Until Dawn

Hoofdstuk 34

Emily kijkt de ruimte rond. Bij een berg stenen ligt iets en nieuwsgierig loopt Emily ernaartoe. Het is een verroest stuk ladder. Een beetje teleurgesteld draait Emily haar rug naar het stuk toe. Met trage stappen loopt ze naar de rotswand toe. Een grote vlam schiet over de rand en er klinkt weer gekrijs. Angstig zet Emily een paar stappen naar achteren terwijl ze naar boven kijkt om te zien of er nog iets gebeurd, maar er komt niks. Wel klinkt er hoog gekrijs dat nagalmt door de tunnels van de mijn. Emily wil niet naar boven klimmen, maar ze weet dat het de enige manier is om weer terug te komen bij het ski-huis. Een stuk boven haar hangt een stuk ladder waar dat andere gedeelte waarschijnlijk vanaf was gevallen. Voorzichtig zet Emily haar voet op een rand en ze grijpt een ring vast die in de rotswand zit. Ze zakt door haar knieën en reikt omhoog. Snel pakt ze zich vast aan een rand en duwt zich, door met haar voet tegen de stenen te duwen, omhoog. Ze zet haar andere voet op een andere rand en springt omhoog. Ze grijpt zich vast aan een stuk ladder. "Oké." zucht Emily en ze pakt een andere trede van de ladder vast. Ze gaat nog een paar treden omhoog en daardoor kan ze haar voeten nu ook over de treden verplaatsen. Ze klimt helemaal omhoog en even denkt ze dat ze weer gaat vallen, maar dat gebeurd niet. Ze schijnt met het licht van haar telefoon om zich en ze haalt diep adem. Ze stapt een nieuwe tunnel in en de rillingen lopen over haar rug als ze gekrijs vlakbij hoort. "Matt!" vraagt Emily angstig. Tranen van angst branden in haar ogen. Ze wil hier zo graag weg, maar ze kan de weg gewoon niet vinden. Ze loopt een hoek om over een houten brug die kraakt bij elke stap die ze zet. Als ze over de brug is begint haar telefoon te piepen en Emily staat stil om te kijken waarom. "Kom op nou." zegt ze en ze unlocked haar telefoon. Tot haar grote schrik ziet ze dat haar batterij bijna leeg is. Haar licht dooft en het scherm wordt zwart. "Tering." zegt ze en ze stopt haar telefoon in haar broekzak. Zonder licht loopt ze verder, maar al snel wordt het lichter door een nieuwe vlam. Vaagjes klinkt er geschreeuw van een man. Emily's ogen worden groot. Hij is ongetwijfeld in gevaar en dat iets dat gevaarlijk is is dus ook vlak bij haar in de buurt. "Shit." zegt ze bang en met angstige stappen loopt ze een trap op die voor haar staat. Ze ziet een fakkel en haar hart maakt kort een sprongetje van vreugde. Snel loopt ze ernaartoe en ze ziet dat het de fakkel is die ze had neergelegd voordat ze van de ladder viel en bij de mensenresten kwam. Ze grijpt de fakkel met een snelle beweging van de grond en houdt het voor zich. In een hoekje staat een kastje met knopjes. Elektriciteit, denkt Emily en ze loopt ernaartoe. Snel doet ze een hendel omhoog. Licht begint te schijnen en er verschijnt kort een glimlach op Emily haar gezicht. "Eindelijk werkt er iets." zegt ze opgelucht. Met snelle stappen loopt Emily een andere trap af en ze wil door een deuropening lopen, maar ze ziet iets liggen op de grond. Als ze bukt ziet ze dat het een totem is en ze pakt het op. Het heeft een rood randje. Emily's zicht wordt erin gezogen en er verschijnt een beeld.

Mike loopt met een wapen in zijn handen tussen gevangeniscellen door. Een arm waarvan he vel strak om de botten heen zit steekt door het tralies. Gekrijs klinkt en geschrokken stapt Mike weg van de arm. De arm maakt een zwaaiend beweging om Mike te pakken, maar hij/zij kan er niet bij.

