Until Dawn

Hoofdstuk 11

In de badkamer, van het ski-huis, is Sam bezig om het bad vol te laten lopen. "Sammy!" schreeuwt Josh vanaf de grote woonkamer. "Wat?" vraagt Sam terwijl ze opkijkt van het lege bad. "Wil je me helpen het vuur aan te maken?" vraagt Josh. "Eh.. Ik wilde net in bad gaan." zegt Sam. "Oh." zegt Josh en het blijft een seconde stil. "Heb je daar hulp bij nodig?" vraagt hij uiteindelijk. Sam glimlacht. "Heel grappig." zegt ze. Ze draait zich terug naar het bad en ze kijkt even. Dan draait ze een de kraan voor het warme water. "Kom op nou." zegt ze terwijl ze haar hand onder het koude water steekt. "Nou Josh, eens kijken of jij voor warm water kan zorgen in je mooie grote huis." zegt ze terwijl ze de kraan dichtdraait. Ze loopt weg van het bad, naar de deur van de badkamer. Als ze de overloop oploopt klinkt er een enge, hoge krijs van buiten. "Wow. Wat was dat?" vraagt Sam terwijl ze om zich heen kijkt. Ze loopt over de overloop, als ze een deur ziet. Nieuwsgierig loopt ze de korte trap op naar de kamer die er boven ligt. Ze komt terecht in een slaapkamer met roze en witte wanden. Bij de roze wand staat een bed met witte en roze kussens. "Allemaal spullen van Hannah." zegt Sam terwijl ze naar het witte bureau loopt. Een paars sieradendoosje waar met sierlijke letter HW op staat geschilderd staat op het bureau. Met haar rechterhand opent Sam het sieradendoosje en een ballerina begint te dansen. Klassieke muziek vult de lege ruimte terwijl de ballerina rondjes draait.

Prettig kerstfeest 2010 zusje, liefs Josh

Die tekst staat op een ijzer plaatje op de deksel van de kist. Enkel wat armbandjes liggen er in het sieradendoosje. Sam sluit het doosje en ze loopt naar de spiegel, die vol is gehangen met foto's en kaartjes. Sam kijkt naar een party kaart en ze begint te lezen.

Lieve Hannah. Ik zou het heel leuk vinden als je naar mijn geweldige feest zou komen. Om 19:00. Op 13-7-2013. Locatie Casa de Mike (mijn huis). RSVP

Met haar duim en wijsvinger pakt ze de kaart vast en ze slaat hem omhoog. Een foto van Mike in een pak wordt zichtbaar. "Jeetje Hannah. Beetje verliefd?" mompelt Sam. Ze laat de kaart los en hij valt terug op zijn normale positie. Boven de spiegel hangen vlinders in het roze en geel. Sam loopt terug naar de deur van de kamer als haar oog valt op een kaartje voor de tatoeage-shop. Ze pakt het kaartje en ze draait het kaartje om. Op de achterkant staat een vlinder getekend. Hannah wilde een tatoeage laten zetten. Ze had voor een vlinderontwerp gekozen. Sam legt het kaartje terug en ze loopt het trappetje af, terug naar de overloop. Ze doet de deur open voor de tweede overloop en ze loopt door de opening. "Kom op." klinkt de stem van Josh. "Hoe lang denk je dat het nog duurt?" klinkt de stem van Chris. "Zal ik vast dekens gaan zoeken?" zegt de stem van Ashley. "Kom op, je kunt het." zegt Chris terwijl Sam naar de trap loopt. "Ja!" zegt Ashley bemoedigend. "Hup Josh!" "Oké mafkezen, weet je wat? Ik heb wel een ideetje voor jullie." zegt Josh. "Wat?" vraagt Ashley. "Oké. Ik weet vrijwel zeker dat er ergens in dit huis een geestenbord ligt." zegt Josh. "Een wat?" vraagt Ashley. "Heb je een geestenbord?" vraagt Chris. "Die ja. Leuk toch?" zegt Josh. "Belachelijke dingen. Ze doen helemaal niks." zegt Chris terwijl Sam naar het drietal toeloopt. "Echt wel. We deden het altijd. Ik en..." zegt Josh, maar hij maakt zijn zin niet af. "Hé, Josh! Het is wel erg vervelend om geen warm water te hebben, nietwaar?" zegt Sam. "Ja, de boiler in de kelder moet gewoon worden aangezet." zegt Josh. "Zoeken jullie even het geestenbord?" zegt Josh tegen Chris en Ashley. "Kom Chris. We gaan dat bord zoeken. Lekker spannend!" zegt Ashley en ze wenkt Chris die op de bank zit. "Oke." zegt Chris terwijl hij achter Ashley aanloopt. "Cool. Je krijgt er geen spijt van. Ga je mee?" vraagt Josh aan Sam en Sam volgt Josh naar de trap richting de kelder.

Ondertussen wordt Nikita op een andere plek wakker. Alles is wazig en het draait voor haar ogen. Ze knippert even en ze kijkt om zich heen. Ze wil haar handen bewegen, maar die zitten met touw vastgemaakt aan de stoelleuningen waar Nikita opzit. Uit alle macht probeert Nikita zich los te maken, zonder enig resultaat. Haar handen en voeten zijn stevig vastgemaakt. Een felle lamp is op Nikita gericht en ze knijpt even haar ogen dicht. De muren zijn van steen en ergens onderaan zit tralies. Waar ben ik en wie houdt mij hier, denkt Nikita en ze slikt even. Ze wil gillen, maar tape houdt haar idee tegen. Over haar mond zit een strook tape die er voor zorgt dat Nikita niet kan gillen of om hulp kan schreeuwen. Nikita probeert opnieuw om haar arm los te krijgen. Opnieuw zonder enig resultaat. Een traan rolt over Nikita's wang en ze begint wild te bewegen. Help, probeert ze te zeggen, maar er is enkel onverstaanbaar gemompel te horen. Ze stopt met wild te bewegen, want ze weet dat het niet helpt. Ik wil hier weg, denkt Nikita en een tweede traan rolt over haar wang. Ze wil naar Josh en zijn vrienden. Was ze maar nooit naar buiten gegaan. Dan was ze nog veilig in het ski-huis. Ze buigt haar hoofd naar beneden en ze sluit haar ogen. Ze voelt zich duizelig en het wordt zwart voor haar ogen.