Hf.34

1.5K 82 18
                                    

Hmm, ik ren de trap op met marouan achter me aan. Vlug spring ik de slaapkamer in en doe m'n jurkje uit. Ik wikkel een handdoek op me zelf en loop naar de badkamer toe. Marouan volgt me. Samen? Vraagt hij dan verlegen maar toch vrolijk. Ik knik maar diep in m'n hart twijfel ik. Samen lopen ik en marouan naar de badkamer toe. Ik laat het bad vollopen en maak de handdoek die om me heen zit los. Marouan houd z'n onderbroek aan en komt naast me in het warme bed liggen. Tegen over elkaar. We praten over van alles en nog wat en ik voel me zo gelukkig. Misschien wil ik Ilias wel helemaal niet terug. Ik schrik van m'n eigen gedachten en zwem richting marouan. Ik ga op hem liggen en zoen hem. Het voelt heerlijk en fout. Maar het maakt me niks uit.

Na een warm bad van 3 uur genomen te hebben stappen ik en marouan eruit. Gapend droog ik me af. Ik föhn m'n haar en doe m'n pyjama aan. Marouan ligt al in bed, ik kruip naast hem en sluit m'n ogen. Ik voel z'n warme lichaam naast me en z'n sterke armen om me heen. Ik mis ilias maar wil het niet laten merken aan marouan. Hij houd van me en ik kan het niet aan hem te laten vallen nu. Marouan ruikt lekker, naar deo. Net zoals Ilias. Ilias rook zoeter dan marouan maar toch ruiken ze allebei lekker. Ik voel een zacht kusje op m'n hoofd en daarna licht gesnurk. Lachend wurm ik me uit z'n greep en sluip de trap af. Ik kan nu toch niet slapen. Ik plof neer voor de tv en Zapp wat rond. M'n telefoon heb ik naast me gelegd. Na een half uur voor de tv gehangen te hebben besluit ik om naar boven te gaan en weer te proberen om te slapen. Ik pak m'n telefoon en tot mijn grootste verbazing zie ik dat ik een sms'je heb. Vlug open ik hem:

Ilias: heb geduld prinsesje xx

Ik smelt bij de woorden en ik huil. Ik huil zo hard dat ik bang ben marouan wakker te maken. Ik laat me zakken tegen de muur en laat al m'n tranen de vrije loop. M'n shirt is nat en m'n knotje is uitgezakt. Met Wallen onder m'n ogen strompel ik de trap op. Gelukkig, marouan slaapt nog.

Ik word wakker van een vrouwen stem beneden. Ik kijk op het wekkertje naast me en zie dat het al 9:00 is. Voorzichtig sluip ik de trap af.
'Ik wil je marouan' schreeuwd een vrouwen stem. Ik schrik bij de woorden. 'Ga weg ik heb m'n vrouwtje gevonden en jij hebt me ooit gedumpt vergeet me leyla' roept marouan. Opgelucht haal ik adem. Ik glijd uit over de trap en voor ik het door heb lig ik beneden aan de trap. Ik open m'n ogen en wrijf over m'n zere heup. Ik kijk recht in de geschrokken ogen van marouan. Hij helpt me overeind. En zegt gedag tegen het meisje dat blijkbaar 'leyla' heet. Verbaast volg ik hem naar de keuken. We zijn in Frankrijk, waarom praatte die chick Nederlands met marouan en waarom was hij zo geschrokken haar te zien? Ik besluit er maar niet over door te zeuren en begin over een ander onderwerp.
Eyh, marouan ik denk eraan te gaan werken. Zeg ik dan. Verbaast kijkt hij me aan, over geld hoef je je echt geen zorgen te maken he schoonheid. Zegt hij dan. Ik knik maar wil toch werken. Ik pak de laptop en zoek wat vacatures in de buurt van.. Ehh... Wacht.. In welke stad woonde marouan ookal weer. Hij lijkt het door te hebben, 'Bordeaux' zegt hij dan. Tevreden type ik de stadsnaam in en tot m'n verbazing zijn er een hoop vacatures. Ik scroll wat rond en marouan komt naast me zitten. Hij wijst naar een advertentie op internet 'telefoniste' staat erboven. Ik klik hem aan en zie dat ik wel een beetje aan de eisen voldoe. Ik bel ze meteen op. De vrouw aan de lijn praat zo snel en vloeiend Frans dat ik de helft niet versta...ik antwoord hier en daar met 'oui' en 'non'. Ik hang op , ik heb over 2 weken pas  een sollicitantie. Zeg ik dan tegen marouan. Lachend kijkt hij me aan.

blind vertrouwenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu