ÖNSEZİ #1: KORUMA

BÖLÜM 37 - 'TUTKU'

Bölüm Müziği: "Dermot Kennedy - Glory"

Bölüm içerisindeki italik/eğik diyaloglar telefon mesajlarını temsil ediyor.

⚜️

"Peki ne iş yapıyorsunuz, Cihan bey?" diye sordu babam.

Gözlerini benden zar zor alıp babama çevirdi. "Kendi işimle meşgulüm," dedi gülümseyerek. "Bir tür okulum var ve yardıma ihtiyacı olan..." Gözleri kısa bir süreliğine bana kaydı. "Gençlere eğitim veriyorum," dedi.

Telefonuma bildirim sesi gelince çaktırmadan açtım. Dikkat çekmemesi için titreşim moduna aldım ve görmesin diye kucağıma koyup öyle okudum.

"Ne eğitimi verdiğini sor."

Ne çabuk yazmıştı böyle? Sahiden de vampirlerin duyu gücü bu kadar kusursuz muydu? Kesinlikle harika bir özellikti!

Boğazımı temizleyip araya girdim. "Peki ne eğitimi veriyorsunuz? Doğrusu merak ettim," dedim sahte bir gülücükle.

Cihan hamleme karşılık çenesini hafifçe kaldırdı. Gözlerindeki ifadede ben senden daha zekiyim bakışı gizliydi sanki, ya da bu benim paranoyam olabilirdi.

"Özel bir eğitim."

"Neyin özel eğitimi?" diye atıldım. "Bir çok alan var, hangi konuda kendinizi bir eğitmen gibi görüyorsunuz?"

Cevap vermeden önce sırıttı. Bu sırada telefonuma yine mesaj düşünce başımı kaşıyor gibi yapıp baktım.

"Harika gidiyorsun."

İster istemez yüzümde gülümseme oluştu. "Görgü kuralları," deyince Cihan başımı ekrandan kaldırdım.

"Evet, görgü kuralları hakkında eğitim veriyorum. Örneğin bir ortamda konuşan biri varken cep telefonuyla meşgul olmak pek doğru bir davranış değildir," dedi. Cümlesindeki alaycı vurguyu fark etmiştim.

Babam öksürür gibi yaptı. "Duru seni de okula yazdırmalıyız sanırım," dedi gülerek. "O telefonu bırak" diye fısıldadı sessizce.

"Gerek yok baba, annem bana yeterince eğitim verdi."

"Bu sandığın gibi bir şey değil."

Kaşlarımı şaşkınlıkla kaldırdım. "Nasıl bir şey değil?"

"Yüzeysel değil. Eğitimimiz oldukça derin ve temelden başlar," dedi.

Hala görgü kuralları eğitiminden bahsettiğine emin değildim. Fazla gizemliydi ve bugüne kadar edindiğim tecrübeye dayanarak, gizemli insanların derin sırları oluyordu. İşte bunu bilmek istediğim hakkında şüphedeydim.

"Biraz daha detaylı bahsetmesini iste."

"Eğitiminizin kalitesi hakkında biraz bilgi alabilir miyim? Mesela katılmak istiyor olsaydım, prosedür nasıl işlerdi?"

Cihan sorularım karşısında neredeyse soğuk terler dökmek üzereydi, Mete bu işte oldukça iyiydi. Ona hayran olabileceğim bir nokta daha koymuştu önüme...

Yeşil gözlerini benimkine sabitledi. "Prosedür basit. Bize katılmak istediğini söyle ve seni alalım," dedi.

Bu çok ciddi bir teklifti. Sanki şuan bunu gerçekten istiyor gibiydi benden, onlara katılmamı... Telefonda bana yardım edeceklerini söylerken neyi kastediyorlardı merak etmeye başladım.