Becoming an American girl

9.

(Vanuit Laura)

Ilse keek me aan. Haar blauwe ogen keken me lief aan en op de een of andere manier vertrouwde ik haar. Maar vertrouwde ik haar genoeg om alles te vertellen? Ze was wel bekend in Nederland. Ik zat hier gewoon met een bekende Nederlander, waarom zou ik haar alles vertellen. "Je kunt me vertrouwen." Zei Ilse. Ik zuchtte diep en zei:"het begon allemaal vorig jaar, toen ik een vriendje had. Hij was heel lief voor me, tenminste dat dacht ik. Ik wilde nog niet veel verder gaan dan zoenen omdat ik er nog niet aan toe was, en op een avond voerde hij me dronken en... Toen was het gebeurd..." Ik begon weer te huilen en Ilse keek me geschrokken aan en zei:"meisje.. Wat verschrikkelijk voor je.. Dat had ik niet verwacht." Ik keek haar met betraande ogen aan en zei:"ik schaam me zo..." Ilse knuffelde me weer en zei:"dat moet je niet doen meisje, het is niet jouw schuld." Ik werd wat rustiger en was toch opgelucht dat ik het aan iemand verteld had. "Ik voelde me zo vies en ik was zo bang... En ik krijg nog steeds berichtjes van hem... Dat hij me weet te vinden en al die dingen." Ilse keek me vol medelijden aan en zei:"jeetje meid... Wat een verhaal. En die berichtjes.. Dat moet stoppen." Ik knikte en zei:"ik weet dat hij me niet te pakken kan krijgen omdat ik in Amerika ben, maar ik ben toch bang." Ilse zei:"lieverd, als hij weer bericht vertel je het me oke? En je kunt altijd langskomen om te praten. Ik ben er voor je." Ik glimlachte en knikte. "Bedankt, dat is lief." Zei ik. Ilse glimlachte en zei:"het komt allemaal goed meisje." Ik gaf haar een knuffel en even later was ik op school. Ik kon niet geloven dat ik zo net alles had verteld aan een vrouw die ik eigenlijk pas een week persoonlijk kende. Maar het voelde goed, ik vertrouwde haar. "Boys, girls, listen up. We're gonna start." Zei de leraar. Daar gingen we dan.

COMMENTS?
TIPS?