Becoming an American girl

41.

(Vanuit Laura)

"Alright girls, we'll give everything tommorow." Zei ik. Het was de avond voor de qualificaties. Iedereen was ontzettend nerveus, maar we hadden er vooral ook heel veel zin in. We zaten met z'n allen op mijn bed. Ik was bezig met mijn captain praatje (ja, ik wist nu eindelijk een beetje hoe dat moest). "I hope that we gonna be better than we'll ever be, but even If you fail, I love you guys." Zei ik. De meiden begonnen te lachen en Kayla zei:"we love you to Laura." Op dat moment werd er op de deur geklopt. "Oh my gosh we have friends " zei Debby terwijl ze opstond. "Finally!" Riep Mackanzie. "Ilse!" Riep Debby. "Hey girls!" Zei Ilse. "Hey!" Zeiden we. "Ready for tomorrow?" Zei Ilse. "Sure." Zei Felicia. "Where is Bart?" Zei ik. "I have no idea, this is a girls night thing." Zei Ilse. Ik lachte en Debby zei:"no fight?" Ilse lachte en zei:"no, no fight. We are still engaged." "Yes!" Zei Debby.

De volgende ochtend werden Debby en ik al heel vroeg wakker. "What time is it?" Vroeg ik met een slaperige stem. "Ehmm, o my gosh. 5:oo am." Zei Debby. Ik zei:"o, and we need to be there at 11:00 am." "Yes." Zei Debby. "O my gosh... I just can't sleep." Zei ik. Debby zei:"don't be scared." Ik wist niet hoe het kon, maar Debby was eigenlijk bijna altijd ontspannen. Het leek alsof zij nergens bang voor was. Dat werd ook altijd over mij gezegd, maar dat was wel veranderd sinds dat gedoe met Ruben. "No, I know we can do it." Zei ik. Debby zei:"that's the spirit Laura." Ik knikte lachend en probeerde weer te slapen. Toen we wakker werden moesten we ons wel klaarmaken. Toen we het gebouw binnen liepen stond Ron al op ons te wachten, samen met wat andere coaches. "This is the day girls." Zei Ron. Het in turnen ging goed en ik kreeg er best vertrouwen in. Ik moest als eerste bij de sprong en de ongelijke leggers, en als laatste bij de balk en vloer. En toen ging het beginnen. Ik wist dat ik de eerste sprong moest doen. "Okay girls, we're gonna do this." Zei ik. "You can do this! Come on Lau!" Riepen de meiden toen ik klaar stond voor de sprong. Mijn hart klopte in mijn keel. Dit kon of helemaal verkeerd gaan, of goed. Ik zuchtte diep en keek nog 1 keer naar de tribune, waar ik mijn familie (speciaal voor mij helemaal overgevlogen vanuit Nederland) en Ilse en Bart zag. Ilse glimlachte even naar me en dat gaf me vertrouwen. Toen keek ik naar Ron, die me een knipoog gaf. En toen was het mijn beurt...

COMMENTS?
TIPS?