blind vertrouwen

Hf.28

Ik houd z'n hand vast. De hand van m'n lieve man. Hij is koud en geen idee of hij nog leeft. Allemaal buisjes zijn in z'n arm gestoken en een computer houd z'n hart bij. Ik smeek Allah al de hele nacht om hem niet dood te laten gaan. Mijn bruiloft naar de klote maar dat maakt me niks uit. Ilias is m'n leven en als hem iets overkomt.... Dan heb ik niemand en niets meer.

Dagen vliegen voorbij en ik ben alleen van Ilias geweken om te douchen en m'n bruidsjurk uit te doen thuis. De dokter komt over een half uurtje voor een controle. Er was net een meisje binnen gekomen, ze stelde zich niet voor maar liep meteen naar Ilias. Met tranen in haar ogen zoende ze hem, niet op z'n wang of z'n hoofd, nee vol op z'n mond. Vol afschuw keek ik toe hoe de dame mijn man zoende. Ik duwde haar weg en zonder iets te zeggen verdween ze uit de kamer. Ik moet weten wie ze was. De broers en zussen van Ilias zijn ook vaak langs gekomen, ik kan het goed met ze vinden alleen lijkt het soms alsof ze iets voor me verborgen houden, geen idee wat het is.

Voor ik het door heb staat de dokter in de kamer. Zo dina, je ziet er moe uit. Zegt de dokter, ik had een man verwacht maar het is een vrouw. Ik knik, en de dokter loopt naar Ilias toe. Ze haalt voorzichtig het maskertje van z'n gezicht af. Verbaast kijk ik haar aan. Is hij dood? Tranen rollen over m'n wangen. Hallo wat doet u trut! Schreeuw ik naar de dokter. Ze kijkt me verbaast aan en zegt dan dat Ilias sterk genoeg is om uit z'n come gehaald te worden. Ik weet niet wat ik hoor. Ik bied m'n excuses aan en m'n hart maakt wel 20 sprongetjes.

Voorzichtig opend mijn lieve man z'n ogen. Een traan ontsnapt uit z'n ooghoek en ook ik houd het niet meer droog. Voor ik het besef lig ik huilend op z'n schoot. Ik heb je gemist snik ik. Ilias wrijft met z'n grote zachte hand over m'n hoofd heen. Heb je pijn? Vraag ik angstig. Ilias schud z'n hoofd en hij valt weer in slaap. Ik besluit wat water te gaan halen. Langzaam sta ik op en besef dan pas hoe moe ik eigelijk ben.

Klote ziekenhuis ook, eigelijk moet gewoon in elke kamer een drinkpompje staan, maar neeeee hoor dina moey weer helemaal naar de andere kant van het ziekenhuis lopen voor een simpel glaasje water. Grinnik ik geïrriteerd bij me zelf. Na gedronken te hebben loop ik het hele eind terug naar de kamer van Ilias. Ik duw de deur open, en ik zie het meisje van de dag ervoor naast hem zitten. Ze heeft z'n hand vast. Blijkbaar hebben ze niet door dat ik voor de deur sta en ik besluit daar gebruik van te maken. Zachtjes sluip ik een paar passen naar achter en om het hoekje blijf ik afluisteren wat ze zeggen.

Ilias: 'Ja rustig ik stuur haar weg zo snel ik weer gezond ben'
Meisje: ' goedzo je zult geen spijt krijgen
Ilias: 'denk je dat het voor mij makkelijk is? Ik houd van haar...
Meisje: Nouen, je gaat meer van mij houden dan je ooit van haar zal kunnen
Ilias: je snapt het niet. Hoevaak moet ik je nog uitleggen dat 'wij' een mistake was
Meisje: ach man houd je bek, jij hield net zoveel van mij
Ilias: ik ben een getrouwde man, dit kan niet
Meisje: je gaat scheiden en voor morgen nog.

Tranen rollen over m'n wangen, maar zo laat ik me niet behandelen. Ik storm de kamer in en kijk Ilias woedend aan. Ik kijk recht in de ogen van Ilias en zie een traan over z'n wang rollen. Het meisje staat op en zoent Ilias vol op z'n mond. Ik laat een heel klein glimlachje zien als ik zie dat Ilias in haar lip bijt en ze met een bloed lip de kamer verlaat.

Ik ga naast Ilias zitten en hij kijkt me aan met gebroken ogen. 'Ilias vertel me nu wat er aan de hand is of ik ga per direct van je scheiden'. Schreeuw ik bijna tegen mijn man. Hij huilt,.. Nuet vaak dat ik hem zo zie. Ik wacht minuten lang en als ik door heb dat er geen antwoord terug komt sta ik woedend op en loop de kamer uit. DINAA OKE IK LEG HET UIT KOM TERUG!!! Schreeuwd Ilias. Ik sta met m'n rug naar hem toe en met een draai draai ik me om. Ik ga weer naast heb zitten en ik hoop dat hij me nu gaat vertellen wat er allemaal gaande is.

Dina ik houd van je en ik wil je niet kwijt. Zegt Ilias, het komt er gebroken uit. En hij kust m'n hand. LEG HET ME UIT ILIAS!!! Schreeuw ik. Ik voel geen medelijden, ik ben die geheimen zat. Het kan niet.... Zegt Ilias bijna onverstaanbaar.

Ik wil op staan en weg lopen maar Ilias houd m'n hand vast. Bijna wil ik schreeuwen maar hij is me voor. Dina ik beloof je dat als ik hieruit kom ik het je vertel... Maar ga nu niet ik heb je nodig prinsesje. Zegt Ilias dan. Ik glimlach en geef hem een zoen op z'n voorhoofd. Ik ga even wat water halen en ben zo terug. Zeg ik dan. Ik loop de kamer uit en loop weer richting het waterpompje helemaal aan de Andere kant van het ziekenhuis.

Wat een saaie gangen zeg. Ik voel een ruwe trek aan m'n arm en voor ik het door heb sta ik in een klein kastje dat stinkt. Het licht gaan aan en ik sta oog in oog met het meisje dat net bij Ilias was. Ze lacht sluw naar me en als ik weg wil lopen richt ze een geweer op me....

Mijn hart slaat op hol en snel zeg ik de shahada zo hard ik kan. Houd je ben domme moslim koe. Roept het meisje lachend. Ik luister niet en ga door. Als ik dood ga dan met deze woorden. Lieveschat, jij gaat nu naar het huis van Ilias en jij pakt al je spullen, jij zoekt hem nooit meer op en verdwijnt uit z'n leven, zo niet dan knal ik jullie beide neer. Zegt het meisje dan emotieloos. Ik schrik van haar woorden maar ben njet van plan te doen wat ze zegt, al hoeft zei dat miet te weten. Ik hoor voetstappen op de gang en de deur word opengesmeten door Ilias... Hij kijkt me recht in m'n ogen en wil wat zeggen tot hij het pistool zit dat tegen m'n hoofd gehouden word. Ilias kom binnen en sluit de deur of ik knal haar neer. Schreeuwd het meisje deze keer in paniek. Ilias doet wat ze zegt en doet de deur achter zich dicht...