Zei Drake een beetje boos. Ik schrok en zei:"what? No! No of course not! I love you! You just don't understand.." "Yeah, I do understand, bye." Zei Drake en hij liep weg. "Drake, wait!" Riep ik nog, maar hij liep door. Ik zakte op het bankje dat in het park stond en ik staarde voor me uit. Hier was ik zo bang voor geweest... Ik wilde hem geen pijn doen, maar turnen was alles voor mij. Ik hield van Drake, maar hij moest begrijpen dat ik nu gewoon super druk met turnen was. Ik probeerde hem te bellen, maar hij nam niet op. "Gaat het wel?" Hoorde ik opeens achter me. Ik keek om en zag Ilse. Ik zei:"WAT DOE JIJ DAN HIER!" Ilse lachte en zei:"verrassing!" Ik lachte en vloog haar in de armen. Ilse zei:"maar, vertel." Ze kwam naast me zitten en ik zei:"niks bijzonders. Gezeik met Drake. Hij vindt dat ik te weinig tijd voor hem vrijmaak." Ilse zei:"ow... Hij weet toch hoe belangrijk turnen voor je is?" Ik knikte en zei:"maar ja..." "Hij draait wel weer bij." Verzekerde Ilse. Ik glimlachte en zei:"je bent lief." Ilse zei:"jaja, we blijven twee weken." Ik lachte en gaf Ilse een knuffel. "Je bent geweldig." Zei ik.

COMMENTS?
TIPS?