Until Dawn

Hoofdstuk 39

Achter de Wendigo staat een ton die waarschijnlijk vol zit met olie. Probeer het Chris, denkt Chris en hij richt op de ton. Dan haalt hij de trekker over en een grote vlam ontstaat. Chris en Nikita vallen op de grond door de kracht die vrijkomt en de Wendigo vliegt over Chris heen. Snel staat Chris op terwijl hij met ongelovige ogen naar het vuur kijkt en hij trekt Nikita overeind. "Kom mee." zegt hij en hij voelt de ogen van de Wendigo in zijn rug prikken. Ze beginnen te rennen richting de voordeur van het huis en Chris ramt op de deur als hij er is. "Ash!" roept hij als hij Ashley in de woonkamer ziet staan. "Laat ons er snel in." roept hij. Snel rent Ashley naar de deur en ze opent hem. Nikita rent naar binnen gevolgd door Chris die achter zich de deur sluit. Samen met Ashley stapt hij achteruit. "Chris! Wat is er gebeurd?" vraagt ze bezorgd en Chris legt zijn rechterhand op haar linkerschouder terwijl hij naast haar staat. Met hun ogen richting buiten zegt Chris: "We moeten gaan. Dat ding zat vlak achter ons." De Wendigo landt niet ver van de deur en Ashley deinst achteruit. Ze knalt tegen Nikita op en Nikita valt tegen de bank achter haar. Chris pakt de hand van Nikita vast en hij trekt haar mee. "Wegwezen!" roept hij en ze rennen de trap af richting de kelder van het huis.

Zoekend kijkt een Wendigo om zich heen terwijl hij zich door het bos een weg baant. Aan zijn been vast gehouden wordt een bewusteloze Josh meegevoerd met het wezen, die Josh over de grond achter zich aan sleept. De vingers van de Wendigo zijn stevig om de enkel van Josh geklemd en rechtop lopend is hij onderweg naar de mijn.

