Endlessly.. (Extraordinary love) [COMPLETED ♥]

Chapter Fifty One

Maya-maya naisipan nilang buksan 'yong videoke.. Pagkabukas na pagkabukas, tumayo si Yanee at kinuha 'yong mic. Wow lang huh? Kakanta siya?

Yanee: Harley, kanta ka naman! *sabay abot ng mic kay Harley with matching pa-cute effect*

Nag-refuse si harley na siyang dahilan para pumulupot sa kanya si Yanee.

Binagsak ko 'yong baso sa lamesa.

Eyel: pwede ba? Kumanta ka na lang? Gusto pa yatang nilalandi pa eh!

tsaka ako kumain ng sisig.

Tumayo si Harley at pumunta sa mini stage na katabi ng isang malaking flat screen.

1st note.. 2nd note..

Natalie: Ley, ang sad naman ng song mo! *napatigil sa pag inom ng martini*

napatingin naman ako kay Natalie.. Sumasang-ayon ako..

Alam ko 'yong kanta e.

♫Who are you? You're looking like a stranger. You were once my love and my saviour now I'm left with nothing but your make up on my pillow ♫

 

pagsisimula ni Harley sa kanta.

Napatingin naman ako sa kanya na nakatitig pala sa akin.

The way he looks at me, it feels like he want to say something.. something that I don't wanna hear.

I'm starting to feel the feelings that I don't want to feel anymore. I hated the fact that I THINK I already forgiven him and-- be with him--- but I'm afraid.. afraid of losing someone again.. afraid of taking risks again..

Harley's POV

 

Nasa mini stage na ako pero kinakabahan ako. Matagal ko ng ginagawa 'to, sa mas malaking entablado at mas maraming tao pero bakit ganito ang nararamdaman ko?

Tinignan ko si Eyel at hinihintay na tumingin din sa'kin kasi 'tong kantang 'to it describes how I feel.. how miserable I was when she left.

 [A/n: Ayon po 'yong song, paki-play na lang >multimedia> ]