İmkansız \ Stydia

Çekim

Arkadaşlar kusura bakmayın. Bir süre giremediğim için yeni bölüm yazamadım ya da yorumlarınıza cevap veremedim.  Cidden kusura bakmayın. Gelecek bölümde, ya da ondan sonraki bölümde sezon finali gibi bir şey yapmayı düşünüyorum. Birkaç ay yeni bölüm yazamayacağım. Biliyorsunuz, okullar başlıyor. Sizi ''Bölüm bugün gelecek, bölüm yarın gelecek.'' gibi bir bekleyişe sokmak istemediğim için gelecek bölümde ya da ondan bir sonraki bölümde sezon finali yazacağım ve birkaç ay olmayacağım. Kuşkunuz olmasın. Sezon finali uzun olacak ve sizi tatmin edecek. Hepinizin desteği için çok teşekkür ederim. İyi okumalar.

Lydia'nın Ağzından

"Geri döndün." dedi Stiles gözleri dolarken. "Geri döndüm." dedim ve ona sımsıkı sarıldım. "Bir daha gözümün önünden ayrılmayacaksın." dedi gözlerimin içine bakarak. Güldüm. "Lydia, ciddi söylüyorum." dedi gözlerini kısarak. "Tamam, tamam." dedim gülmeme mani olmaya çalışırken. "Seni seviyorum." dedi gülümseyerek. Utanarak kafamı aşağı eğdim. "Bende seni seviyorum."
-------------------------
Sabah uyandığımda Stiles'ı yanımda bulamadım. Ayağa kalktım. "Stiles!" diye bağırdım. Cevap yoktu. Kapıya doğru ilerledim. Kapıyı açtığım anda Stiles'ı karşımda görmemle küçük çaplı bir çığlık attım. "Korkuttuysam özür dilerim." dedi gülerek. "Önemli değil." dedim ve onu odanın içine çekip kollarımı boynuna doladım. Birbirimizden ayrıldığımızda bana çok garip bakıyordu. "İyi misin, Stiles?" dedim omzuna dokunarak. "Lydia, cidden safsın." dedi gülerek. "Ne demeye çalışıyorsun?" dedim ne olduğunu anlamaya çalışarak. "Lydia, Stiles'a bu şakayı yapmak daha keyifli oluyor." dedi oflarken. "Stiles, sen iyi misin?" dedim korkmaya başlayarak. "Hala Stiles diyorsun, Lydia." dedi ağlıyor gibi yaparak. "Stiles sensin iş... Alicia." dedim gözlerimi kısarak. "Tebrikler." dedi alkışlayarak. Ardından "Geri dönmüşsün." diye ekledi. "Döndüm." dedim zaferle. "Seni yine oraya gönderebilirim. Biliyorsun, değil mi?" dedi o da sırıtarak. "Hayır, gönderemezsin. Çünkü benim ölmem senin işini kolaylaştırmadı. Bunu gördün." dedim bende meydan okuyarak. Gözlerini kıstı. "Tekrar görüşeceğiz." dedi ve bir anda ortadan kayboldu. Ardından Stiles içeri girdi. "Bana mı seslendin?" dedi gülümseyerek. "Evet." dedim bende gülümsemesine karşılık vererek. "Hadi gel." dedi ve elini uzattı. Bende elini tuttum ve birlikte aşağı indik.
------------------------
''Seni o kadar çok özledim ki...'' dedi Stiles kolunu bana doğru atarak. ''Bende seni çok özledim. Tam yanı başındayken sana görünmemek... Tanrım, gerçekten çok zordu.'' dedi kafamı iki yana sallayarak. ''Sen bir de beni düşün. Seni göremiyordum bile.'' dedi beni iyicene kendine doğru çekerken. Gülümsedim ve bende ona doğru sokuldum. Kokusunu içine çektim ve bu anın tadını çıkarmaya başladım.

---------------------

''Katie.'' dedim irkilerek. Bir anda onu karşımda görmek beni korkutmuştu. ''Özür dilerim. Seni korkutmak istememiştim.'' dedi gülümseyerek. ''Hayır, önemli değil.'' dedim bende samimiyetle. Oturdum ve o da karşıma oturdu. Biraz süren sessizlikten sonra konuşmaya başladım. ''Bak, Katie. Anlıyorum, bana yardım etmek istedin. Ama başvurduğun yöntemi pek beğenmedim açıkçası. Yine de nankörlük edemem. Her şey için sana çok teşekkür ederim. Her ne kadar yöntemini hoş karşılamasam da sana minnettarım.'' Sözlerimi bitirdikten sonra bir süre bekledim. ''Önemli değil, Lydia. Fakat ben seninle başka bir konu konuşmak için geldim.''  dedi ciddi bir hale bürünürken. Sorar gözlerle ona baktım ve konuşmaya başladı. ''Alicia'yı yok etmenin bir yöntemini buldum. Tek bir yöntemi var. O da; laneti yapan kişinin laneti kaldırması.'' Söylediği sözle hayal kırıklığına uğradım. ''Fakat bu imkansız. Casssandra bize çok kızgın. Asla laneti kaldırmaz.'' dedim üzüntüyle. ''Laneti kaldırması için onunla konuşmalısın, Lydia. Gitmeliyim. Bunu yapabilirsin.'' dedi aceleyle ve birden ortadan kayboldu.