Gizemli Kasaba

-FİNAL-

UYARI: Sevgili okuyucu bu bölümde bazı zaman atlamaları olacaktır. Ama bir yıl gibi uzun zaman atlamaları olmayacaktır. Bu uyarıyı, okurken kafanız karışmasın diye yazıyorum. Mesela okurken 'buraya ne ara geldik anlamadım' türünden düşünebilirsiniz ama daha sonra geriye gidip nasıl olduğu anlatılacak.

Kısacası siz sadece okumaya devam edin, anlayacaksınız.

İyi okumalar.. ✏

---

1 Ay Sonra

Hava oldukça ılıktı. Her ne kadar gökyüzü gri bulutlarla kaplanmış olsa da arada gökyüzünün maviliği de göze çarpıyordu.

Bir hafta önce okullar kapanmıştı ve sonunda yaz tatiline girmiştik. Bayan Bennett'in sınavını geçmek zor olsa da hepimiz bunu başarmıştık ve diğer sınavları da iyi bir şekilde tamamlamıştık.

Sonuç olarak, okul sonunda bitmişti.

Şu an ise odamda yatağın üzerine uzanıyordum ve balkonun açık kapısından gelen ılık rüzgar sayesinde kendimi huzurlu hissediyordum.

Birazdan bizimkilerle buluşacaktım ve geç kalmamak için şimdiden hazırlanmıştım. Buradan uzakta bulunan yeşillik bir alana gidecek ve oturacaktık. Planlamayı ise yine Mandy ve James yapmıştı.

Yaklaşık bir haftadır kendi odamda kalıyordum ve anlaşılan tüm mine uzaklaşmıştı. Artık kabuslarla uyanmıyordum. Halüsinasyonlar görmüyor, olmayan sesler ya da çığlıklar işitmiyordum.

Artık eskisi gibiydim. Tamamen mutluydum.

Ailem de eve bir hafta önce dönmüştü. Yarın işe başlayacaklardı. Kontrolü David'in ailesi sayesinde gerçekten de oldukça iyi öğrenmişlerdi. Bir kan gördüklerinde kendilerini kaybetmiyorlardı. Tam tersine normal insanlar gibi tepki veriyorlardı. En azından David'in ailesi böyle anlatmıştı.

Ailemin de dönmesiyle her şey düzene oturmuştu sanki. Hiçbir sorun yoktu. Özellikle de şu son bir haftadır.

Zilin çalma sesiyle yataktan doğrularak telefondan saate baktım.

18.34.

Anlaşılan artık yola çıkmanın zamanı gelmişti. Birinin kapıyı açma sesini duydum. Yataktan kalkarak telefonumu cebime koydum.

Odadan çıkmadan önce son kez aynada kendime baktım. Altımda siyah bir şort, üstümde ise kırmızı renkte kayık yaka bir bluz vardı. Saçlarım dümdüzdü ve makyajımı eyeliner, maskara ve kırmızı bir bir parlatıcıyla tamamlamıştım.

Daha fazla beklememe gerek yoktu. Odadan çıkarak merdivenlerden inmeye başladım.

Üçüncü basamağa geldiğimde duraksadım. David gelmişti. Kapıyı açan ise babamdı. Birlikte sohbet ediyorlardı ve gülüyorlardı.

Evet. Son bir haftada gerçekleşen en garip olay galiba buydu. Babam gerçekten David'i sevmeye başlamıştı. Hatta ikisi oldukça iyi anlaşıyor gibi gözüküyordu.

Belki de babam, David'in ailesiyle vakit geçirince ailesinin ne kadar iyi olduğunu görmüştü ve böylece David'e karşı olan buzlarını kırmıştı. Hatta buzları kırmakla kalmamış, oldukça sempatik olmuştu. İkisinin artık böyle iyi anlaşması beni mutlu ediyordu.