Fotoğraf Makinesi

Bölüm 54 "Gülümse"

Merhabalar efenim!

80bin'e yaklaşıyoruz ufaktan,bana bu heyecanları yaşattığınız için tekraar ve tekrar teşekkür ederim :D 

Geç oldu biliyorum ama,Çok güzel bir yılbaşı tatili geçirdim,izmirdeydim,hastaydım ama iyileştim,çok sevdiğim bir arkadaşımla buluşup vakit geçirdim. Kısacası baya bir moral depoladım. İnşallah bölüme yansıtabilmişimdir. Hatta bölümü de o arkadaşıma ithaf ediyorum. Arkadaş yiyorum ama bölümleri o kadar biriktirmiş ki anca gelebildi buraya kadar zilli!

ekinyilmaaz bölüm senin cınım. Tepe tepe kullan inş.

Bu arada instagram adresim isteniyor.  Arkadaşlar orda da 'lepilavayran' ismini kullanıyorum ama hesabım gizli. Sizi kabul edebilmem için wattpadden de mesaj atmanız gerekiyor. 

Ama snapchatten herkese açığım! Ve tabi ki orda da"lepilavayran"ım. Şaşırmadınız,farkındayım :D

Her neyse,çok uzattım. Heppppinize iyi okumalar,seviliyorsunuz :D

###

Kerem'den...

Sahildeyiz ,Zeynep önümde. Arkasından sarılıyorum O'na,denizi izliyoruz ayakta. Köprünün ışığı renk değiştiriyor,ışıklar denize vurunca çok güzel oluyorlar. Burnum Zeynep'in saçlarının arasında kalmış,her soluğumda biraz daha alıyorum sevdiğimin kokusunu...

Kafamı kaldırıp Zeynep'e baktım. Işıklar gözlerine vurmuş,çikolata kahveler mutlulukla ışıldıyordu. Ona baktığımı farkedip gülümsedi. Ve birden bir gözyaşı süzüldü sağ yanağından... Bu mutluluktan ağladığının işaretiydi.Konuşmaya başladım.

"Bu benim geçirdiğim en özel,en anlamlı yılbaşıydı güzelim. Sadece seninle olsam da mutlu olurdum,ama yetimhaneye gitmemiz... Bugün bir kez daha aşık oldum sana,bir kez daha vuruldum o kalbine,saf ve tertemiz kalbine bir kez daha tutuldu bu yürek. Neler atlattık seninle... Korktuk,korkutulduk,ayrıldık,üzdüm seni,üzüldük... Ama biz her şeye rağmen sevdik ya birbirimizi,sevdin ya sen beni aşkların en masumuyla. Sana binlerce kez teşekkür ederim,binlerce kez..."

Konuşmam bitince ağlaması şiddetlendi ve bana sönüp sarıldı. 

"Seni çok seviyorum biliyorsun değil mi Kerem?" dedi burnunu çekerken. Kafasını kaldırdım ve dudaklarına sıcacık bir öpücük kondurdum. Gülümsedi. Bu benim ona 'Tabi ki güzelim,peki ya sen?' deme şeklimdi. Anladı da zaten."Ben de biliyorum hayatım,bende" dedikten sonra tekrar sarıldı.

Biraz daha böyle kaldıktan sonra el ele tutuşup yürümeye başladık,çok geçmeden önümüze bir çiçekçi çıktı.

"Abe abicim mutlu yıllar beya!" dedi elindeki gülleri burnumuza sokarken. "Alasın şu kıza bu güzel günde bir çiçek!"

Zeynep çiçekleri uzaklaştırdı burnumuzdan. "Yok ablacım,sağol." dedi gülerek. Sonra bana dönüp gözlerini belertti. Alma deme şekline hayran kalmıştım,ne yalan söyleyeyim.

"O zaman itiraz etme de bi falına bakayım,senden güzel enerjiler alırım!"

"Ooo abla saçmalama,ne enerjisi yahu!" dedi Zeynep, kahkahalarının arasından.

"Güzelim,boşver baksın. Yeni yılda sevindirelim ablamızı."

"Ha şöyle!"

Falcı abla bizi kenardaki bir banka çekti ve Zeynep'i yanına oturtup avucunu açtı.

" A be kızım,bu oğlan seni bu sene alacak!" dedi pat diye. Gülümsedim. "Sizin hane izdivaç programına dönmüş kızım,ilk şu gebe olan evlenecek ammaaa ondan sonra siz varsınız. Ayrıca ikinizin de işlerinde çook güzel bir gelişme olacak,haberiniz ola."