Gizemli Kasaba

-10-

Nina'nın pijama partisi için hazırlanıyordum. Siyah uzun pijamamı ve diğer eşyaları büyük çantama doldururken odaya annem girdi.

"Hemen böyle iyi arkadaşlar edinmene çok sevindim." dedi. Kapıya yaslanmış, kollarını birbirine sarmış ve başı yana eğik bir şekilde gülümseyerek bana bakıyordu. Ben de gülümsedim.

"Pijama partisine biraz erken gitmiyor musun? Hava daha kararmadı bile." dedi.

"Erken gelmemi istediler." dedim. Nedenini de biliyordum. Vampirler.. Ama David'e kimseye söylemeyeceğime söz vermiştim. Bu yüzden anneme söylemedim. Ama kendimi kötü hissediyordum. Sonuçta onlar da tehlikede olabilirdi.

Nina'nın evi biraz ıssız bir yerdeydi. Onların evinin yakınında neredeyse hiç ev yoktu. En yakın ev bile oldukça uzaktaydı. Nedeninin ise ailesinin böyle yerleri sevdiğinden olduğunu söylemişti. Sessiz ve sakin yerleri yani.

Nina'ya gittiğimde Mandy de oradaydı. İkisine de sarıldım. Evde sadece biz vardık.

Müzik açıkken dans etmeye başladık. Yorulup oturduk. Yemek yedik. Bir sürü şey vardı. Gün gerçekten güzel geçiyordu. O sırada Nina:

"Hey! Kızlar. Biliyorum bu gece üçümüz olacağız. Zaten bizde kalacaksınız. Ama sizce sevgililerimizi çağıralım mı? Doğruluk cesaretlik falan oynarız. Ne dersiniz?"

"Kulağa fena gelmiyor. Ne kadar kalabalık o kadar iyi öyle değil mi?" dedi Mandy.

Planlar aniden değişmiş gibiydi. Yine Nina'larda yatıya kalacaktık ama sevgililerimizi de öylesine takılmak için çağıracaktık.

"Evet bence de eğlenceli olur." dedim. Gerçekten eğlenceli olabilirdi. Gerçek bir arkadaş ortamı..

David ve James kabul etmişti. Ben de Michael'i aradım. Gelip gelmeyeceğine sordum.

"Sen varsan tabiki gelirim." dedi. Gülümsedim. Tabi o göremiyordu ama olsun. Beni mutlu ediyordu. Adresi verdim ve telefonu kapattım.

Zil çaldı. James ve David gelmişti. Çok zaman geçmeden de Michael geldi. Hep birlikte salona oturduk. İki kişilik iki tane, tek kişilik de iki tane koltuk vardı. İkili koltuklardan birine benle Michael, diğerine Mandy ile James oturdu. David ve Nina da tekli koltuklara oturdular. Sonra Nina kalktı ve dolaptan içki çıkardı.

"Ben içki içmiyorum." dedim.

"Hadi ama! Biz de hep içmiyoruz ya. Bugünlük içsen?" dedi Nina.

"Aynen." dedi Mandy.

"Peki." dedim. Neden eğlenmeme bakmayayım ki? Bugün bizim günümüzdü ne de olsa.

"Doğruluk cesaretlik oynamaya ne dersiniz?" dedi Nina.

"Olur." dedik.

"Oyun yüzünden darılmak yok ama. Cesaretlikte de kolay şeyler değil, yapılması zor şeyler söyleyeceksiniz." dedi Mandy. Bu kızın böyle planlı ve emir verir gibi konuşmasına bayılıyordum.