Fotoğraf Makinesi

Bölüm 50 " Bir Tatlı Huzur"

Son bölümü okuyanların kafası karıştı biliyorum.

Sizi ağlattım,belki de son dakika attım aylar önce. Biliyorum.

Ama söylediğim gibi. Geri dönüyorum!

YGS'ye günler kala gelen her oyun ve yorumun beni baya mutlu ettiği bir hikayeye devam etmemenin şu ana kadar yaptığım tüm şapşallıkların ötesinde olduğunu farkettim. Kötü mü ettim ✌

Bölüm sıklığını bilemesem de Fotoğraf Makine'me güzel kareler eklemek için burada olacağım. Sizleri de bekliyorum efenim!

İyi okumalar!

###

'Melis'den...'

Gözlerimi açtığımda hayatımın şokunu yaşadım resmen. Ablam karşımdaydı. Bana bakıyordu. Ben ona bakıyordum. Ablam burdaydı!

"Abla sen!" dememe kalmadan ağlamaya başladım. "Noluyor ya!"

"Sakin ol kuzum." diyen ablam oldu. Daha sonra da elimş tuttu. Elimi tutmasını özlemiştim.

"Melis hanım neler oldu ne hatırlıyorsunuz?"

"Trafik kazasından sonra..Be-ben. Ben ölmüştüm! Herkes çok üzgündü. Sonra... Sonra ablam dayamadı ve intihar etti. Sonra onu buldular. Ama beyni çok hasar almıştı. Herkes ordaydı. Ben kendimi hiç görmedim,ben ölmüştüm!"

"Kuzuuuum. Sakin ol." dedi ablam bana sarılıp. "Hepsi rüyaydı"

"Evet Melis hanım. Sakin olun. Hepsi rüyaydı. Zamanla kendinize gelirsiniz. Ben sizi ablanızla yalnız bırakayım."

Doktor odadan çıktıktan sonra etrafı incelemeye başladım. Alabildiğine kablo dolu bir odadaydık. Yarısından fazlasını bana bağlamışlardı. Doğrulmaya çalışsam da sırtımdaki keskin acı buna izin vermedi.

"Melisim,hareket etme lütfen."

"Abla,ben.. Ben çok şaşkınım!"

"Anlatmak ister misin?"

"Abla o kadar kötüydü ki. Hepinizi izledim ben. Ölmüştüm ve hepiniz yıkılmıştınız. Özellikle sen. Seni bir türlü toparlayamadılar. Ve Kerem abi ne diğerleri. Sonra bir gün her şeyi topladın. Gölyazıdaki evi yaktın -ki bunu yaptığın için sana çok kızdım!- sonra herkese mektup bıraktın ve bi deniz kenarına gidip intihar ettin! Aptal!" dedikten sonra koluna vurdum

"Bilinçaltının manyaklıkları yüzünden niye vuruyorsun ya!" dedi ablam kahkaha atarken.

"İnsanın rüyasında bile içi rahat ölmesine müsaade etmiyorsun da ondan "

"Ölme zaten,salak şey. Rüyada da gerçekte de ölme. Hatta Barış'ı çağırayım da ona da anlat bak bakalım nasıl kızıyor sana bu salak rüya için!"

Ablam gülerek odadan çıktı ve çok geçmeden solgun bir benizle çıkagelen Barış yanıma gelip elimi tuttu. Tam ağzımı açacakken nazikçe yaklaşıp dudaklarıma öpücük kondurdu.

"Özledim"

"Bende sevgilim. Bende..." dedim ve elimi tutam elini sıktım.

Zeynep'ten...

1 ay... Koskoca 1 ayın sonunda açmıştı gözlerini Melis.

Sanki dünya benim için tekrar dönmeye başlamıştı. Kardeşim hayata dönmüştü. Daha ne olabilirdi ki!

Barış'ı odaya yolladıktan sonra karşımda meraklı gözlerle bana bakan herkese göz gezdirdim ve kahkaha atmaya başladım.

"Me-melis döndü!"

Can ile Yağmur, Aksel ile Eda sarılırken ben de Kerem'e sarıldım. Kerem'e sarılınca arkasındaki camdan yüzümü gördüm. Gözlerim ışıldıyordu adeta. Uzun zamandır kendimi böyle görmemiştim.

Sarılmamız bitince Kerem yüzümü elleri arasına aldı ve dudağıma bir öpücük kondurdu.

"Biliyordum Kerem! Kardeşimin beni yalnız bırakmayacağını biliyordum!"

