Harry
Ανοίγω τα μάτια μου λες και είναι η μέρα των Χριστουγέννων και είμαι οκτώ ετών. Νιώθω ακριβώς έτσι, γιατί κατεβαίνω με τις πιτσάμες και τις παντόφλες παπάκια που κάνουν θόρυβο στο ισόγειο.
Βέβαια, είναι λογικό να βρίσκω τα παιδιά να παρακολουθούν τηλεόραση και να ακούν κάποια από τα τραγούδια του Zayn καθώς είναι ήδη τρεις το μεσημέρι.
Με δική μου επιλογή δεν είχα σηκωθεί από το κρεβάτι, παρόλου που ξύπνησα από τις εννέα. Παρόλο το ξενύχτι με τον Zayn, τα αγόρια και την Gemma λέγοντας παλιές ιστορίες και παίζοντας διαφορά παιχνίδια δεν ήμουν καθόλου κουρασμένος. Απλά ήμουν τρελά ενθουσιασμένος.
«Έτσι θα εμφανιστείς στην συναυλία; Δεν λέω, τα παπάκια θα κρατούν τον ρυθμό, όμως νομίζω πως το βρακάκι με τους μονόκερους δεν θα τεριάζει πολύ με την περίσταση» με κοροϊδεύει ο Louis κοιτώντας το κάτω μέρος της πιτσάμας, δηλαδή το βρακί μου.
«Να αφήσεις το βρακάκι μου ήσυχο» μουρμουρίζω και γελάω.
«Θυμάμαι που το έλεγες αυτό» επεμβένει η Gemma, «όταν ήσουν δύο».
Τα αγόρια γελούν. «Έι! Φτάνει!»
«Η μαμά μού είπε πολλά όσο έλειπες» γελάει και εντάξει, γελάω και εγώ. Με την υπερένταση που έχω δεν μου μένει χρόνος να θυμώσω μαζί της. «Το κατάλαβαν!» τσιρίζει όταν κοιτάει ξανά το κινητό της.
«Τι; Πώς;» τρέχω δίπλα της και αντικτίζω την σελίδα των θαυμαστών μας στο Facebook. «Πώς είσαι εδώ μέσα;»
«Έχω ψεύτικο προφίλ. Κοίτα!» μου δείχνει μία δημοσίευση και τα αγόρια μαζεύονται γύρω μας. Θα ήθελα να είναι και ο Zayn εδώ όμως έπρεπε να φύγει το βράδυ.
Η δημοσίευση με ανακουφίζει. Λέει χαρακτηριστικά αυτά που κατάλαβε και πραγματικά, η κοπέλα τα κατάλαβε όλα. Καθώς η Gemma κάνει scroll προς τα κάτω, όλη η ομάδα είναι γεμάτη με το screenshot των tweet μας και την θεωρία της πρώτης κοπέλας γραμμένη. «Το Twitter έχει επίσης γεμίσει με αυτή τη φωτογραφία» λέει ο Niall. «Το hashtag #Berry είναι πρώτο στα περισσότερο χρησιμοποιημένα».
Δεν μπορώ να συγκρατίσω το χαμόγελό μου αλλά και την υπερέντασή μου.
[...]
Δύο λεπτά για την συναυλία. Τα ουρλιαχτά και οι φωνές των θαυμαστών είναι τόσο δυνατά που το σώμα μου τραντάζεται.
Όχι, δεν έχω άγχος.
Θα έλεγα αν δεν είχα άγχος.
Τα χέρια μου έχουν ιδρώσει αλλά χαίρομαι που το άγχος αυτό είναι καλό. Οποιοσδήποτε και αν μου μιλάει του απαντάω με ένα χαμόγελο, ακόμα και αν δεν προσέχω τι λένε.
ESTÁS LEYENDO
His Best Hater ↬ h.s.
Fanfic[Αυτό το πράγμα χρειάζεται ολοκληρωτική διόρθωση, προειδοποιώ] Φαντάσου αυτό: ξυπνάς ένα πρωί Κυριακής με απέραντη διάθεση και προετοιμασμένη για μια εύκολη μέρα όμως δεν έχεις ιδέα για το τί σε περιμένει στη κουζίνα. Τέσσερα εισιτήρια για ένα μηνια...
