Until Dawn

Hoofdstuk 20

Hey iedereen. Dit hoofdstuk is wat langer dan normaal en dat heeft een rede. Namelijk dat ik de 1000 reads heb gehaald. Super bedankt allemaal!! Ik ben zo blij, hè. Ik was 3 Oktober begonnen en kijk nu, 10 November, meer dan 1000 reads. Ik zal stoppen met praten en jullie veel plezier wensen met het lezen van het extra lange hoofdstuk. Nou, veel plezier. :)

Buiten, in de buurt van de schuur, lopen Matt en Emily. In zijn ooghoek ziet Matt iets bewegen en hij draait zijn hoofd in die richting. "Chris!" roept Matt als hij Chris ziet lopen met Ashley in zijn armen. Emily en Matt stoppen met lopen en ze kijken naar het tweetal. "Ashley!" roept Matt en Emily en Matt lopen snel naar Chris en Ashley toe. "Bloed? Van wie is dat bloed, Ash?" vraagt Emily verbaasd en ze kijkt naar de bloedvlekken op Ashley haar kleren. Chris laat Ashley los en ze grijpt naar haar hoofd. "Gaat het?" vraagt Matt. Als ze geen antwoord horen vraagt Emily: "Chris, wat is er gebeurd?" "Josh..." begint Chris snikkend. "Wat is er met Josh?" vraagt Matt en hij kijkt even verbaasd naar het tweetal die voor hem staat. "Hij is dood." zegt Chris en tegelijkertijd draaien Chris en Ashley even hun hoofd in de richting van de schuur. "Wat?" vraagt Matt geschokt. "Recht voor onze neus." zegt Chris snikkend en hij haalt even diep adem. "Waar heb je het over?" vraagt Emily. "Er is een maniak.." begint Chris. "Maniak?" vraagt Matt. "Omg. We moeten wegwezen." zegt Emily. "Ik begrijp niet wat er is gebeurd." zegt Matt. "Er is een maniak! En een zaag. Het was hij of Ash en ik wist niet wat ik moest doen." zegt Chris en Ashley begint te huilen. "O god." zegt Emily luisterend naar het verhaal. "Hij ging recht door hem heen. Hij liep helemaal leeg." gaat Chris verder terwijl Ashley huilend op haar knieën valt. "Wat zeg je nou, Chris." zegt Emily verbaasd en ze kijkt Chris verbijsterd aan. "Ik heb hem vermoord." zegt Chris terwijl hij naar zichzelf wijst. "Wow, Chris." zegt Matt geschokt. "Het was mijn schuld, Matt." zegt Chris. "Nee, nee. Dit is krankzinnig. We moeten hulp halen." zegt Emily. "Doormidden gesneden..." zegt Chris met een hese stem. "We gaan dit oplossen." zegt Matt en hij kijkt naar het huilende tweetal. "Ik weet het niet." zegt Chris en hij leunt op zijn knieën terwijl de tranen over zijn wangen rollen. Zijn beste vriend.. Zijn beste vriend is dood. Uit het niets moest zijn dood komen. "Matt, we moeten nu hulp halen." zegt Emily en ze kijkt Matt even aan. "Chris, ze heeft gelijk. Wie weet wie de volgende is. We moeten hier weg." zegt Matt besluitend. "Ja, dat is het verstandigst. We halen hulp en..." begint Emily. "Je wilt gewoon jezelf redden." zegt Chris die door Emily's woorden overeind is gekomen en hij wijst met zijn wijsvinger naar Emily. "Nee, ik wil gewoon geen overhaaste beslissingen nemen waardoor we allemaal doodgaan." zegt Emily protesterend. "Verzamelen jullie alle anderen, dan ga ik hulp halen. Met Matt. Toch?" gaat Emily verder en ze kijkt Matt vragend aan. "Oké." stemt Matt in. Chris pakt Ashley en ze lopen tussen Matt en Emily door in de richting van het ski-huis. Matt wrijft met zijn rechterhand in zijn nek terwijl Emily Chris en Ashley nakijkt.

In de kamer van dr. Hill staat dr. Hill zoals altijd voor zijn raam. De kamer is erg leeg en donker geworden. De gordijnen zijn gescheurd, de ramen dichtgespijkerd en er staan nog amper meubels. In een stoel bij het raam zit een pop met een clownsmasker. Een cirkelzaag zit in zijn hoofd vlakbij zijn linker wenkbrauw. Een griezelige lach is op zijn gezicht geplakt en zijn handen liggen op zijn knieën. Dr. Hill kijkt om en hij kijkt even verbaasd met een beetje vrolijkheid bij het zien van zijn gast. Hij loopt naar de clown en hij tikt tegen de cirkelzaag. Een tingeltje klinkt door de kamer en hij glimlacht even. Dr. Hill loopt naar zijn bureau, waar de gast aan zit, en hij schuift zijn stoel naar achter. Hij gaat zitten op de stoel en hij legt zijn benen op het bureau. "Daar zijn we weer." zegt dr. Hill. "Het wordt behoorlijk spannend, vind je niet? Verloopt de avond zoals je had gehoopt?" vraagt hij. Een beeste, met de lengte van een eekhoorn, ligt dood op het bureau van dr. Hill met een plasje bloed eronder. Een spin in een pot staat op de andere kant van zijn bureau. "Het gaat goed." zegt de gast, maar zijn stem is niet te horen. "Oké." zegt dr. Hill emotieloos en hij haalt zijn benen van het bureau. "Vind je dat deze mensen hun verdiende loon krijgen?" roept dr. Hill en bij elk woord wordt zijn toon scherper en bozer. Hij beweegt even op zijn stoel en de stoel kraakt. "Wie ben jij?" vraagt de gast. "Ik probeer je te helpen. Dit 'spel' dat je speelt... Je weet dat het niet goed voor je is. Het is voor niemand goed." zegt dr. Hill boos door de vraag van de gast. "Je laat weinig eerlijkheid zien in de manier waarop je 'speelt'." gaat dr. Hill en hij staat op. Hij loopt naar 'zijn' raam en hij staart naar buiten. Zo blijft hij even staan totdat een bliksemflits door de kamer flitst en opeens staat dr. Hill voor zijn gast. "Wil je deze grondige genotzucht doorzetten?" zegt dr. Hill. "Je maakt me bang." zegt de gast. "Geloof je eigenlijk dat ik echt ben?" vraagt dr. Hill. "Je bent echt." zegt de gast en hij slikt even. Een rilling loopt over zijn rug en hij kijkt dr. Hill aan. "Ah. De kern van het probleem en waar het op neerkomt: weet je het verschil nog wel?" vraagt dr. Hill. Wanneer hij geen antwoord krijgt glimlacht hij even en hij zegt: "Ik wist het." Hij blaast uit en hij loopt met grote passen terug naar het raam. Even denkt de gast dat dr. Hill zo meteen weer voor hem/haar zal staan, maar dr. Hill blijft waar hij staat terwijl hij naar buiten kijkt.