"Biliyordun güzelim. Hepimiz biliyorduk!"

Çok geçmeden kahkahalarım yerini gözyaşlarıma bırakmıştı ve Kerem bana şaşkınca bakıyordu.

"Güzelim?" dedi gözyaşlarımı silerek."Mutluluktan bile olsa ağlamanı istemiyorum. İçimi acıtıyor"

"Elimde değil Kerem,dünyam dönmeye başladı resmen. Hele kendini tamamen toparlasın. İstediği her yemeği yaparım,her şeyi alırım. Hem onun hem yeğenimin!"

Evet,Melis komadayken hamile olduğunu öğrenmiştik. Fındığım annesini geri getirmişti!

"Melis'e ne zaman söyleyeceğiz Zeynep?" diyen Yağmur olmuştu. Onun da gözleri ben gibi dolu doluydu.

"En kısa zamanda söyleriz. Hatta babası söyler. " dedim odadan çıkan Barış'a bakarken.

Barış odadan bambaşka biri olarak çıkmıştı. Yüzüne gözüne renk gelmişti resmen çocuğun.

1 hafta sonra...

Eve dönme vakti gelip çatmıştı ve şu an Melis'in eşyalarını topluyordum.

"Abla çok yoruldun ya" dedi Melis oturduğu yerden kalkıp. "Ben de yardım edeyim. Sadece çantaya koyarım?"

"Hayır Melis! Şu an sana iş yaptırırsam önümüzdeki aylarda sana intikam için yaptıracağım işlerden sıyrılmış olursun. Var mı bende o göz!"

"Pisliksin!"

"Hooop hop benim sevgilime pislik deme küçük hanım!" dedi odaya giren Kerem. Barış da gelmişti.

"Hazır mısınız hayatım?" dedi Barış,Melis'in yanına gidip alnına öpücük kondurduktan sonra.

"Hazırız hayatım. Doktor bir şey dedi mi?"

"Yok hayır. Sadece hastalarıma iyi bak dedi"

Barış'ın Melis'e süpriz haberi vereceğini anlayınca Kerem'in yanına geçip onları izlemeye başladım.

Bir şey anlamamış olacak ki"Haa tamam" dedi Melis. Daha sonra bi durdu kaşları çatıldı ve bakışlarını tekrar Barış'a yöneltti. "Hastalarımız?"

Barış gülümseyerek eliyle Melis'in kalbinş gösterdi ve "Sen.." dedi. Daha sonra elini Melis'in karnına indirdi ve "ve Bebeğimiz" dedi. Ay valla ben şimdi şuracıkta bayılacağım Melis hala bön bön bakıyor!

"Be-ben?" diyebildi en sonunda. "Hamile miyim?"

Barış kafasını onaylarcasına sallayınca çığlık atan Melis kollarını Barış'ın boynuna doladı.

Baktım Barış'ın beti benzi atıyor, hemen olaya el atıp Melis'in kollarını Barıştan ayırdım.

"Doğmamış çocuğu babasız bırakacaksın şapşalcım!" dedim gülerek. Sonra hepimiz gülmeye başladık. "Yeğenime ikiniz de iyi bakın. Gebertirim yoksa!"

"Bakmazmıyız abla!" dedi ikisi de aynı anda. Sonra birbirlerine baktılar ve gülümsediler. Gidişatın kötü olduğunu anlayınca hazırladığım çantayı alelacele topladım ve Kerem'in elini tuttuğum gibi odadan kaçtım.

"Arabada bekleyelim bence de güzelim. Gençlerin işleri yoğun " dedi Kerem gülerek.

"Normalde o işi bitirirdim ama..."

"Aman be güzeliiiim. Yeğenin geliyor artık rahat bırak çocukları. Hem bakalım bi. Çocuk güzel olursa biz de yaparız bir tane.

Hobaaaaa! Buyur burdan yak!

"Valla Keremcim yeğen ters köşe yaptı malum. Düğün hakkı onlara geçti. Hele bir Melis iyileşsin,evlensinler. Sonra her şey olur."

"2 tane ama? Biri kız,biri erkek."

"Peçeteye yaz yolla hayatım. Hangisi kabul görürse artık."

Konuşurken arabaya vardık ve çantayı bagaja atıp öne oturduk. Ben tam radyoyu açarken benim tarafımdaki cam resmen yumruklandı. Döndüğümde ise korku tüm bedenime hücum etti.

"İmdaaaat!"