Gizemli Kasaba

-25-

Uyandığımda saat 12.30'du. Bugün okula gitmemiştim. David'le konuşacak cesareti kendimde bulamamıştım.

Bulsam bile.. O benle konuşur muydu ki?

Yataktan kalktım ve aynaya baktım. Tanrım! Bu hal neydi? Göz altlarım şişmiş, saçım ve makyajım dağılmıştı. Korkunç görünüyordum.

Hemen bir duş aldım. Hava bugün soğuk değildi. Altıma beyaz bir şort, üstüme de siyah, salaş bir tişört giydim. Saçlarımı kurutup dağınık topuz yaptım. Evden dışarı çıkmaya hiç niyetim yoktu.

Dün David'in dediklerini düşündükçe gözlerim doluyordu. Ama düşününce haklıydı da. Hep ondan kaçmıştım. Bunu Nina'ya ihanet olarak görmüştüm. Oysa Nina'ya David'den hoşlandığımı ve bunun, onun için sorun olup olmayacağını sormamıştım bile.

Dün David'in de bana hisleri olduğunu öğrenmiştim. Ve şu an ondan uzak kaldığım zamanlar için pişman oluyordum. Belki her şey farklı olabilirdi ama bunu ben kendim yok etmiştim.

Belki biraz film izlersem kafam dağılırdı. Perdeyi çekecektim ki pencerenin kırık olduğunu fark ettim. Matt öğretmenin ödevi için yer bulduklarını söylemek için Nina ve Mandy kırmıştı. Bir battaniyeyle de pencereyi örtmüşlerdi. Yüzümde bir tebessüm oluştu. Acaba annemle babam gelince nasıl açıklayacaktım bunu onlara.

Telefonuma bir mesaj geldi. Nina'dandı.

"Nerdesin? Neden gelmedin?"

"Evdeyim. Biraz yorgunum bugün." yazdım. Birkaç saniye sonra yanıt geldi:

"Yanına gelmemizi ister misin?"

"Hayır. Ben iyiyim merak etmeyin." yazdım. Nina'yla bu konu hakkında konuşamazdım. Nina ve Mandy ikisi de en yakın arkadaşımdı ama Mandy'nin bildiği bazı şeyleri Nina bilmiyordu. Bu beni gerçekten kötü hissettiriyordu.

Film açıp izlemeye başladım. Saatler geçmiş, akşam olmuştu. Dışarıya baktığımda hava kararmıştı.

Tam o sırada kapı çaldı. Bu saatte kim olabilirdi ki?

"Kim o?" dedim.

"Benim."

"Çok açıklayıcı oldu gerçekten." dedim. Sesinden Mandy olduğunu anlamıştım. Kapıyı açtım.

"Korkunç görünuyorsun." dedi.

"Sağ ol ya." dedim. Güldü ve sonrasında bana sarıldı.

"Gerçekten hâla korkunç mu görünüyorum?" diye sormadan edemedim.

"Göz altların şişmiş. Biraz ürktüm açıkçası." dedi. Ben de gülümsedim ve odaya çıktık.

Bir şey söyleyecek de söyleyemiyor gibiydi.

"Jenna.." dedi.

"Evet?" dedim. Garipti.

"Buraya geldiğimden Nina'nın haberi yok. Çünkü ben şeyi soracaktım.. Gelmeme sebebin. David'le mi ilgili. Onunla konuştuktan sonra neler olduğunu bana anlatmadın." dedi. Tekrardan gözlerim dolmaya başladı.

"Bana anlatabilirsin." dedi.

"O gün onlara gittim ders çalışmamız bittiğinde konuşmaya karar verdim. Belki yapmamam gereken bir şey yaptım deyip özür diledim. Sadece tamam dedi. Ertesi gün ,yani dün, çok soğuk davranıyordu. Bu yüzden kantinde sizin yanınıza gelmedim. Dün bizim evin önüne geldiğimizde neden soğuk davrandığını sordum. O da.." Gözyaşlarımı tutamamıştım. Mandy yaklaşıp bana sarıldı. Biraz sakinleşmeye başladığımda yavaşça geri çekildi. Anlatmaya devam ettim.