Until Dawn

Hoofdstuk 12

Chris opent de deur en terwijl hij er doorheen loopt zegt Sam: "Die flauwe streek van je was misschien toch een klein beetje grappig." Josh en Sam lopen achter Chris aan, door de deuropening en Josh sluit de deur. "Grappenkoning!" zegt Chris met een glimlach terwijl Josh de houten deur op slot draait. "Ik zei niets over grappen. Ik zei dat die domme streek misschien..." begint Sam en Josh loopt glimlachend achter ze aan. Hij rent naar het kastje en hij doet snel de sleutel erin terwijl hij zegt: "Geef maar toe dat je doodsbang was." "Was ik niet!" protesteert Sam en Josh loopt snel achter Chris en Sam aan de trap op. "Je piste zowat in je broek." zegt Josh. "Josh!" zegt Sam boos.

In de woonkamer kijkt Ashley verbaasd op als ze Chris in het monnikenpak ziet en ze loopt naar hem toe. "Wat heb jij in godsnaam aan?" vraagt ze. Chris slaat een kruis bij Ashley en hij zegt: "Ik heb het licht gezien." Hij slaat zijn handen tegen elkaar en hij buigt lichtjes naar voren. "Hopelijk heb je ook de zwijggelofte afgelegd." zegt Ashley en ze houdt ook even haar handen tegen elkaar bij haar hoofd. Chris beweegt met zijn lippen, zonder geluid te maken, en Ashley begint te lachen. "Heb je wel dat ding gevonden?" vraagt ze. Ondertussen warmt Josh zich op bij het vuur en Chris haalt het geestenbord onder zijn kleed vandaan. "Pongjongjong." egt hij en hij houdt het bord in de lucht. "We gaan op reis naar het geestenrijk." zegt hij en hij loopt Ashley voorbij terwijl hij het bord over haar hoofd laat gaan. "Weet je, weet je. Nee! Ik heb voorlopig genoeg gegriezeld." zegt Sam en ze loopt richting de trap die naar de verdieping boven hun gaat. "Ik zie een warm bad in mijn kristallen bol. Veel plezier!" gaat ze verder en ze zet een voet op de trap. "En o, ja. Betrek Nikita hier alsjeblieft niet bij. Bij dat geestengedoe." zegt Sam en ze loopt de trap op terwijl ze nog even zwaait naar het drietal. Chris zwaait terug en hij kijkt even naar het geestenbord. Plots stopt Sam met lopen en ze draait zich naar de drie mensen. "Pas wel op voor Josh. Hij is een plannenmaker." zegt Sam en ze loopt verder de trap op. "Oké." zegt Josh en Ashley begint te lachen.

Bij dr. Hill is er opnieuw een sessie begonnen met de vreemde bezoeker. Dr. Hill staat weer bij zijn raam, waar planken overheen zijn gespijkerd. De rode gordijnen zijn gescheurd en er hangt een haak aan een ijzeren ketting aan het plafond. Met trage stappen loopt dr. Hill naar zijn bezoeker toe en hij knipt het lampje op zijn bureau aan. "Ik wil weten hoe je denkt over mensen die bang zijn om te falen en zich druk maken over wat anderen denken." zegt hij terwijl hij gaat zitten op zijn bruine bureaustoel. Hij leunt naar achter en hij knikt een paar keer losjes met zijn hoofd. Zijn ogen kijken de bezoeker aan en hij buigt zich naar voren. "Deel je die angst?" vraagt hij. Een spin in een pot kijkt door het glas naar het bureau van dr. Hill en een naald ligt op zijn bureaublad. De bezoeker knikt zachtjes en de ogen van dr. Hill laten even verbazing uitstralen. "Echt waar? Want dat is niet te zien aan de manier waarop je het spel speelt, toch?" zegt dr. Hill. Hij glimlacht en hij leunt weer naar achter. Hij pakt zijn aantekeningenboekje en hij staat op. Hij loopt weg van het bureau naar een stapel dozen, die aan de andere kant van de kamer staan, en hij blijft even staan. Dan komt hij met grote stappen teruggelopen en hij buigt naar de bezoeker. Zijn gezicht is ongeveer twintig centimeter verwijderd van het gezicht van dr. Hill en dr. Hill gaat verder met praten. "We gaan nu nader bekijken hoe je over andere mensen denkt." Hij stopt even met praten, maar daarna gaat hij verder. "Wat je belangrijk vindt. Wat je goed vindt aan jezelf en anderen." Dr. Hill ploft neer op zijn stoel en zijn stoel kraakt even. "Welke eigenschap vindt jij belangrijker: trouw of eerlijkheid?" vraagt dr. Hill en hij pakt zijn pen in zijn hand. "Eerlijkheid is belangrijker." zegt de bezoeker. De stem van de bezoeker is niet te horen, maar toch weet dr. Hill wat hij bedoelt. "Dus je bent eerlijk ook al is het resultaat niet leuk voor een vriend." zegt dr. Hill. Diep in zijn stem hoor je dat dr. Hill boos is. "En hoe zit het met eerlijkheid en naastenliefde?" vraagt hij en hij laat zijn pen zweven boven het papier van zijn aantekeningenboekje. "Eerlijkheid is belangrijker." zegt de bezoeker nog een keer zonder dat zijn stem door de ruimte klinkt. "Naastenliefde wordt overschat, ja. Liever eerlijk naar jezelf zijn dan anderen in nood helpen, toch?" zegt dr. Hill en bij elk woord lijkt hij wel iets bozer te worden. De bezoeker slikt even van de harde blik die dr. Hill uitstraalt. Plots slaat de klok en dr. Hill kijkt op. "Helaas zit de tijd er weer op. We praten snel verder." zegt dr. Hill en hij legt zijn aantekeningenboekje en pen terug op zijn bureau. Dan staat hij op en hij loopt met grote, maar trage, stappen terug naar het raam. De gordijnen waaien zachtjes mee met de wind en dr. Hill slaat zijn armen over elkaar.