De gazen deur richting een ruimte in de kelder gaat open en Ashley, Mike, Nikita en Chris lopen naar binnen. "Godzijdank." zucht Emily opgelucht. "Waar bleven jullie nou?" vraagt Sam. "Het is niet best boven." zegt Chris. "Understatement van de nacht." zegt Mike terwijl hij door het gaas kijkt om te zien of er nog iets is. "Chris, waar is die gast met de vlammenwerper?" vraagt Sam en Chris slikt even. "Hij... ehm... ehm..." stamelt Chris en hij leunt tegen het blad van een lang bureau die tegen een muur aanstaat. Aan diezelfde muur zijn foto's van de groep geplakt en lijntjes getrokken. Ook staat een groot gedeelte van de muur vol met computers die op elkaar gestapeld zijn. Daarop staan allemaal beveiligingsbeelden."Heeft hij het niet gered?" vraagt Ashley. "O, nee." zegt Emily als ze Nikita ziet knikken. "Wat is er gebeurd?" vraagt Sam. Alle gezichten keren naar Chris. "Dat ding heeft hem uiteen gescheurd. Recht voor mijn neus. Recht voor Nikita's neus." vertelt Chris en hij kijkt naar de grond terwijl hij zijn hand op zijn buik houdt. Nadat hij sprong om weg te komen bij de Wendigo is hij verkeerd geland en nu doet er iets in zijn buik pijn. Hij weet niet wat, maar het doet vreselijk veel pijn. "O god." zegt Sam geschokt. Mike loopt naar voren, naar het bureau. "Zijn dit alle deuren?" vraagt hij. "Ja." zegt Sam. "Zeker weten?" vraagt Mike terwijl hij in een ruimte kijkt naast waar hij eerst was. "Wat zoek je?" vraagt Sam. "Een andere uitgang." zegt Mike en hij loopt naar de opgestapelde computers. "Mike, dat lijkt me geen goed idee. We moeten hier tot zonsopgang blijven. Hier zijn we tenminste veilig." zegt Sam terwijl Mike de beelden bestudeerd op de schermen. "O. Als cadeautjes met een strik, zodat dat ding ons kan openscheuren op kerstochtend." zegt Mike sarcastisch. "Er komen vast mensen in de ochtend." zegt Sam en ze volgt met haar blik Mike die in het midden van de kamer gaat staan. "Je klinkt niet erg zeker." zegt Mike terwijl hij naar Sam toedraait. "Dat gaat gebeuren. Toch, Em?" zegt Sam. "Ja...., toch?" zegt Emily ook niet zeker van de zaak. "Jullie kunnen wachtten. Ik ga ervandoor." zegt Mike en hij begint weer rond te lopen. "We hebben de sleutel van de kabelbaan niet." zegt Emily en ze voelt even ongemerkt aan de wond die de Wendigo had gemaakt in haar schouder. "Josh moet hem hebben." zegt Mike nadat hij zich terugdraait naar de groep. "Josh?" vraagt Sam verbaasd. Nikita stapt naar achteren en ze laat zich via de muur naar beneden zakken. Ze zucht diep en leunt met haar hoofd tegen haar opgetrokken knieën. "Een van zijn gore trucjes." zegt Mike. "Geweldig..." zegt Sam en ze kijkt even naar de grond. "Als dat ding Josh te pakken heeft gekregen, dan is er geen hoop." zegt Mike. "Het zou kunnen..." zegt Emily. "Wat zou kunnen?" vraagt Sam. "Dat hij de mijnen in is gesleept." antwoordt Emily. "Wat?" vraagt Mike niet begrijpend. "Ik heb daar vreselijke dingen gezien. Volgens mij leeft dat ding daar." zegt Emily terwijl ze zich naar het bureau draait. Met haar rechterhand pakt ze een boekje op dat daar ligt en Mike kijkt even om zich heen. "Em..? Wat?" vraagt Sam. "Fuck it. Ik ga die sleutel halen, desnoods in de slaapkamer van dat ding. Ik haal ons hier allemaal weg." zegt Mike, maar hij wordt genegeerd. Sam is naast Emily gaan staan en ze bekijkt de kaart die op het bureau ligt. "Wat is dat allemaal?" vraagt ze en Mike komt nieuwsgierig naar ze toelopen. "Uit de tas van die oude vent." zegt Emily. "Is dat een kaart?" vraagt Mike en Ashley komt er ook bij staan. "Hij was overal op voorbereid." zegt Sam. "Niet helemaal." zegt Mike terwijl hij denkt aan het verhaal van Chris. "Wat is dit?" vraagt Emily en ze wijst naar het sanatorium. "O, mijn god." zegt Mike. "Wat is er?" vraagt Sam. "Ik ben daar geweest. Het was vreselijk." vertelt Mike. "O ja?" vraagt Sam terwijl ze even naar Mike kijkt. "De boel was ingestort in de jaren vijftig en de mijnwerkers zaten opgesloten." zegt Mike. "O, mijn god." zegt Sam. "Er waren overlevende, maar zo'n vijftien hebben het niet gered. Een verslaggever ontdekte dat