Hf.47

1.4K 65 14
                                    

3 maanden later

Ik ben al 24 weken zwanger en m'n buik is al heel groot. Bijna 5 maanden al... Ze zijn. Voorbij gevlogen. Ilias heeft me heel erg verwent met allemaal leuke uitjes, en cadeautjes. Hij vind het volgens mij ook spannend allemaal. Zon kleintje in huis. Issam gaat niks te kort komen. Vandaag is een spannende dag. Ik zit met Ilias in de auto, naar de verloskundigen. Dit is 1 van de laastste keren. Vandaag moet ik aangeven in welk ziekenhuis ik wil bevallen en ze gaat me alles uitleggen over de bevalling en erna. Zenuwslopend. Waar denk je aan prinsesje? Vraagt Ilias terwijl hij de muziek iets harder aan zet. Ik zucht diep maar geef geen antwoord.

Met trillende benen zit ik tegenover de verloskundigen met Ilias naast me. Hij plaats z'n hand op m'n been en ik ontspan weer. De baby is nu aan het vormen en er kan zoveel mis gaan. Als alles besproken is ga ik weer op het bes liggen. M'n vest doe ik uit en geef ik aan Ilias en m'n shirt trek ik zoals gewoonlijk omhoog over m'n dikke buik. De koude zalf word aangebracht en de verloskundigen gaat er met het apparaatje overheen. Mijn bezorgdheid daalt bij het horen van het hartje en ook Ilias haalt opgelucht adem. Alles is in orden en ik ga weer zitten. Met een doekje veeg ik de koude zalf van m'n buik en doe m'n vest weer aan. Heerlijk zwanger zijn. Ik heb er veel over gelezen en veel vrouwen vinden het vreselijk zon dikke buik, stemmings wisselingen en vreetbuien. Stemmings wisselingen heb ik altijd al een beetje gehad, vreetbuien heb ik mijn hele leven de hele dag door en die dikke buik vind ik wel grappig. Vooral handig bij het thee drinken, ik leg m'n glas er altijd op. Handig zon tafeltje dat altijd bij je is. Natuurlijk heeft het nadelen, zoals de kleding en het bukken maar het hoort erbij. Ik kan niet wachten tot ik issam in m'n handen heb en hem kusjes kan geven. Ilias is echt verbezorgd, hij laat me de hele dag in bed liggen en laat me niks doen. Nog 4 maanden te gaan..

Ik lig op bed aaiend over m'n buik. Ilias slaapt nog en zoals altijd slaapt hij met z'n armen om mij en issam heen. Ons kleine gezinnetje dat in shaa Allah groter gaat worden met de jaren, maar eerst issam gezond ter wereld brengen. Ik kijk op het wekkertje naast m'n bed en zie dat het nog vroeg is. Ik sluit m'n ogen en probeer wat te slapen. Eindelijk...rust in m'n kop. Geen stress, geen gedoe, alleen ik Ilias en issam. Hopelijk worden we nu wel gelukkig zonder gedoe. We hebben al genoeg meegemaakt samen.
-----------------------------------------------
Hee allemaal, sorry voor het korte deel maar ik ben een beetje inspiratieloos. Dus ik vroeg me af of jullie willen dat dit boek eindigt bij hoofdstuk.50 en dat ik dan aan een heel nieuw boek begin over een ander onderwerp of dat ik door schrijf en er nog wat heftige dingen gebeuren en dan zal dit boek waarschijnlijk tot Hf.100 door gaan? Ik weet het zelf niet meer. Kunnen jullie reageren wat beter is❤️

blind vertrouwenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu