Hf.49

1.3K 74 7
                                    

Ik lig in bed naast Ilias. Geen idee of ik blij moet zijn of niet. Hij kwam aanzetten met bloemen en we hebben samen gekookt.nhij heeft me verwent maar geen idee hoe lang hij dit volhoud. Hij is kapot van het verlies van issam. Deze act houd hij niet vol. Ik kijk hem aan en Zie dan pas de Wallen die hij onder z'n ogen heeft. Ik hoor zacht gesnurk, waarschijnlijk slaapt hij. Ik laat m'n hoofd zoals altijd rusten op z'n schouder en val in slaap. Althans dat probeer ik. Ookal is het al bijna een week geleden dat we issam verloren zijn, het voelt als de dag van gister. Alle pijn, al het verdriet doe dag in de auto naar huis. Ik krijg een brok in m'n keel bij de terugblik op die dag. Ik sluit m'n ogen en val eindelijk in slaap.

Mama,mama,mama. Schreeuwd een klein stemmetje. Nieuwsgierig ga ik op het geluid af. Ik open een kamer deur en zie hem daar zitten. Een klein jongetje. Mama. Zegt hij vrolijk. Ik loop naar hem toe en til hem op. Issam...komt er zacht uit m'n mond. Hij begint te lachen en gaat met z'n kleine handje over mijn hoofd. Mama ik heb honger. Zegt hij met z'n kleine stemmetje. Ik neem hem mee naar de keuken en zie Ilias daar zitten. Hij leest de krant. Vrolijk kijkt hij op als hij ons ziet en glimlacht. Verbaast loop ik met issam op m'n arm naar de keuken. Ik smeer een broodje voor hem en hij eet hem gulzig op terwijl ik hem vol bewondering aan kijk. Meer mama meer. Ik pak het brood uit de kast en smeer weer een broodje voor hem. Weer geef ik het hem en weer eet hij het gulzig op. Hij laat een boer en begint te lachen. Ik glimlach en til hem uit z'n stoel. Met issam op m'n arm loop ik naar de woonkamer waar Ilias zit met een andere vrouw, hij zoent haar. Tranen rollen over m'n wangen en ik laat issam vallen. Hij heeft een schreeuw en komt met z'n hoofd tegen de kast aan. Bloed komt uit z'n hoofd en verschrikt springt Ilias op van de bank. Hij geeft me een paar rake klappen in m'n gezicht, de vrouw met wie Ilias aan het zoenen was komt op me af gelopen en spuugt in m'n gezicht. Issam is dood door mij.

Huilend en schreeuwend word ik wakker. Paniekerig kijk ik om me heen en zie Ilias liggen. Een nachtmerrie. Ik spring uit bed en loop naar de kamer van issam. Ik kniel neer voor z'n bedje en huil zo hard ik kan. M'n hoofd verberg ik in m'n handen. Ik zie het licht aan gaan en kijk recht in de bezorgde ogen van Ilias. Hij komt naast me zitten en slaat een arm om me heen hij drukt me tegen zich aan en geeft kleine kusjes op m'n voorhoofd zoals hij altijd doet. Voorzichtig sta ik op en strompel achter Ilias aan naar onze slaapkamer. Ik huil mezelf die nacht in slaap en word de volgende ochtend wakker met dikke ogen en een barstende koppijn. Ik vergeet even dat issam dood is en ga met m'n hand over m'n buik. Tranen komen als ik zoals elke ochtend weer, voel dat issam niet meer in m'n buik zit.

blind vertrouwenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu