blind vertrouwen

Hf.51

Gaat u zitten. Zegt de vrouw die dezelfde stem heeft als de vrouw die ik aan de telefoon had. Vlug ga ik zitten en kijk zenuwachtig voor me uit. Nadat ze me drinken heeft aangeboden, zo'n 20 rondjes in deze kamer heeft gelopen en haar omhoog kruipende minirokje 38 keer omlaag getrokken heeft neemt ze eindelijk plaats op de stoel die tegenover me staat. Uitgebreid bestudeerd ze m'n cv. Waarom ben je gestopt met school als ik vragen mag? Vraagt de vrouw die zich voorgesteld heeft als 'eva'. Ik voel m'n hart sneller kloppen en probeer een smoes te bedenken maar tevergeefs. Ik Besluit het maar eerlijk te vertellen. Ik ontmoette een jongen, hij heeft me ontvoerd en daar lang vast gehouden toen ik vrij kwam had ik het zwaar met het verwerken ervan en het is er niet meer van gekomen. Ze knikt begripvol en een paar tellen zie ik medeleven in haar ogen, die blik veranderd al snel in irritatie. Geen idee waarom, ik heb toch niks verkeerd gedaan? Oke volgende vraag, zegt ze snel met haar harde stem. Ik knik instemmend en bereid me voor op een waarschijnlijk net zo heftige vraag als de eerste. Waarom ben jij voor een aantal weken in Frankrijk gaan wonen? Vraagt ze dan terwijl ze me met doordringend ogen aan kijkt. Ik slik en zucht zacht. Ik ga achter over zitten en vertel haar een klein deel van mijn leven. Een heel klein deel. Alleen dat er een jaloerse ex kwam waardoor ik moest vluchten. Ze knikt instemmend en keurt m'n antwoord goed. Zo ik weet genoeg je mag gaan. Zegt ze dan terwijl ze me haar hand uitreikt. Verbaast schud ik haar hand en verlaat de kamer. Ik kijk op de klok en zie dat ik daar nog geen 10 minuten geweest ben, goed of slecht?met een naar onderbuikgevoel loop ik door de schuifdeuren terug naar de auto.

Welkom bij macdonalds mag ik u bestelling opnemen? 'Ehh doe maar 2 visburgermenus medium met allebei een cola' . Frietsaus erbij? Ik knik. De heerlijk ruikende zakken met junkfood leg ik naast me neer. En rijd weg. Op naar huis. Ik pak nog snel een frietje en stop hem in m'n mond. Hmm heerlijk, ik zet de radio aan the scrip~hall of fame. Ik zing luidruchtig mee en zie dat ik bijna een oud vrouwtje omver rijd door dat ik het zeebrapad niet zag. Geschrokken zet ik de muziek zachter en focus me op de weg.

Zuchtend plof ik neer op de bank met de lege Mac Donalds zakken voor me. Ilias gaar achterover zitten en ik volg z'n voorbeeld. Ik speel wat met m'n haar en wacht tot Ilias vraagt hoe m'n sollicitatie ging. Blijkbaar kan hij gedachten lezen, 'hoe ging je sollicitatie? Galmt het even later door de kamer.ik ga rechtop zitten en denk na over het antwoord. Hoe zeg je dat iets niet goed ging maar ook niet vreselijk slecht? 'Nou? Vraagt Ilias een beetje geïrriteerd. 'Ja ging niet goed en niet slecht ben benieuwd dus'. Zeg ik dan maar. Bang dag Ilias door gaat vragen sta ik op en loop met de Mac donalds zakken waarvan alle inhoud op is richting de keuken.

Ik loop de trap op en ga op bed liggen. Even later voel ik de warmen armen van Ilias zoals elke avond van elke week, om me heen. Heeflijk, zo vertrouwd... Ik hoop dat het voor altijd blijft. Meteen spookt een zinnetje van ismo door m'n hoofd: niks is voor altijd, alles is voor even, had ik alles voor even had ik het me maar gegeven.
Met die woorden in m'n achterhoofd geniet ik van de armen van Ilias om me heen, wie weet is dit de laatste keer. Vlug zet ik de nare herinnering van me af en probeer te slapen.