Emily legt de totem terug en ze komt overeind. Emily loopt door de deuropening en ze komt in een tunnel terecht. Er klinkt weer schel gekrijs en een zacht gilletje rolt over Emily haar lippen. "Matt!" zegt ze bang. Ze volgt twee bochten en er verschijnt licht. Een muur vol sneeuw en ijs verschijnt en Emily rent ernaartoe. Ze kan de buitenlucht zien en ze probeert omhoog te klimmen, maar ze glijdt door het ijs weer naar beneden. Er glinstert iets achter Emily en verbaasd draait ze ernaartoe. Ze bukt en pakt de bril die er ligt op. "Hannah?" zeg ze terwijl het tot haar doordringt dat het Hannah's bril is. Ze loopt een pad in, kiest het pad naar links en ze loopt naar een gazen deur die schuin ligt voor een opening. Ze duwt de deur weg en ze ziet iets roze. Twijfelend en vol angst loopt Emily ernaartoe. Als ze ervoor staat ziet ze dat het een lichaam is. Ze legt haar hand op de muts die de persoon opheeft. Het hoofd wankelt en rolt van de romp. Emily gilt het uit. Het is het hoofd van Beth. Beth, het meisje die zo vrolijk was en achter haar zus aanrende om haar te helpen. Het meisje dat daarna nooit meer terug is gekeerd en Emily snapt nu waarom. Emily stapt snel naar achter, maar ze doet het te snel en valt neer. "O god." zegt ze terwijl ze naar achter krabbelt. Snel staat ze op en ze loopt trillend op haar benen de ruimte uit. "O god. Het is Beth." jammert ze. Ze loopt naar een deur en opent hem. Ze loopt de ruimte in en staat op haar beginpunt bij de lift. Snel stapt ze de lift in en ze trekt de hendel naar beneden. Met een schok komt de lift in beweging en hij glijdt omhoog. "Kom op!" zegt Emily als plots de lift tot stilstand komt. "Nee!" jammert ze als het doordringt dat ze nog niet helemaal boven is. Ze stapt de lift en ze staat achter een hoge muren van planken die verticaal staat. Ze wil eromheen lopen als ze plots beweging ziet en ze drukt met haar rug tegen de muur. Het was een persoon. Een persoon met een vlammenwerper in zijn handen. Emily weet het zeker. De persoon staat stil en kijkt zoekend om zich heen. Emily houdt haar adem in en ze blijft doodstil staan. "Please. Kom niet hiernaartoe." fluistert ze zachtjes. De man stapt naar voren en Emily begint te rennen. Verschrikt kijkt de man op. Zijn donkere brilglazen glinsteren en de doek voor zijn mond zakt een millimeter naar beneden. "Kom terug!" roept hij en hij rent achter Emily aan. De psychopaat, schiet er door Emily's hoofd. Hij gaat me pakken. Emily rent een houten brug op en ze springt over twee enorme gaten heen om niet te vallen. Ze stapt door een olieplas en twijfelend blijft ze staan. "Wacht!" zegt de vreemdeling. Emily twijfelde te lang en de vreemdeling springt over het eerste gat. "Shit." sist Emily en ze begint verder te rennen. Ze rent de bocht om en de moed zakt in haar schoenen als ze een enorme wand ziet. Bij een muur is een soort holte waar een plaat van hout voor staat. "O god." zucht Emily en ze kijkt om zich heen. Een ton met brandend olie staat voor de holte. Emily wurmt zich in de holte met gekruiste vingers. De vreemdeling komt het stuk tunnel inlopen met de vlammenwerper in de aanslag. Hij loopt naar de holte en een paar seconden later staat Emily oog in oog met de man.

Hey iedereen,
Nog een fijne kerst. Een beetje laat maarja. Dit is mijn kerstcadeau. :)

Ik heb ook de 1750 reads. Thank you all so much.

Emily is lekker bezig. *ahum* De man heeft haar gevonden en ze denkt dat het de psychopaat is, maar dat is hij niet. De psychopaat heeft zich al bekent gemaakt en in het volgende hoofdstuk weten jullie wie het is. Ga er maar klaar voor zitten, want het kan een grote schok zijn. :) :p

Dit was het hoofdstuk en tot het volgende. :)