blind vertrouwen

Hf.14

Ilias en ik hebben niet veel tegen elkaar gezegd. Ik begrijp hem ook niet zo goed. De ene keer doet hij hartstikke lief en kruip ik tegen hem aan op de bank en de andere keer praat ie lange tijden niet meer met me. Niet dat ik de stilte in de auto erg vind, nu kan ik tenminste even na denken. Voor ik het door hebt stopt de auto en we stappen uit. Ilias geeft me een hand en ik loop Achter hem aan het huis in. We staan weer in de woonkamer, de woonkamer waar ik toen die prachtige dagen met Ilias heb door gebracht. Ilias neemt m'n tas aan en brengt hem naar boven toe. Hier kan je slapen als je wil, zegt Ilias lief en hij wijst naar een bed dat tegen de muur staat in de blauwe slaapkamer. Ik bedank hem en plof neef op het bed. Ik verwacht dat Ilias weg gaat maar hij komt naast me zitten en slaat een arm om me heen. Wat is er nou gebeurt? Vraagt Ilias begripvol maar toch nieuwsgierig. Ik voel de tranen achter m'n ogen branden en vertel Ilias het hele verhaal. Ik zie dat Ilias moet slikken als ik uitgepraat ben. Hij geeft me een knuffel en loopt dan de kamer uit. Ik blijf staren naar de deur waar Ilias door heen is gelopen. Wat is hij toch vaag, hij doet soms zo lief met z'n kusjes en knuffels. Ik staar naar het plafond en denk meteen weer aan vroeger. Ik was zon goede moslima. Ik bad 5 keer per dag en deed mee aan de ramadan. Ik voel me schuldig. Sinds ik van huis ben weg gelopen heb ik niet meer gebeden. Het is inmiddels al 4 weken geleden. Wat een klote tijd zeg. Ik hoor Ilias beneden aan de trap m'n naam roepen. Ik spring op en loop de trap af. Ik zie hem niet en laat me leiden door de heerlijke geuren van het eten. De geur komt uit de keuken. Ik begin te lachen als ik Ilias daar zie staan. Hij heeft zo z'n best gedaan, speciaal voor mij. Ik glimlach naar hem en geef hem een zacht kusje op z'n wang. Vlug was ik m'n handen, ik kan niet wachten om de spaghetti van Ilias te proeven.

Hmmm, ik veeg m'n mond af en blijf nog na genieten van de heerlijke smaak van het eten. Ik ga achter over zitten en wrijf over m'n buik. Wat is die eigelijk dik geworden. Ik heb niet heel veel gegeten deze 4 weken. Ach het zaal wel niks zijn. Al gouw vergeet ik over m'n buik en sta op om Ilias te helpen met de afwas. Hij heeft geen vaatwasser zo te zien. Maar dat maakt niet uit want die hadden we thuis bij mama ook niet. We zetten harde muziek aan en samen maken we de afwas af. Als we klaar zijn gaan we tv kijken. Welke film wil je zien? Vraagt Ilias schattig. Ik haal m'n schouders op en zeg dat het niet veel uit maakt. Ilias doet een willekeurige film aan. Hij gaat op de bank zitten en ik kruip tegen hem aan. Het voelt zo veilig als ik met Ilias ben. Ik houd van hem, maar niet op de zelfde manier als hoe ik ooit van ayoub hield. Zou Ilias mijn mektab zijn?
Ik probeer de gedachten over Ilias opzei te zetten maar het lukt niet. Ik lig op z'n borst en ik voel z'n adem in m'n nek. Alles lijkt perfect te zijn tot dat ik opeens een heftige buikpijn krijg. Ik grijp naar m'n buik en ik zie dat Ilias schrikt. Ik schreeuw het uit van de pijn, wat is dit? Zo een hevige pijn heb ik nog nooit gevoeld. Ilias tilt me op en legt me in de auto. De buikpijn word met de minuut erger en elke hobbel in de weg voel ik. Gelukkig zie ik daar in de verte het ziekenhuis al. Ik heb nog helemaal niet nagedacht over de oorzaak van m'n buikpijn. Ik zou toch njet zwanger zijn.... Ik voel m'n hart sneller kloppen dan die ak deed bij de gedachte aan mij met Een kindje. Auwwww schreeuw ik zo hard ik kan. Get doet zoveel pijn. Gelukkig zet Ilias de auto neer en tilt me op het ziekenhuis in.