Becoming an American girl

26.

(Vanuit Ilse)

Ik wist niet wat me overkwam. "Ja, natuurlijk!" Zei ik. Bart schoof de ring om mijn vinger en viel me in de armen. Ik zoende hem en Bart zei:"ik hou zoveel van je..." Ik zei:"ik ook van jou!" Iedereen klapte en ik gaf Laura een knuffel. "Jij wist dit of niet?" Zei ik. Laura knikte lachend en zei:"jup." Ik schudde lachend mijn hoofd en zei:"vandaar dat je zei dat Bart misschien een verassing voor me had." Laura zei:"ja, goed he?" Ik knikte lachend en gaf Bart nog een knuffel. Niet te geloven... Ik was gewoon verloofd...

(Vanuit Laura)

"That was cute!" Zei Ron. Ik lachte en zei:"yes, that was really cute, Debby and I almost cry." Debby zei:"yes, I wish I had a boyfriend like that." Ik zei:"me to, Bart is so gentle and sweet to her." "Dream on girls, Maybe about 10 years." Lachte Ron. "Maybe." Zei Debby. "Alright girls, gymnastics?" Zei Ron lachend. "What's that?" Zei ik lachend. "Your boyfriend." Zei Ron lachend. Ik lachte en zei:"ow, alright." Na een tijdje stond ik op de balk. Debby zat op de grond te kijken. Ja, we waren met z'n tweeën vandaag. "You can do this." Zei Ron. Ik zuchtte diep en deed een flikflak. Ik kwam gelukkig goed terecht en Debby zei:"o my god, this is amazing." De afsprong ging ook goed en ik was echt opgelucht. Even later zat ik thuis op de bank. "We moeten je wat vertellen." Zei mijn moeder op een serieuze toon. Ik schrok een beetje en zei:"wat dan?" Mijn moeder ging naast me op de bank zitten en mijn vader stond ook in de kamer. Mijn moeder keek me serieus aan en zei:"we zijn net gebeld door de politie uit Nederland, Ruben is spoorloos verdwenen." Ik keek mijn moeder geschrokken aan en zei:"wat?! Maar hij was toch opgepakt? Hij zat toch vast in een jeugdgevangenis of zo?" Mijn moeder knikte en zei:"ja, maar hij is dus blijkbaar ontsnapt. Ze hebben geen idee waar hij is, maar ze zijn met veel naar hem op zoek." Ik wist niet wat ik hoorde. "Straks komt hij weer hier naartoe en wat moet ik dan?!" Zei ik in paniek. Mijn moeder zei:"rustig liefje, dan zouden ze hem herkennen op het vliegveld, dat risico wil hij vast niet lopen. Ze vinden hem vast snel. Ze doen wat ze kunnen voor ons." Ik knikte en keek uit het raam, en nu?

(Vanuit Ilse)

Ik kon nog steeds niet geloven dat Bart en ik gingen trouwen. Het was half 12 's avonds en we lagen in bed. Slapen deed ik nog niet. Bart keek me aan en zei:"je bent mooi." Ik glimlachte en zei:"jij bent geweldig, dit had ik toch nooit verwacht." Bart lachte en zei:"goed he?" Ik knikte lachend en zei:"zeker. Ik hou van je." Bart gaf me een kus en zei:"ik ook van jou." Hij sloeg een arm om me heen en ik sloot mijn ogen. Deze dag zou ik nooit vergeten, echt nooit.

COMMENTS?
TIPS?