Gizemli Kasaba

-9-

Hareket etmiyordum. Donakalmıştım. Bu nasıl olabilirdi ki? Vampirler mi? Hayır hayır. Olamaz!

David de bana bakıyordu. Bir tepki vermemi bekliyordu. Birkaç dakika hiçbir şey söylemedim. Sonra konuşmaya karar verdim. Kafam karışmıştı. Soru sormaya ve gerçekleri öğrenmeye ihtiyacım vardı.

"Sen.. Sen de bir vampir misin?" diye sordum.

İlk başta cevap vermedi. Sadece bana bakıyordu.

"Evet."

Tanrım!

Hiçbir şey demiyordum. Kaçmıyordum da. Olduğum yerde oturuyordum. Kalbim küt küt atıyordu. David yavaşça yanıma yaklaştı. Geri çekilmek istedim ama sonra vazgeçtim. Elimi tuttu.

"İstersen sana hakkımızdaki her şeyi anlatabilirim. Ama benimle kalmalısın ve sana anlattıklarımı kimseye söylememelisin tamam mı?"

"Vampirler varsa daha da geç olduğunda eve nasıl dönebilirim ki?" dedim.

"Birlikte gideriz." dedi. Gülümsedi.

"Tamam."

"Ne bilmek istiyorsun?"

"Bizim okuldaki herkes vampir mi? Tek insan ben miyim?" dedim. Bir kahkaha attı.

"Hayır tabiki! İnsanlar ve vampirler var. Bir çoğunluktan bahsedemem."

"Sınıfa ilk girdiğimde neden neredeyse herkes bana bakıyordu?"

"Çünkü çok güzel kokuyorsun." dedi. Dediği yeni parfümün çok güzel kokuyor gibi bir şey değildi. Kanımdan bahsediyordu. Yatağa uzandı. Yatarak bana bakıyordu.

"Her insan gördüklerinde böyle mi tepki veriyorlar?"

"Hayır. Sanki kanın daha güzel kokuyor. Yani sen.. Gerçekten çok güzel kokuyorsun. "

"Bu sadece bana özel bir şey mi? Bu.. koku?"

"Hayır. Bazı insanların kanının kokusu daha güzel olabiliyor. Neden bilmiyoruz. Büyük ihtimalle kişinin saç ya da göz rengi gibi kendine has bir özelliği."

Koltuktan kalktı ve biraz gezindikten sonra başka bir koltuğa oturdu. Benden uzaklaşmıştı. Ama ben de gidip yanına oturdum. Neden bunu yapıyordum ki?! Bana baktı.

"Vampirler soğuk olmaz mı? Sen elimi tuttuğunda elin çok sıcaktı." dedim.

"O doğru bir bilgi değil. Vampirler soğuk olacak diye bir şey yok."