Shin's Pov
"Mula nang dumating silang tatlo dito, ay nakikita namin kung gaano sya kasaya habang inaalaga nya ang anak nyong babae na si Eris Kiela...pero hindi man lang ito umabot sa kanyang mga mata." She look at me intenly.
And then, tears came from her eyes before she continued her story.
( A/N : Si sis. Margareth parin po ang nagF-flashback dito ha?..hihi~ )
*Flashbacks*
"A-nnya....gusto mo bang tumuloy muna sa dating kong tinutuloyan? Isa iyong bahay-amponan." Tulala ako nakatingin sa kawalan habang tahimik na nakikinig ka aling Simang.
"Sige po...."
Mabilis lumipas ang mga araw. Kahit papano unti unti kong natatanggap na hindi ko maalalagaan ang isa ko pang anak. Si Eros Kiel. Nandito kami ngayon sa isang bahay amponan, kahit papaano may bahay kaming pwede naming tirhan.
"Baby girl, pasensya ka na ha? Hindi natin kasama ngayon ang kakambal mo." Napangiti ako nung ngumiti sya kahit na anim na buwan palang sya. Nakatingin lang sya sa'kin at nakikinig alam kong naiintindihan nya ako. Manang mana sila sa daddy nila at magkamukhang magkamukha sila. Sana naman maalagaan nila yaya Pearl si Eros.
Makalipas ang ilang araw bigla nagkasakit si Eris. Akala ko nun simpling pasa lang 'yun, pero nagkarun sya sakit na leukaemia.
"Doc, masyado pa pong bata ang anak ko. Six month palang po sya..." Hindi nya kakayanin ang ganung gamotan.
"Misis, magdasal na lang po tayo na sana makayanan nya ito..." Sabi ng doctor. Tapos umalis na sya, habang tinitingnan ko ang anak ko ngayon.
"Baby girl, sorry wala si daddy at ang kakambal mo dito. Baby, please wag mo akong iwan...." Tanggap ko kung ano mangyayari sa kanya pero hindi ko alam na ganito kasakit isipin na mawawalan ka ng anak. Ito na ba ang tinatawag na "KARMA".
"I'm sorry baby kung hindi ka nakilala ni daddy at ng kakambal mo..." Patuloy lang akong umiiyak. Hanggang sa...
"Baby...? Baby...? Wake up, nandito si mommy...." Nakita ko na lang ang sarili ko na nakatingin sa anak ko na pinagkakagulohan ng mga doctor. Umaasang maibabalik nila ang anak ko.
"Time of death, 11:39 pm."
Gumuho ang mundo ko nung marinig ko ang mga salitang 'yun. Hindi 'to totoo...
"Hindi!! Nagsisinungalin kayo!! Buhay pa ang anak ko!!"
"We're very sorry misis...." And then lumabas na sila. "Baby, please....wake up." Huhuhu. "Hija...." Si Aling Simang. Ngayon anong gagawin ko? Sana makilala ka ng daddy mo pero pano ko gagawin 'yun kung iniwan mo na ako?
Matapos ang nangyari kay Eris akala ko 'yun na ang huling pinakamasakit na mangyayari sa buhay ko. Pero ilang araw mula nun nagkasakit din si aling Simang at iniwan din nya ako. Ngayon ako na lang ang mag isa. Pano na ako? Sana mawala na lang din ako.
*End of Flashbacks*
"Pagkatapos ng nangyari sa buhay nya ay unti unti na syang nawalan ng pag asa sa buhay. Kung hindi lang sa natitira nyong anak na si Eros Kiel, ay hindi ko alam kung ano ang mangyayari sa kanya ngayon." She told me everything from the start. I felt a suddenly shiver and nervouseness.
This is not I want. I have a daughter that I didn't know. I closed my eyes to see a vision of a smiling mother while carry a lovely child.
My tears started again to fall I wanted to stop my swelling eyes but this is all my fault. If I've listened to her from the very start this is not what gonna happened. Insted, she and my children are happily living together with full of love.
"I'm very sorry, baby girl I never accept you and your brother all these years. If, I j-just -I'm so sorry..." Kneeling infront of my daughter's grave that I'll never know is the most painful and I felt like I'm been stabbed a million times.
And the way Annya and Eros Kiel, looked at me with those eyes' s full of sadness I just let them suffered back then. To satisfy myself.
I smiled bitterly when I remembered that it was also my fault why I never known her.
Name : Eris Kiela VanWalker
Born : November 15, 20**
Died : May 17, 20**-----
A/N : Thank you po sa mga readers ng story's na itey.. na andyan parin hanggang ngayon. Thank you, Thank you~ sa mga nagVote, nagComments~ thankies... :* ♡♡♡♡
-Sensya na po sa mga grammar ko..haha~ //3\\
BINABASA MO ANG
My Cold Hearted Daddy (Completed) #Watty2018
General FictionDaddy, hanggang kailan mo ba ako ba-balewalain...?? Will you accept me as your son if you knew the truth?