Endlessly.. (Extraordinary love) [COMPLETED ♥]

Chapter Fourty Six

Eyel's POV

Noong nagkamalay ako, wala na akong makita. Sabi ng doctor, nadamage daw corneas ko. Hindi man ako masaya sa nangyari sa'kin thankful parin kasi okay lang kami ni Kipoy. Ilang araw din pala akong walang malay. Ilang araw na ang lumilipas hindi ko parin nakakasap si Kipoy. Medyo naiirita na rin ako kasi wala akong magawa.

Ilang araw pa ang nakalipas medyo nakakagalaw na ako.'Yong mga kaibigan ko, araw-araw akong binibisita.

Erica: Yel, may mga bisita ka..

Eyel: Sino?

nagtataka kong tanong.

"babe"

sabi ng pamilyar na boses na dahilan para matahimik ako.

Naramdaman kong may humawak sa kamay ko. Sa totoo lang ayaw ko muna siyang makausap. Ang sama ng loob ko kay Harley.

Harley: Kamusta ka na? (mahina niyang sabi)

Eyel: Okay lang. Hindi na makakakita. (I said sarcasticly)

"Iha, nagdala kami ng fruits for you.. Tsaka, ako na ang bahala sa pagpapaopera ng mga mata mo. We'll do everything iha, makakita ka lang ulit"

Boses naman ni tita Harlyn.

Ngumiti ako nung narinig ko si tita Harlyn.

Eyel: Thank you po, tita. Nag-abala pa kayo.

"Labas muna ako mommy"

sabay bitaw sa kamay ko na ngayon ko lang napansin na nakahawak pa pala sa akin.

sa tingin ko kahit wala akong nakikita, lumabas din sina Erica.

Harlyn: Iha, alam ko na ang lahat. Gusto ko lang malaman, bakit mo nagawa 'yon?

mahinahon na sabi niya.

Alam ko na din kung ano 'yong tinutukoy niya.

Eyel: Tita~ so-sorryyyyyy~ (paiyak kong sabi)

Harlyn: Shhhh~ iha.. Calm down.. Makakasama sa'yo 'yan. I know may reason ka kung bakit mo nagawa 'yon. I wanna know why.

Hindi siya tumigil sa paghaplos ng balikat ko hangga't hindi ako tumitigil sa pag-iyak.

Mommy na yata ni Harley ang pinakamabait. Dahilan ng pagkamatay ng anak niya nagagawa niya paring maging mabait sa akin.

Nung kumalma na ako at kaya ko ng magkwento.

Kinwento ko lahat kay tita.. Hindi man siya makapaniwala sa mga sinabi ko, pinilit niya parin akong intindihin.

Eyel: Tita, ba-bahala po-po kayo ku-kung gusto niyo po kaming ipakulong.

Napalunok ako sa sinabi ko kasi natatakot ako makulong pero kung 'yong ang gusto nila, tatanggapin ko.

Harlyn: No, iha. Hindi kita ipapakulong. (hinawakan niya kamay ko) You've had enough. Sobra na 'yong naranasan mo.. If I were you at your age? Siguro nababaliw na ako ngayon.. I'm sorry for what my son did. Hindi man okay sa akin ang nangyari, matagal ko na ding natanggap. At, hindi ko kayang nakikitang nagsa-suffer si Harley dahil sa kalagayan mo.

natahimik ako ulit sa sinabi ni tita.

Narinig ko siyang suminghot.

Ang dami kong napapaiyak..

Harlyn: Sige, iha. Magpahinga ka na. Magpagaling ka ha? I need to go na.

Eyel: Opo tita. Thank you very much po!