Τον κοιτάω επίμονα, τόσο που γυρνά να με κοιτάξει, ίσως λίγο ενοχλημένος. Όμως, πραγματικά θέλω να μάθω για την αδελφή του – όχι φυσικά γιατί είναι δική του αδελφή, αλλά γιατί περνάει τα ίδια με εμένα.
Τον πόνο, την ταπείνωση που νιώθω κάθε φορά που κάποιος με βλέπει να βγαίνω εκτός ελέγχου. Ποτέ δεν βγαίνω εκτός ελέγχου – γιατί φυσικά, ποτέ δεν πίνω και ποτέ δεν κάνω τρέλες ώστε να βγω εκτός ελέγχου. Αυτός, αυτός με βγάζει εκτός ελέγχου.
«Δεν είναι ωραίο. Νιώθω ευάλωτη και με ενοχλεί αυτό. Δεν είμαι ευάλωτη», τονίζω όμως νιώθω ευάλωτη.
«Κάποιες φορές χρειάζεται να γινόμαστε ευάλωτοι για να μην γινόμαστε υπεροπτικοί», με κοιτά επίμονα και με νόημα.
Το λαμβάνω ως προσβολή και κακόβουλο υπονοούμενο. «Υπονοείς κάτι; Ότι είμαι υπεροπτική;» σηκώνω το σώμα μου από το καπό νιώθοντας εντελώς νημφάλια και έτοιμη να φύγω από εδώ.
«Όχι», τον κοιτάζω με το ένα φρύδι σηκωμένο. Λέει ψέματα. «Ναι, δηλαδή ναι, όντως αυτό λέω», παραδέχεται ο ίδιος υπεροπτικά.
«Μάλιστα. Πάνε με στο ξενοδοχείο τώρα», του επιτίθομαι.
«Μπορείς να το πεις και πιο ευγενικά ξέρεις», ξεβολεύει το σώμα του από το καπό και κοίτω τον ουρανό με αγανάκτηση.
«Μπορείς να με πας στο ξενοδοχείο, Harry;» λέω προσποιούμενη την ευγενική όμως μου βγάζει έναν επιθετικό εαυτό.
«Στο νηπιαγωγείο πάντα μας μάθαιναν τρεις μαγικές λέξεις. Ξέρεις πιες είναι, Belinda;» τονίζει το όνομά μου προκλητικά. Κανείς δεν με φωνάζει Belinda. Εννοώ κανείς. Ποτέ.
«Ξέρω», τραβλίζω ενώ ο θυμός με επισκέπτεται βίαια.
«Ποιες είναι;» μου συμπεριφέρεται λες και είμαι πέντε χρόνων. Σταβρώνω τα χέρια μου στο στήθος μου. «Εντάξει, να τις πάρει το ποτάμι;» Απλά κοιτάω τον ουρανό εξαντλημένη. Έχοντας ένα πονηρό χαμόγελο μου μιλά. «Παρακαλώ, ευχαριστώ και αγαπώ. Ποια θα χρεισημοποιήσεις τώρα;»
Γελάω. Γελάω δυνατά, σαν μανιακή. Βλέπω το πρόσωπό του σοβαρό και σταματώ όχι ντροπιασμένη, μα θυμωμένη. «Harry, μπορείς, σε παρακαλώ, να με πας στο ξενοδοχείο μου;»
Προσπαθεί να μην γελάσει και προσθέτω: «Και να με αφήσεις στην ησυχία μου επιτέλους» χαμηλά, όμως προφανώς με ακούει.
ВЫ ЧИТАЕТЕ
His Best Hater ↬ h.s.
Фанфик[Αυτό το πράγμα χρειάζεται ολοκληρωτική διόρθωση, προειδοποιώ] Φαντάσου αυτό: ξυπνάς ένα πρωί Κυριακής με απέραντη διάθεση και προετοιμασμένη για μια εύκολη μέρα όμως δεν έχεις ιδέα για το τί σε περιμένει στη κουζίνα. Τέσσερα εισιτήρια για ένα μηνια...
