Becoming an American girl

15.

(Vanuit Laura)

De weken daarop hadden mama en papa contact opgenomen met de politie in Nederland, en er was een onderzoek gestart naar Ruben. Ik had sinds dien niks meer gehoord van hem, godzijdank, maar ik wist niet of dat voor altijd was. Als hij erachter zou komen dat hij door mij gezocht werd zou hij me sowieso wat aandoen. Ook al was ik aan de andere kant van de wereld. Maar daar wilde ik nu helemaal niet aan denken. Ik was voorlopig van hem af en bovendien was ik met iets heel anders bezig. Met het wk turnen dat al over 2 dagen was. Mijn kans op me te bewijzen. Vorig jaar werd wereldkampioen op vloer, en zilver op de balk. Nu wilde ik een medaille all around halen, dat moest ik kunnen. Ilse en Bart waren hier nog 2 weken voordat ze naar Nederland vertrokken, en ze kwamen hoe dan ook kijken had Ilse gezegd. En nu was ik dagelijks in de gymzaal. Soms tot 11 uur 's avonds, om de volgende ochtend voor school om 6 uur weer te beginnen. "Good job Laura, hold on." Zei de coach toen ik voor de zoveelste keer aan de hoge legger van de ongelijke leggers hing. De afsprong ging goed en de coach zei:"I'm so proud of you Laura. You are so good.." Ik glimlachte en zei:"thank you." Met de andere meiden had ik intussen echt een band gekregen. Debby, Mackenzie, Kayla en Felicia zaten als het aan mij lag sowieso in het Olympische team, dat was echt logisch. Maar wie werd nummer 5? Ik hoopte zo op mezelf, maar ik wist het echt niet.. Ik kwam Ilse weer tegen in het park en ik zag dat ze gehuild had. "Wat is er?" Zei ik toen ik naast haar op het bankje ging zitten. Ilse zei:"o, niks. Sorry." Ik glimlachte en zei:"je hoeft geen sorry te zeggen en er is wel wat. Vertel." Ilse glimlachte en zei:"gewoon ruzie met Bart, niks ergs." Ik zei:"jullie ruzie?" Ilse knikte en zei:"ja.." "Waarover?" Vroeg ik verbaasd. Ilse zuchtte en zei:"hij vond dat ik te druk en te onzeker ben, en toen werd ik boos omdat hij dat altijd zegt, en toen was het geschreeuw." Ik keek medelijdend naar Ilse zei:"wat rot.. Het komt wel weer goed." "Dat hoop ik.." Zei Ilse verdrietig. Ik zei:"o geloof mij, mijn ouders hebben echt heel vaak oorlog, maar het komt altijd weer goed." Ilse grinnikte en zei:"ik hoop dat het goed komt, want ik hou van hem." Ik glimlachte en zei:"en hij ook van jou." Ilse glimlachte en zei:"ja.." Ik gaf haar een knuffel en Ilse zei:"en het wk?" Ik zei:"ik ben nu al zenuwachtig." "Het komt goed Lau." Glimlachte Ilse. Ik lachte en zei:"ik hoop het, en iemand vangt me wel op als ik vanaf de hoge legger naar beneden pleur toch?" Ilse lachte en zei:"dat denk ik niet." "Oh." Zei ik lachend. "Ilse!" Hoorden we ineens achter ons. We draaiden ons om en Bart kwam aanlopen. Ilse keek naar mij en ik knikte. "Ga maar, veel succes, hij houdt van je." Zei ik. Ilse glimlachte en gaf me een knuffel en een kus op mijn wang. Ze stond op en viel Bart in de armen. Het zag er schattig uit. "Yo Laura, free time?" Hoorde ik. Ik keek om en zag Katy. Ik lachte en knikte. "Shopping sessions?" Zei ik. Katy knikte en zei:"sure!" Ik gaf haar een knuffel en we liepen naar het centrum

COMMENTS?
TIPS?