het in een doofpot was gestopt." vertelt Mike verder. "Ik heb papieren gevonden. Ze wisten dat de mijn levensgevaarlijk was, maar lieten de mijnwerkers toch werken." "Michael, kunnen we ons niet concentreren op hoe we hier verdomme weg moeten komen?" vraagt Emily die niet erg geïnteresseerd is in het verhaal van Mike. "Ik vind het alleen vreemd dat hier zo veel gestoorde dingen zijn gebeurd." zegt Mike. "Het is vreemd dat er een tunnel loopt van het huis naar het sanatorium." zegt Emily en ze wijst de tunnel aan op de kaart. "Zo ben ik teruggekomen." zegt Mike. "Dit heb ik gezien toen ik er was. Daar leeft het." zegt Emily vastbesloten. Ashley fronst haar wenkbrauwen terwijl ze kijkt naar de wond op Emily's schouder. Zachtjes en voorzichtig legt Ashley haar hand op Emily's schouder en Emily kijkt op. "Em, wat is..." begint Ashley en ze stapt naar achter. Verbaasd kijkt Sam op en Mike stapt ook een stapje naar achteren. "Wat is dat?" maakt Ashley haar vraag af. Mike kijkt verbaasd naar de wond die Ashley aanwijst en Sam loopt snel naar Mike. "Ash..." zegt Emily en ze legt haar hand op de wond. "O mijn god." zegt Ashley terwijl ze nog meer naar achteren loopt. Nikita kijkt op en fronst haar wenkbrauwen. Ze kijkt Chris aan en hij haalt vragend zijn schouders op. "Het is niets. Het beet me en..." probeert Emily. "Het beet je? Wat beet je?" vraagt Ashley bang en hysterisch. "De... ehm... de... ehm..... De Wendigo." vertelt Emily eerlijk. "Wat?" vraagt Mike verbaasd. "Het stelt niets voor." zegt Emily. "Gaat het wel?" vraagt Sam bezorgd. "Het doet geen pijn meer. Het valt wel mee." probeert Emily de groep gerust te stellen. "Em. Als dat ding je heeft gebeten..." begint Mike. "Ik weet wat je denkt, maar het gaat goed." zegt Emily terwijl ze een stap naar Mike zet die gelijk een stap naar achteren zet. "Echt?" vraagt Mike. "Ja!" zegt Emily vastbesloten. "Emily, we moeten er even naar kijken." zegt Sam. "Emily. Als de Wendigo je heeft gebeten, kun je in zo'n ding veranderen." zegt Mike. "Dat is belachelijk." zegt Sam. "Hij zei dat het komt door aan elkaar te eten. Weet je nog?" zegt Ashley. "Werkte het zo?" vraagt Sam lichtelijk verbaasd dat Ashley het heeft onthouden. "Ja. Het gebeurt als ze iemand bijten. Als het jou heeft gebeten, word jij er een en ga je achter ons aan. Omg, omg, omg." zegt Ashley hysterisch. "Je kunt niet bij ons blijven." zegt Mike. "Wat?" zegt Emily geschokt. "Mike!" zegt Sam. "Je moet gaan." zegt Mike. "Dat meen je niet." zegt Emily en haar stem schiet omhoog van angst. "Je brengt ons allemaal in gevaar." zegt Mike nog verassend rustig. "Echt niet." zegt Emily boos. "Je kunt hier niet blijven." zegt Mike. "Koel even af. We weten niet of het zo werkt. Het kan gewoon een beet zijn." zegt Sam. "Ik heb die klootzakken in actie gezien. Ik wil het nooit meer zien." zegt Chris. "Wat is dit? Waar zijn jullie mee bezig?" vraagt Emily en ze kijkt haar vrienden aan. "Hier is de deur. Ik laat je uit eigen beweging gaan." zegt Mike kalm. "Je voelt je gewoon schuldig omdat je me de dood injaagt. Je weet dat er een Wendigo rondloopt die me aan stukken zal scheuren, zoals bij..." zegt Emily pissig. "Omg. Wil je alsjeblieft gaan? Donder toch op." schreeuwt Ashley bijna. Mike loopt naar een tafeltje en hij pakt zijn pistool ervan af. Hij richt het ding op Emily die meteen achteruit deinst. "Mike, rustig!" beveelt Sam en ze pakt een arm van Mike vast waarvan de vingers om het wapen zijn geklemd. Mike duwt haar weg en verslagen kijkt Sam naar hem. "Ga je me neerschieten? Mike? Mij?" vraagt Emily en ze gaat langzaam op het bureau zitten. "Dit is de veilige plek." zegt Mike. Emily trekt haar knieën op en ze gaat tegen de muur aanzitten. "Alsjeblieft!" smeekt Emily. "Het is niet veilig voor ons als jij er bent." zegt Mike. "Nee! Doe het niet." smeekt Emily nog een keer. Ze houdt haar arm beschermend voor haar gezicht terwijl ze haar tranen binnenhoudt. "Het spijt me echt." zegt Mike en hij slikt zijn tranen in.

Hey iedereen,
Moet Mike schieten? Laat in de reacties achter.
Dit was het hoofdstuk en tot het volgende. :)