Hf.8

2.2K 113 4
                                    

Een enge oude vent stapt de kamer binnen. Hij zegt niks en kleed zich uit. 2 keer in 1 fking klote week.
Als de enge vent weg is doet alles pijn. Ik voel me misselijk en wil het liefst douchen. Maar dan kan niet. Ayoub klopt op de deur en roept naar binnen: bereid je voor, over een half uurtje komt de volgende. Ik begin nog harder te huilen en kijk uit het raam naar buiten. Ik zie een grote donkere sterke man de deur van het huis bewaken. Onmogelijk dat ik hier ooit uitkom. Er is ook een spiegel, ik besluit voor de spiegel te gaan staan. Mijn ogen zijn rood van het huilen, ik walg van mezelf. Waarom moet mij dit overkomen? Het half uur vliegt voorbij en er komt weer iemand binnen. Deze man is veel jonger ik schat hem een jaar of 18 het is eigelijk nog een jongen. Hij is heel knap en heeft donkere ogen en een opscheertje. Hee ik ben Ilias. Zegt de jongen. Ik stel me zelf voorzichtig voor, hoi ik heet dina. Dina, mooie naam, ik zal je helpen om hieruit te komen, ik heb veel verhalen van ayoub over je gehoord en ik begon steeds meer medelijden met je te krijgen, dat ik hier speciaal heen ben gekomen om jouw te bevrijden. Ik kijk verschrikt op, dit had ik totaal niet verwacht. Snel gris ik m'n kleren van de grond en trek ze aan, ik zie Ilias naar me kijken. Ik schaam me dood. Maar ben wel blij dat hij me gaat redden.

Ilias leid de grote sterke donkere bewaker af en ik glip de deur uit naar buiten. Ik ren met een bonkend hart over de galerei, ik kijk om en zie Ilias rustig achter me aan lopen. Ik stap de lift in, en druk op 'begane grond', ik weet niet of ik op Ilias moet wachten. Ik vind het lief dat hij me heeft gered, maar ik ben bang... Ik ken hem niet misschien brengt hij me naar een andere enge plek. De lift deur sluit. Iemand zet z'n voet er van buiten tussen waardoor hij meteen weer open gaat. Ik schrik en ga in een hoekje staan. Gelukkig is het Ilias maar. Hij komt naast me staan. Is alles goed? Vraagt hij rustig. Ik knik verlegen. Het blijft even stil en dan vraagt Ilias: zal ik je naar huis brengen? Ik schrik van de vraag en weet meteen weer dat ik geen huis heb... Ik schud m'n hoofd en leg Ilias uit dat ik niet meer naar huis kan omdat ayoub me m'n eer ontnomen heeft. Ilias kijkt begripvol met z'n donkere ogen. Je kan met mij mee naar huis.. Ik zie enige twijfel in z'n ogen. Dan stopt de lift, we zijn op de begane grond. Ik loop met Ilias mee naar z'n auto toe. Hij opend de deur voor me en ik knik begripvol. We rijden weg. In de auto is het stil, Ilias legt z'n hand op m'n been en zegt dat alles goed komt. Ik knik maar diep van binnen weet ik wel dat ik alles verkloot heb.

blind vertrouwenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu