Until Dawn

Hoofdstuk 18

Aan de linkerkant van de mijnwerkerslift was een plaat naar beneden gevallen en daardoor kan je een stukje naar boven rennen. Mike heeft de plaat ook gezien en hij rent het stukje naar boven. Zijn zaklantaarn is met de onderkant, waar Jess op lag, naar beneden gevallen, dus Mike moet het doen met het licht dat in de ruimte hangt. Als hij boven is rent hij om de mijnwerkerslift heen, een trap op om nog een stukje naar boven te gaan. Hij rent ook nog een tweede trap op en als hij de hoek omgaat moet hij springen om naar de overkant te gaan. Hij moet en zal de persoon vinden die Jess zo heeft toegetakeld. Misschien is ze wel dood. Het was een flinke val, denkt Mike terwijl hij het wapen weer op zijn rug doet. Hij kijkt naar boven. De mijnwerkerslift is afgeschermd met platen, houten balken en stalen palen. Daardoor kan Mike dus omhoog klimmen. Mike zet zijn voet om een stalen balk en hij klemt zijn vingers om een plaat. Hij zakt een beetje door zijn knieën en dan springt hij een stukje naar boven. Snel pakt hij met zijn rechterhand een uitstekende hoek vast en hij bungelt zachtjes heen en weer. Met zijn andere hand pakt hij ook de hoek vast en hij zet zijn voet op een plaat. De bovenkant is een stukje naar buiten gebogen en daardoor kan Mike erop staan. Met zijn rechtervoet, zijn andere dus, gaat hij op een andere uitstekende hoek staan. Hij pakt met beide handen een stalen balk vast en hij begint eroverheen te schuiven, naar de andere kant van de 'toren'. Als hij aan de andere kant staat zet hij zijn voet tegen een schuinstaande balk en hij zakt een beetje door zijn knieën. Hij springt naar boven en hij grijpt zich snel vast aan een andere stalen balk. Zijn voeten zet hij op een balk onder zich en hij blijft even staan. Hij kijkt over zijn schouder of hij naar de overkant kan springen, weg van de 'toren' en Mike ziet een plaat. Voorzichtig draait hij zich om en hij pakt het wapen van zijn rug. Mike springt en hij komt op het nippertje op de plaat terecht. In de verte ziet hij een man lopen. Hij draagt een jas met een bontkraag. Mike richt zijn wapen, maar de man loopt de hoek om en Mike laat het wapen zakken. "Daar is hij." mompelt hij zacht en hij doet het wapen weer op zijn rug. Hij begint te rennen, achter de man aan. Hij rent de hoek om en hij ziet de man weer lopen. Snel pakt hij het wapen en hij richt. Hij wil de trekker overhalen, maar er klinkt niks. "Wat?" zegt Mike en hij laat het wapen zakken. "Kom op. Kloteding." zegt hij en hij gooit het lege wapen op de grond. De man springt van een rand af terwijl de 'garagedeur' achter zich naar beneden zakt. "Ik moet het halen." zegt Mike met zijn tanden op elkaar en hij begint te rennen. Als Mike een meter van de deur is verwijderd laat hij zich over de grond glijden en zo glijdt hij onder de nauwe opening onder de deur door voordat deze sluit. Achter de deur, bij Mike, staat een gedoofde olielamp en Mike bukt bij de lamp neer terwijl gij zijn aansteker uit zijn zak haalt. Hij draait de olielamp open en hij houdt de geopende aansteker bij de olielamp. Hij doet de aansteker aan en hij houdt hem onder het geopende deel van de olielamp. De olie begint te branden en Mike bergt de aansteker op in zijn broekzak, nadat hij de olielamp heeft dichtgedraaid. Een lichtje schijnt en Mike springt ook van dezelfde rand, als van de rand waarvan de man afsprong. Het is een klein stukje en na een seconde staat Mike alweer met beide voeten op de grond. Hij begint te rennen door de mijngang en hij komt bij de uitgang. Hij rent naar buiten en de sneeuwstorm voelt koud aan. In zijn hemd en broek loopt hij een stukje verder. Een eind verderop, op een hoger gelegen stuk berg ligt het sanatorium. Mike houdt even zijn arm voor zijn gezicht om de sneeuw af te weren. Hij loopt nog een stukje, in de richting van het sanatorium. "Jezus. Wat is dat in vredesnaam?" zegt Mike en hij kijkt naar het sanatorium. In de richting van het sanatorium loopt de man de berg op. Terwijl de sneeuw om Mike's oren vliegen en de wind steeds kouder wordt kijkt Mike naar het sanatorium. Er staan een paar dennenbomen bij het sanatorium en het sanatorium ziet er oud en verlaten uit. Maar over een tijdje is het niet meer zo verlaten, want de man is in de richting van het sanatorium. Wat is daarbinnen, denkt Mike en hij houdt zijn arm voor zijn gezicht. De rillingen lopen over zijn rug en wanneer hij uitblaast komt er een dampwolkje. Mike denkt maar aan een ding: Hij gaat ook naar dat sanatorium.