Fotoğraf Makinesi

Bölüm 1 "Eyvah yakalandım!"

"Zeynoo? Zeyno burda mısın?"

Şoku üzerimden atar atmaz karşımda Aksel'i görüyorum. 

"Burdayım ?"

"Noldu iyi misin?"

"Be-ben iyiyim ya ortalığı velveleye verme."

"Sakın bana şu mankenin bugün sahilde sana ça-"

"Evet o Aksel . Neyse şimdi işimize dönelim nolur."

"İyi be hemen sinirlenme."

"Sinirlenmiyorum!"

Akselle beraber mankenin yanına gidiyoruz ve adam da beni görünce en az ben kadar şok oluyor ama sonra gülümsüyor. Hayır yani ne diye gülümsüyorsun sen anlamadım ki!! Akselle tokalaştıktan sonra bana dönüyor ve benden önce davranıyor.

"Merhaba . Ben Kerem Sayer."

"Bende Zeynep. Zeynep Yılmaz. Memnun oldum(!)."

Çocuk bana o kadar garip bakıyor ki. Deli midir nedir ayol. Ayol ne ya. Zeyno kendine gel kızım. Okan Bey'in "Evet arkadaşlar Kerem beyi hazırlayalım çekimlere başlıyoruz!" demesiyle büyük bir hareketlilik başlıyor. Yaklaşık 20 dk sonra Kerem üzerinde spor kıyafetlerle (Dünyaca ünlü bir spor markasının Türkiye reklamları için çekim yapılıyor." Fotoğraf makinemin karşısına geçiyor. Bu adam fazla mı kaslı? Ben sevmem öyle bol kas ne o öyle baklava baklava azıcık şekerparesi olsa nolur? 

Yaklaşık 3 saat süren çekimler sonucunda Kerem in ısrarı üzerine paydos veriliyor. Aslında yorulmuş gibi bi hali yok ama ben yorgunluktan ölmek üzereyim çünkü gıcık Okan Bey benim yardıma ihtiyacım olmayacağını düşünüp Aksel'i başka bir çekime postaladı! Son işleri hallettikten sonra soluğu kafeterya da alıyorum ve sandalyeye oturduğumla dizlerimdeki yorgunluğu hissetmem bir oluyor . Kafeterya görevlisi beni görür görmez Cheetos Kıvır Kıvır'ımı ve Sprite'ımı getiriyor. 

"Ah Memed abi senin hakkın ödenmez valla ya."

"Ne demek Zeynebim ayıp ediyosun. Yormuşlar seni yine anlaşılan."

"Ne zaman yormuyolar ki abi. Ben bu kadar yoruluyorsam seni düşünemiyorum."

"Alışıp gidiyo insan be zeynep."

Cipsimden bir kaç tane yedikten sonra adamın biri yanıma oturuyor.

"Afiyet olsun."

Cevap vermek için soluma döndüğümde Kerem'i görüyorum. 

"Teşekkür ederim. Yemek ister misiniz?"

"Gerçekten bana siz diye mi hitap ediceksin?"

"Etmemek daha mantıklı aslında. Hatta benim aklımda daha yaratıcı hitaplar var ama..."

"Tamam tamam vazgeçtim. Mmmm. Cips güzelmiş. Kıvırcıkları severim."

Dediğini duyunca çocuğa öyle bir bakış atıyorum ki utancından kıpkırmızı oluyor. Artık nasıl baktıysam.

"Iıı şey ben öyle demek istemedim."

"Tamam her neyse. Eee anlat bakalım kimmiş bu Kerem Sayer?"

"Sahiden beni tanımıyor musun?  "

"Madde 1: Egoist biri."

"Pardon havalı oldu biraz. "

"Şaka yapıyorum. :)"

"Yüz ifaden hiç öyle demedi ama."

"Oyunculuk eğitimim var ondan olabilir."