blind vertrouwen

Hf.46

Ik open m'n ogen en zie dat ik niet in het ziekenhuis lig maar in m'n eigen bed. De ambulance man staat naast me en verteld me dat ik zwanger ben...weer staat m'n hart stil. Zwanger? Ik weet niet of ik blij moet zijn. Ilias is dat duidelijk wel want hij komt vrolijk huppelend de kamer in met een big smile op z'n gezicht. Leuk he!? Zegt hij vragend. Ik kijk hem met betraande ogen aan, HEB JE HET DAN ECHT NIET DOOR!!!?? Schreeuw ik door de kamer heen. De ambulance man vertrekt weer en Ilias komt naast me zitten. Wat? Vraagt hij. Dat het kind misschien wel van Sander is. Roep ik door m'n tranen heen. Ilias verstijft en alle blijdschap druipt van z'n gezicht af. Ilias gaat met z'n hoofd in z'n handen zitten en zegt dan: de kans is toch veel groter dan het van mij is? Ik knik zachtjes.

Zenuwachtig loop ik met de zwangerschapstest in m'n handen naar de wc. Ilias heeft hem gehaald en nu kunnen we zien hoeveel weken ik zwanger ben. Met een veel te hoge hartslag en trillende knieën open ik de wc deur. Ilias wacht gespannen benden af. Ik pak de test uit het doosje en gooi het kartonnendoosje weg. Daar gaat ie dan...

Ik ben nog nooit zo blij geweest, met een big smile huppel ik de trap af naar Ilias. Het is van jouw! Schreeuw ik vrolijk. Ilias lacht maar is toch nog niet helemaal overtuigd, weet je het zeker? Ik knik, ik ben al 10 weken zwanger en 10 weken geleden was Sander er nog niet he.... Jij moet het geweest zijn, 10 weken geleden waren we net bij elkaar weer.
Ilias haalt opgelucht adem, je buik is wel dik eigelijk waarom hebben we daar nooit op gelet? Grinnikt hij in zichzelf en hij loopt naar de woonkamer toe. Vrolijk zingend: ik ben zwanger ik ben zwanger ik ben zwanger, huppel ik achter hem aan.en nu? Vraag ik nieuwsgierig. We moeten een ego laten maken over 2 weken kunnen ze al zeggen of het een jongen of een meisje is. Zegg Ilias als een expert. Ik grinnik in mezelf en knik heftig ja.

2 weken later
Zenuwachtig zit in in het kamertje van de verloskundigen. Ze stelt me allemaal vragen over of ik alcohol drink en of ik rook. Bij beide vragen schud ik m'n hoofd. Ilias pakt m'n hand vast als de verloskunde zegg dat ik mag liggen op het bed dat er staat. Zenuwachtig sta ik op en ga languit liggen. De verloskundigen vouwt m'n shirt omhoog en doet er een heel koude zalf op. Ik kijk naar het schermpje dat biven me hangt. Zenuwslopend gewoon. En na hoor daar is het hartje al, ik hoor een prachtig geluidje. Het hart van mijn kindje.  Willen jullie nog weten wat het is? Vraagt de verloskundigen. Ik knik. Het is een jongetje! Roept de vrouw vrolijk.

Ik aai over m'n buik, soms voel ik hem zelfs schoppen. Ik zit op de bank en Ilias komt naar me toe met na3na3 thee. Hij ploft naast me neer. Ik vind issam bij hem passen. Zegt hij dan zomaar uit het niets. Ik herhaal de naam wel 5 keer en knik dan. Issam... Prachtig. Ik pak m'n glas thee en drink het op. Ik voel de warmte m'n buik in glijden, heerlijk dit gevoel. Ilias legt z'n hand op m'n buik, onze zoon issam.

3 dagen later

Samen lopen Ilias en ik de praxis in. We gaan verf uit zoeken voor de kamer van issam. Babyblauw word het. Ik ga voor de verf afdeling staan en Ilias wijst naar een pot licht blauwe verf. Hij pakt hem om, deze is wel mooi. Zegt hij dan. Ik schud m'n hoofd. Nee het moet nog iets lichter, ik wil babyblauw. Zeg ik kattig. Ilias haalt z'n schouders op en legt de verf terug. Ik Wijs naar een grote pot baby blauwe verf. Ilias pakt hem op en ik zie hem lachen. Deze is prachtig zegt hij dan. Ik knik vrolijk. Hand in hand lopen we de wi kel uit met de gekochte baby blauwe verf voor de kamer van onze issam.